34. Het onverwachte!

Vandaag is het 27 juli 2014.

De afgelopen dagen ben ik niet actief geweest op het gebied van ijsverkopen.  De reden lag besloten in het feit dat wij in Nederland te maken hebben gehad met een nationale ramp van ongekende omvang. Zo is er zomaar en op een behoorlijk onverwachts moment een vliegtuig met veel landgenoten aan boord, uit de lucht geschoten en heeft dat bij menig Nederlands gezin een behoorlijke impact gekregen. En ook, zo blijkt uit de beelden op tv, bij zoveel andere landgenoten! En dat deed mij beseffen dat ik beter niet kon gaan rijden, puur uit respect voor allen die hier op èèn of andere manier zo veel medeleven toonden. Los van wat ik als ijscoman van deze aanslag vind, vond en vind ik overigens nog steeds, dat ik er goed aan heb gedaan niet uit te rijden op de dagen dat er vanaf de rampplek slachtoffers op een geweldig respectvolle manier werden ingehaald.

Dat gezegd hebbende, vandaag was de eerste dag dat er geen slachtoffers werden overgebracht en dus vond ik het verantwoord om weer uit te gaan rijden.
En wat was het vandaag na al die dagen van noodgedwongen rust weer heerlijk om met de mensen in gesprek te gaan. IJs te verkopen en rond te fietsen.
Ik werd veel herinnerd aan het krantenbericht in de Tubantia over mijn bedrijfje.  Mensen vonden het een mooi stukje. En ze waren oprecht blij voor mij. Ik had meer klandizie als anders en ik kan dat volgens mij volledig toeschrijven aan dat artikel in de Tubantia.

De dag verliep dus uitstekend. Het verhaal van de dag was het verhaal van een meisje van een jaar of 8.

Ik rijd vandaag dus door het tuindorp, wanneer een meisje van ongeveer een jaar of 8 mij aanhoudt.  Ik houd even in en vraag of ze een ijsje wil. Haar antwoord is,  dat zij geen ijsje mag van haar moeder. "En van je vader ook niet?" is mijn nieuwe vraag.
Waarop ze antwoord dat die in Engeland woont en dat ze daar net van terug is gekomen. Ze kijkt er wat verloren bij. Ik hoef niet lang na te denken en zeg haar; "en als de ijscoman jou nou eens een ijsje geeft?" Haar wat verdrietige blik maakte zowaar  plaats voor wat vrolijkheid. Vol ongeloof vroeg ze mij; "mag dat echt? " Waarop ik antwoordde dat ze zo'n bijzonder verhaal had verteld dat zij van mij wel een ijsje mocht hebben. Blij als elk kind hoort te zijn rende ze even later met het gekregen ijsje huiswaarts.  Ik glunderde bij het zien van dat tafereel en bedacht;  hier doe ik het dus voor. Wat heerlijk! En ik ging weer verder. Na een minuutje of 10 staat ineens hetzelfde meisje weer bij de kar. Moe van het rennen achter de kar aan. Ik zeg nog: "hey ben je er weer?". Nog voordat ze antwoord kon geven doet ze haar gesloten handje open en laat ze mij een muntje van 20 eurocent zien. Ik was helemaal beduusd! Ze wilde zo graag haar ijsje betalen.  Zo ontzettend lief. Ik heb haar gezegd dat ze het geld maar weer terug moest doen in haar spaarpotje en dat ze goed moest gaan sparen zodat ze het volgende ijsje daarmee zelf zou kunnen betalen. Even later liep ze tevreden huiswaarts.

Tja, en hier ligt dus een groot deel van de reden opgesloten waarom ik dit vak zo verschrikkelijk leuk vind. Het is geweldig om dit te mogen meemaken.  Ik heb natuurlijk ook ijs weggegeven. Maar ja, dat doe ik wel vaker. Kan me niks schelen. Het is een soort balans vinden in het werk dat ik doe. Wat is verantwoord en wat niet. Misschien word ik wel eens bedonderd, maar dan komt die persoon zich nog wel tegen. Zolang ik er geld mee verdien ben ik blij dat ik dit soort dingen kan doen. En ik ben eigen baas, dus er is geen enkel persoon die mij kan vertellen wat te doen.

Het vak is leuk. De mensen zijn altijd vrolijk. Er komen gelukkig vooralsnog geen negatieve zaken naar buiten, iets wat ik uiteraard ook nooit hoop dan wel verwacht. Het gaat dus goed. Vandaag ging het dus heel goed, want ik ben voor het eerst in mijn bestaan leegverkocht.  En  dat is toch ook wel een mooie ervaring kan ik je mededelen. Vanaf deze week start ik weer in een nieuwe wijk. Woensdag ga ik voor de tweede keer naar de Bloemenbuurt maar vrijdagavond beleeft Franky's ijs zijn primeur op de Nijverheid.
We zullen vrijdagavond weten hoe het in deze wijken is gegaan. Ben erg benieuwd.

Voor nu, stop ik deze berichtgeving omtrent Franky's ijs voor deze week.

Volgende week lees je opnieuw over mijn nieuwe ervaringen.

Later meer.....

Frank Boereboom