2021-23. De concurrent!

Het is raar maar waar. Sinds Coronatijd zijn er steeds meer ondernemers die een gokje op de ijsmarkt wagen. Ondernemers die ik nooit heb gezien en ondernemers die ik wel ken en naast hun normale werk nu ook ineens in ijsverkoop doen. Het blijkt maar weer eens hoe geweldig ijs zich aan de man laat brengen. En hoe ik dit al jaren en nog voordat anderen dat zagen, doorhad. 

De concurrentie is daarmee groter geworden, maar ondanks dat verander ik niet van strategie. Ik blijf in de wijken en op routes rijden. Blijf feesten en partijen najagen en ben bijzonder in mijn nopjes met de groeiende belangstelling in mijn optredens op tehuizen. In de wijken werken is het meest speciaal. Breng het op mooie dagen in de straten. Door te stoppen en te wachten op mijn klanten. Een gesprekje met ze aan te gaan of wanneer het kinderen betreft ze een beetje voor de gek te houden. Ooit bijvoorbeeld eens gezegd dat ik in de Snor een bed heb liggen. Staan ze je heel raar en vol ongeloof aan te kijken. Om er dan vervolgens achteraan te zeggen: "nietwaar! Dat kan helemaal niet, dat jij in de Snor slaapt". Om daarna toch wat onzeker te vragen,: "Waar slaap je dan?" 

"Hier" zeg ik dan, terwijl ik naar de ruimte onder het verkoopgedeelte wijs,

"Niet, dat kan helemaal niet" is dan het antwoord. Waarop ik dan uiteraard zeg: "Jazeker wel, ik slaap daar elke nacht hoor,"

Meestal is een kind dan zo vol ongeloof dat ze mijn bed willen zien; "laat zien dan, je bed, laat dan zien?"

En dan zeg ik; "ok. Volgende week mogen jullie allemaal mijn bed zien. Het is nu niet opgemaakt en ik kan het daarom nu niet laten zien. Maar volgende week, wanneer ik hier weer ben, laat ik jullie mijn bed zien. Afgesproken?" Waarop kinderen het voor lief nemen en tot de volgende week wachten. 

Wanneer ik dan een week later bij die kinderen arriveer heb ik keurig onder het verkoopgedeelte een matras en dekbed met kussen gelegd. Alsof ik er ook echt slaap. De mondjes vallen open van verbazing wanneer ik het achterdeurtje van de Snor open en hun het bed laat zien, prachtig haha. Maar ook op andere manieren ben je met ze bezig. Zolang ze maar lol hebben. En dat geldt ook de oudere medemensen in tehuizen. Je moet ze wel wat lol brengen. Alleen ijs is niet voldoende! En u weet, als trouwe lezer, waarom ik het ooit begonnen ben. En dat, dat bereik ik nog elke dag! In mijn spiegel zie ik bij het verlaten van de straat nog immer mensen met elkander praten onder het genot van een ijsje. "Missie geslaagd"

Maar afgelopen seizoen werd ik reeds gewaarschuwd door klanten dat er ineens ook een andere ijscoman actief is. Zowel in Hengelo als in Borne. Overigens,  hetzelfde bedrijf. Ze hebben meerdere bussen rijden. Zover ik weet. 

Afgelopen woensdag kwamen we elkaar tegen op de Bornsche Maten. Hij reed daar nooit op woensdags. Wel wist ik dat hij daar af en toe rondreed. Een eng muziekje afdraaide en dat hij niet veel meer deed dan stapvoets rondrijden en pas halt houden wanneer iemand hem inhaalde of deed stoppen. Totaal niet mijn manier. 

Terug naar woensdag;

Ik was behoorlijk pissig! Want een uur voordat ik begon was hij mijn route aan het rijden. Dus kwam ik in een gerooid 'aardappelveld' te rijden. Geen kopers meer. Dus ben ik hem met mijn snelle(!!!) Snor gaan zoeken. Reed meteen een eind dieper de wijk in. En zag hem. Reed naast hem en stopte. 

Toen ik hem naar het waarom vroeg zei die eerst dat hij er al jaren op woensdags reed. Dat was een fout! Want ik heb al jaren mijn vaste dag op de Bornsche Maten en dat is dus woensdags. Toen maakte hij nog een paar fouten en al snel werd duidelijk dat hij wist dat hij daar eigenlijk niet mocht rijden. Omdat, zo werd mij duidelijk ter verstaan gegeven; hij mocht niet komen waar ene Franky rondreed. 

Toen ik hem duidelijk maakte dat IK die Franky was vertrok hij meteen. Maar geloven deed ik.hem niet. En zijn baas ook niet. Die heeft ooit zijn best gedaan om mij te intimideren. Ik ga niet in op de details daarvan, maar ik heb altijd gedacht, en dat deed ik ook bij Cherry, "uitgaan van je eigen kracht en je niet laten provoceren of intimideren door andersdenkenden". Ik ben Frank en ik doe alles op MIJN manier. 

En ja, het was enorm vervelend dat hij het gras onder mijn voeten had gemaaid. Was daardoor toch wat omzet verloren. Gelukkig bleek bij thuiskomst hoe de inwoners en klanten van Frankys ijs mijn werk waarderen. En is daarmee opnieuw komen vast te staan dat mijn manier van werken in dit vak ook zo moet worden gebezigd.

Niet vanuit een busje rond blijven rijden met één of ander creepy muziekje en maar hopen dat mensen op tijd bij jouw bus staan. Bovendien ook nog eens met zijn tweeën in die bus, onbegrijpelijk dat dat uit kan. Overigens kwam deze bus nb ook nog eens uit Apeldoorn(!). 

Ze hebben 5 bussen. 3 uit Apeldoorn en 2 uit Enschede. 

Ik noem het gelukszoekers. 

Afijn, men doet maar. Ik blijf als gezegd mijn ding doen op mijn manier. En vanaf heden is dat ook weer met wafeltjes. En daarmee zijn we weer helemaal terug op het nivo van voor Corona. Heerlijk!!!

Ik heb er nu al zin in om met die hoorntjes te werken. Echter, ik moet zo naar het ziekenhuis en ben benieuwd hoe mijn dag er verder uit zal zien.

Dat geldt nog meer voor de dinsdag, morgen dus. Dan mag ik niet werken. Niet van mijn vrouw in ieder geval. Een verplichte ministop dus. Maar morgen word ik dan ook geopereerd. Dat is vandaag dus niet het geval. Vandaag moet ik praten over een geheel ander probleem. Ben benieuwd wat mij te wachten staat. Er is in ieder geval uit
onderzoek gebleken dat er iets niet goed gaat.

Ik weet op welk gebied dus denk ik dat het allemaal wel goedkomt. Maar ja, je weet het nooit.

Om niet te laat te komen ga ik besluiten. En kom ik er mogelijk volgende week op terug.

Ik wens u allen een mooie week toe.

Groetjes 

Frank Boereboom 

Frankys Food 

Hengelo