2017-46. Stilte voor de storm!

Een rare naam voor een hoofdstuk van het blog van een ijscoman, crêpebakker en ontbijtjesman, maar ik voel mij thans een ondernemer welke momenteel in ruste verkeert terwijl er enorm veel beweging op de achtergrond plaatsvindt. Of te wel in mijn specifieke geval: ik begeef mij thans tussen dat wat is geweest (het drukke seizoen) en dat wat op komst is. Een rust die derhalve eigenlijk nog het best mag worden vergeleken met de spreekwoordelijke stilte voor de storm. Een wat relatieve rust. Een paar ontbijtjes als kleine speldenprikjes tegenover wat denkwerk over hoe ik de komende opdrachten tot een goed einde moet gaan brengen. Dat is alles wat mij buiten de ontbijtjes en vooral de afwikkeling van kinderdagwensjes, bezighoudt.
Even een paar opdrachten benoemen:
Eind deze maand gaat het bedrijfje na een ongewenste rust namelijk weer in beweging komen.
Eerstens ben ik te gast op TMZ Het Hof. Ten behoeve van één afdeling gaan we crêpes bakken voor de oudere bewoners.
Dan zal ik ook nog Sinterklaas zijn. Waar? Dat houden we net als vorig jaar geheim. Ik zal in ieder geval opnieuw door twee zwarte pieten worden vergezeld. Na het optreden als Sint ga ik opnieuw naar TMZ Het Hof om een andere groep bewoners van crêpes te voorzien.
Nog diezelfde week gaan we op 9 december opnieuw met de crêperie op pad en staan we als Creppie en sidekick Kokkie op de kerstmarkt op de Noork. Een dag later sta ik op OEST in kledij van vroeger. Hier weet ik nog niet met wat voor lekkers ik er ga staan. Na dit wat hectische weekend gaat de ijskar klaargemaakt worden voor kerst. De kerstroute én twee bedrijfsfeesten later komen we als bedrijfje weer tot stilstand. Een nieuwe stilte die naar alle waarschijnlijkheid wel wat langer gaat duren. Met het werken in loondienst zullen we dus behoorlijk druk zijn.

We zijn dus alweer druk met de randzaken. En met het gepieker omtrent de vraag hoe we alles in goede banen gaan leiden. Maar het gepieker is mij niet vreemd. Het is normaal. Totaal uit vorm en absoluut niet de adrenaline van het seizoen onder de huid hebbende is dat wat mij betreft namelijk zo logisch als maar kan. Hortend en stotend komt de motor weer op gang. Vooral ook door de vervelende afloop van het afgelopen seizoen. En toch zal ik er op tijd staan. Gegarandeerd!

Er is nieuws rond de wensjes van KiNDERDAG 2017. Dit weekend zijn verschillende ouders/kinderen gemaild.
Na afloop van het seizoen was het mijn bedoeling om het snel voor elkaar te krijgen. Het ging als inmiddels als bekend iets anders. Maar nu zijn we volop bezig.
Dus voor diegenen die nog een wensje hebben openstaan; let op de mail. Daarin zal ik aangeven waar ik precies mee bezig ben en wanneer uw kind mag verwachten dat het wensje gaat uitkomen.

Omdat mijn seizoen zo abrupt uitging heb ik behoorlijk wat kansen op omzet moeten laten lopen. En natuurlijk is dat naast jammer ook ontzettend vervelend. Er is immers geen geld meer binnengekomen terwijl het er juist door bezoeken aan Hilversum en de latere begrafenis zo hard uitging. Het bedrijfje heeft eronder geleden. Ook daar waar het FAIM! ijs betreft loop ik gigantisch achter. Maar ik zou Frank niet zijn wanneer ik niet door die teleurstellende gedachte heen kan kijken. Er zijn genoeg aanknopingspunten om er juist weer vol tegen aan te gaan.
Zo ben ik dus naast alle dingetjes welke mij thans bezighouden alweer volop bezig met het volgende seizoen. Want het moet en gaat anders worden.

Frankys Food heeft het de eerste 3 jaren uitstekend gedaan. Dat mag ik echt wel zeggen. Op de laatste 3 maanden na dan, maar daar was een reden voor. De vele volgers en de omzetten op dagen groeiden gestaag voort. Zo ik steeds meer bekendheid kreeg groeide ook de niet gewenste aandacht van onze belastingdienst. Ook zij heeft Frankys Food in haar armen gesloten. Van die lange grijpgrage armen. Zo maar om mijn bedrijfje heen. Als geketend aan een dikke muur, niet weg kunnen komen. Ze laten, éénmaal vast, niet meer los. Net als die verrekte bolletjes met klitten die in Tsjechië aan je sokken bleven hangen. Zo irritant!! De belastingdienst. Niet normaal wat je in dit land aan belasting mag afdragen omdat je je probeert te ontworstelen aan een (te) laag inkomen dat tot stand is gekomen door het ontslag van je werkgever. Ik bedoel; Zet die inkomstenbelasting maar eens af tegen het aantal draaiuren. Kom ik er bekaaid en leeggeroofd van af. Gewoon schandalig! En dan te bedenken dat grote bedrijven zulke constructies kunnen bedenken en bouwen dat zij nauwelijks kunnen worden belast. Sterker nog; heb zelfs begrepen dat sommige van die bedrijven nog door de belastingdienst zelf geadviseerd werden ook!!! En wij allen maar betalen. Wordt er zo flauw van.
Het één en ander heeft mij wel aan het denken gezet.

Ik ga het volledig anders doen!

Het nieuwe jaar/seizoen (2018) ga ik mij aan alle Hengelose bedrijven aanbieden. Middels een mooie flyer/poster. Daar waar ik tegen een mooie prijs wordt ingehuurd zal ik staan. Het aantal routes op wijken zal daarmee teruglopen. Dat kan helaas niet anders. Ik maak met routes teveel uren. Het rijden alleen al. Stop ik dan met de routes, hoor ik u denken? Neen! Ik blijf dat graag doen. Echter, minder dan afgelopen seizoen en dus ook niet meer wekelijks. De bolprijs op routes verhogen wil ik (nog) niet. 1 euro per bol blijft vooralsnog de prijs. Maar op feesten en partijen ga ik wel aanpassingen doen.
Voor 50 euro ergens ijsjes serveren zal ik niet gauw meer doen.
Bedrijfsfeesten zullen vanaf 2018 altijd vóór de routes gaan. En rijd ik een keer niet in een bepaalde wijk, dan pas de volgende week of zelfs keer pas weer.
De dagen dat ik op routes zal rijden zijn de woensdagavond, vrijdagavond zaterdag en zondag. Meer niet! Tenslotte werk ik ook nog eens 40 uur in loondienstverband.

Welke routes gaan vervallen vanaf het nieuwe seizoen is voor mij nog niet helemaal duidelijk. Alhoewel ik wel een soort van idee heb. Zeker is wel dat ik geen grote afstanden (tijd) meer zal gaan rijden, tenzij de verafgelegen wijken, volgens de eerder gemaakte resultaten, genoeg geld gaan opleveren. Een wijk als Groot Driene is daarvan een prachtig voorbeeld. En uiteraard wil ik mij blijvend inzetten voor onze kinderen en oudere medemens. KiNDERDAG zal ook in 2018 gevierd worden. Ook de Stichting Nelly zal ik komend jaar graag wat meer uit willen dragen. Kortom; genoeg te doen!

Eén en ander komt wellicht wat hard over maar dit is de enige manier om overeind te blijven in deze oneerlijke maatschappij. En mijn wens om dit te blijven doen, zelfs ook nog na mijn pensioen, is echt levensgroot. Ik wil uw ijscoman zijn en blijven. De naam welke ik heb opgebouwd alleen maar doen versterken. Door én op routes aktief te zijn en blijven én vooral ook op (bedrijfs)feesten. Dat is waar ik voor gaan wil. En ik kan slechts hopen dat u mij begrijpen wilt en kunt.

Ik wil het bovenstaande in ieder geval voor één jaar aankijken.

De tijd van pappen en nathouden is daarmee echt voorbij. We gaan serieus werk maken van Frankys Food. Opdat ik er over 10 jaar nog ben.

Ik zal de komende weken proberen steeds wat meer duidelijkheid te verschaffen.

Voor nu; een hele fijne zondag verder en een goede week toegewenst! 

Näb. Deze week een foto van uit het voorjaar 2017.

Frank Boereboom
Frankys Food
Hengelo