2020-27. Sam en de regen!

Een week vol nattigheid was wat ik afgelopen zondagavond bij het nazien van de weersvoorspelling voorgeschoteld kreeg. Geen mooi weer in het vooruitzicht dus! Niet leuk voor de ijscoman maar zeer zeker ook niet voor de vakantievierenden. Net vakantie gekregen en dan dit! Tenzij men naar een warmer en vooral droger buitenland is afgereisd. Hoewel ik een ieder al het goede toewens en vooral een hele fijne vakantie, moet ik wel bekennen dat ik vind dat onze Minister President hier zijn grootste fout heeft gemaakt! Mensen de vrijheid geven naar het buitenland af te reizen is mijnsinziens vragen om problemen. Corona is nog altijd onder ons! In Spanje zit het nog altijd niet goed, evenmin als in Turkije. Maar we mogen wel! Ik zou als MP hebben gezegd; we blijven allemaal in Nederland. Goed voor de gezondheid, goed voor de binnenlandse economie. Sorry, misschien maak ik mij te druk, maar ik ben er allerminst zeker van dat wij er helemaal van af zijn en blijven. Dat het virus nu in ons kikkerlandje langzaam maar zeker een dood lijkt te sterven zegt helemaal niks! De geluiden uit andere landen zijn nog altijd verontrustend genoeg. En 'verkeer' tussen landen is er ook hé? Ik blijf graag gezond. En ik neem aan dat ieder ander ook graag gezond blijft. Mijn gezondheid is mij heilig, zo ook mijn bedrijf dat al zwaar werd belast toen ik medio maart alles moest afsluiten. En ik heb niets aan steun gekregen hé? Met andere woorden; zou graag normaal mijn ding willen blijven doen. En dan komt het allemaal nog wel goed! Maar risico's nemen doe ik nu eenmaal niet graag. Maar hierin staat onze Minister President dus anders!

Regen helpt ook al niet echt! De in mei op gang gekregen (bedrijfs) motor moet dan opnieuw een halt toe worden geroepen. Nou is het gelukkig niet vaak dat het weer mij tegenzit, maar de vorige keer duurde het wel ruim een week. De afgelopen week regende het mij ook te vaak en kon ik opnieuw geen routes rijden. Voor de komende week ziet het er opnieuw naar uit dat het vwb het weer niet best is. We zullen het van dag tot dag moeten bekijken. Ik kon dan de afgelopen week, op gisteren na dan, geen routes rijden, met afspraken is dat iets anders, die gaan altijd door. En voor dinsdagavond stond er een afspraak gepland met de ijskar bij het ROC. Een afspraak om studenten na hun diploma-uitreiking een ijsje te geven! 

    Bij het ROC!

Een beste opdracht, moet ik zeggen. Waarbij ik in zeer korte tijd veel bollen ijs moest scheppen. In drie kwartier schepte ik dan ook, tijdens droog weer(!) overigens, ergens rond de 420 bollen ijs. Kreeg er wel hulp bij hoor, anders had ik het nooit gered. De éne dame reikte mij steeds een leeg bekertje aan, terwijl de andere dame de bakjes vol ijs aan de gediplomeerden en hun familieleden uitreikte. Mijn toch al zwaar belaste rechterarm en hand (al voor de 'scholenweek' opgelopen) werd op deze avond nog eens op de proef gesteld. Maar het ging. En uiteindelijk was ik erg opgelucht dat ik het weer had geflikt! En keerde met een goed gevoel huiswaarts. 

Op ijsgebied valt er dan niet zoveel te vertellen. Of het moet zijn dat ik weer bekers Radler, Likeur43 en FAIM! in de verkoop heb. Opnieuw in 500 cc bekers kun je 3 van de eigen smaken ijs kopen! Met een weliswaar iets verhoogde prijs ten opzichte van vorig jaar.

    bekers Radler 2%, Licor43 4% en               FAIM!

Kon ik vanwege regeval weinig doen zat ik soms wat te Netflixen en probeerde ik wat te bedenken voor de nieuwe foodtrailer. Dan ging de gedachte natuurlijk over de jongste uitbreiding: de Twentsche Hotdogs. Ik ben al best een eind gekomen, maar eerst moet de foodtrailer die eigenlijk voor deze uitbreiding niet was gekocht, nog ingericht worden. 
Maandagavond was ik bij een dame die voor mij de website gaat verbouwen. De website was allang hetzelfde en niet meer van deze tijd. Het moest anders! Haar naam kreeg ik onlangs van een klant van mij en ik ben blij dat wij maandagavond de krachten hebben gebundeld om er iets bijzonders van te maken. Ik ben zeer verheugd dat zij dit werk gaat doen. Het voelt namelijk goed. Een mooie website met mijn gedachte erover, aangevuld met haar kennis in bepaalde zaken. Mooi toch? Mocht u iemand zoeken op dit gebied laat het mij weten. Dan geef ik u met plezier haar naam. 

Gisteren kon ik, zoals hierboven al is vermeld, weer eens een route rijden. Het zou namelijk weer eens droog blijven. En dus vertrok ik met zon en veel plezier de Berflo Es op. Het duurde evenwel niet lang of de regen werd het roet dat in mijn eten werd gegooid. Ik wilde eigenlijk naar huis, maar was op dat moment dichtbij een autowasstraat. En vond dat de Snor wel een wasbeurt had verdiend. Het was voor sommigen wellicht wat vreemd een ijskar in de box te zien maar ik spoelde hem niet lang erna met een hogedrukspuit goed schoon. Nat van de regen was die immers toch al. 
   de Snor in de wasstraat!
Nadat de Snor weer schoon uit de box was gekomen en de regen was verdwenen kon ik de route weer vervolgen. Het werd ondanks de regen toch nog een redelijke dag!

Toen ik overigens dinsdag van het ijsscheppen huiswaarts keerde kreeg ik van vrouwlief te horen dat ze met Sam, onze trouwe schapendoes, een heel naar moment had beleefd. Sam was niet goed geworden. Een soort van epileptische aanval. Hij was een aantal minuten niet meer rustig te krijgen. Toen de aanval was gestopt was ze erg geschrokken. Onze Sam is mijn eerste echte schapendoes, ondanks dat wij meerdere schapendoezen hebben gehad. Sam is zoveel beweeglijker geweest als al die andere schapendoezen bij elkaar. Altijd vol levenslust. Rennen, springen, rollen, het was altijd Sam. Maar Sam is inmiddels ruim 14 jaar oud en hoewel hij nog altijd vol levenslust zit wil het lichaam niet echt meer meewerken. Blij als die is wanneer die een rondje mag lopen, dat is echt ongelooflijk! Maar hoor hem hijgen, nog voordat hij de deur uit is.  Hij kan bijna niet meer. Zo enthousiast. Het is zo zielig om dat te zien. Wanneer hij terug is van het meest korte rondje (steeds meer ingekort) is hij bijna zonder adem. Hij piept zich een ongeluk. De dierenarts had een maand geleden niets kunnen vinden. Hij is gewoon oud. We zullen hem rustiger moeten houden. 
Een hond is je maatje, je kind, onderdeel van het gezin. Een ieder hier in huis is met Sam opgegroeid. Het gaat dan ook een ieder aan zijn of haar hart. Sam weet niet beter. Een dag is als ieder andere. Snoepen doet die graag. Terwijl wij het vroeger bij een koekje hielden zijn we nu wat toeschietelijker. Sam, 14 jaar oud, is aan zijn laatste levensfase begonnen. En daarin zullen wij de laatste zijn die hem wat willen onthouden. 
Hij mag dan oud zijn, zolang hij er is zullen we van hem blijven genieten. Het is mijn eerste echte schapendoes. Een hond naar mijn hart!

   Sam!

Tot volgende week!

Frank Boereboom
Frankys Food
Hengelo 




Reacties

Populaire posts