44. Evaluatie seizoen 2014

De laatste voorbereidingen op de vakantie zijn in volle gang. De dagen volgen elkaar steeds sneller op lijkt het wel. Kortom, voor ik het weet ben ik alweer terug van de vakantie. Maar het geeft niet, zolang ik maar even met mijn gezin kan genieten. Dat hebben mijn kinderen en vrouw wel verdiend met zo'n vader/man die veel weg was. Maar ook hebben ze mij veel geholpen, daar waar hulp gevraagd werd. De kinderen zijn altijd positief geweest over mijn werk. Ze hebben mij zoals gezegd altijd gesteund. Ik ben dan ook supertrots op al mijn kinderen. Jongens, wanneer jullie dit ooit lezen; Bedankt voor al jullie positieve aanmoedigingen en steun!
Natuurlijk draait het in een gezin vrijwel altijd om een moeder. Mijn lieve vrouw, steun en toeverlaat, heeft mij altijd geholpen vertrouwen te houden in wat ik doe. Zo ook in het vak ijsverkoop. Ook heeft zij altijd goede ideeën naar voren gebracht. En ze heeft mij achter de schermen behoorlijk hard geholpen. Zonder haar inbreng was het ijsrijden nooit zo gegaan als dat het is gegaan. Ik bedank haar dan ook met zoveel liefde voor haar input. Het is heel fijn wanneer een gezin gewoon blijft doordraaien terwijl ik op pad ben, maar ook dat verschillende zaken omtrent ijsverkoop, achter de schermen, gewoon geregeld worden. Zo deed zij vaak de inkopen. Mijn dank is dan ook erg groot!

De afgelopen week zijn er niet veel dingen gebeurd. Afgelopen maandag reed ik voor mijn laatste officiële opdracht voor het seizoen naar Amersfoort. In hartje Amersfoort moest ik op het hoofdkantoor van de ABN AMRO een feestje bijwonen. Hoe dat zo, Amersfoort?, hoor ik u denken. Welnu, mijn zusje is daar een belangrijk persoon en had haar broer om een gunst gevraagd. Een betaalde gunst natuurlijk! En zo was ik daar om ijsjes te scheppen voor haar collega's en meerderen. Het was een kort programma en eigenlijk was ik klaar voordat ik echt op gang zou zijn gekomen. 20, misschien 30 ijsjes later vertrok ik alweer richting mijn auto en aanhanger. Het hele proces van laden, borgen en heen en weer rijden had mij 3x zoveel tijd gekost als daar feitelijk als ijscoman optreden gekost, maar ja, ook dat hoort er bij. Eénmaal op de bestuurdersstoel naar huis zocht ik naar de bevrijdende rust. Het was nu immers echt klaar. Maar het voelde maar niet bevrijdend, zoals ik het wel had verwacht. En ik kon mijn vinger er ook maar niet opleggen, immers, die had ik nodig aan het stuurwiel van mijn auto. Nee, ik wist het niet. Misschien moest ik eerst thuis zijn om die bevrijding te waarnemen. Maar het zat mij niet lekker. Eénmaal thuis was daar weer de hulp van mijn lieve vrouw. Ze hielp me goed mee om alles weer op te bergen. Nadat ik had verteld hoe het was geweest, zocht ik moe en nog immer peinzend mijn bed op. Slapen zou ik die nacht niet veel. Het gierde door mijn hoofd. Ik kon het niet loslaten. Het was voorbij! En ofschoon ik dus echt heel moe was geworden van het hele seizoen ijsrijden en mijn lichaam al meer dan eens had gewaarschuwd om te gaan rusten, was de geest nog lang niet klaar met het ijsseizoen. Het wilde mijn vermoeide lichaam aansporen nog langer door te gaan. De hele week bleef het oorlog in mijn lichaam. Lichaam:"nee! Ik doe het niet. Ik kan gewoon niet meer!". Geest; "Je moet, je moet, al was het maar voor al die kinderen en het weer is ook nog goed genoeg, dus huppatee, op die kar en gaan". Die "oorlog" bleef maar verder gaan de hele week, totdat ik op vrijdag eindelijk rust vond in mijn lichaam en een heus wapenstilstand ervoer. Ik wist dat ik diep was gegaan deze zomer, maar dat de adrenaline zo hard door mijn lichaam gierde had ik niet verwacht. Reden genoeg om na de vakantie alweer met de voorbereidingen op het nieuwe seizoen te gaan starten. En niet met het hoofd, nee, met het lichaam. Trainen, trainen en nog eens trainen.

Deze week hebben 2 van mijn 4 kinderen de foto van het jaar gekozen. Toen ik met dit seizoen begon heb ik op facebook een prijsvraag geplaatst. Degene die een leuke foto van de ijskar met klanten op facebook deelt maakt kans op een 5 liter bak ijs, smaak naar keuze! Er werden vele foto's geplaatst en gedeeld. Dat deed mij uiteraard veel brengen. De winnaar werd bepaald zoals gezegd, door 2 van mijn 4 kinderen. Uiteindelijk werd de foto van Geert Rozendom gekozen. Hij is dan ook de winnaar. En eerlijk gezegd waren de redenen om voor deze foto te kiezen gelijk erg bepalend geweest. De klanten rond de kar gaven een zomerse indruk, de achtergrond was super. De belichting, de kleuren maakten de foto tot de winnende. Ik kon ze geen ongelijk geven. Toch hebben ze het er heel moeilijk mee gehad. Ze hadden 10 foto's uitgezocht en uiteindelijk bleven er twee over. Na wat heen en weer gepraat werden ze het eens over de foto van Geert. En ik heb me daar, zoals beloofd, nooit mee bemoeid. Geert zal mij één dezer dagen opgeven welke smaak hij wenst en dan maak ik dat in orde! Ik wil vanaf deze plek iedereen die heeft meegedaan enorm bedanken voor de mooie foto's welke ze hebben ingestuurd. Ontzettend leuke foto's, mooie foto's en ook goede nrs 2, 3.

Nu het echt klaar is voor wat betreft het regulaire ( ik kom nog éénmaal in aktie) seizoen kunnen we terug kijken.

Het was een warm en prachtig seizoen, waarbij dient te worden opgemerkt dat de augustusmaand de slechtste maand van dit seizoen was. Ik had oook veel pech. Vooral bij de start van het seizoen. Eerst had ik mijn vrieskistje op de kar niet op tijd bestikkerd (dit door niet tijdig leveren van bestikkeraar), waardoor ik zeker 3 tot 4 goede weekenden voor wat betreft ijsomzetten, niet kon uitrijden. Dit was nog in maart/april. En toen de kist uiteindelijk bestikkerd in mijn bezit was gekomen, bleek de kist ineens te zijn overleden, terwijl de kist nog zo uitvoerig was getest op zijn werking! En dus moest ik diep in de nog lege buidel tasten om een nieuwe te kopen. Deze kist kostte mij 700 euro. Maar de kist was groter dan de zojuist overleden kist, en dus moest het frame van de fiets ook aangepast worden. En bovendien opnieuw geschilderd. Tot overmaat van ramp moest tot slot de nieuwe kist ook weer opnieuw worden bestikkerd. Totale kosten werkzaamheden; 500 euro. Het seizoen, inmiddels was het mei, voor Franky's ijs moest dus nog beginnen en nu al waren de totale kosten van deze ellende opgelopen tot 1200 euro! Los nog van de aanschaf van de ijskar a 600 euro. Het was dus echt een valse start! Sommigen onder u zeiden steeds tegen mij; "maar je hebt ook wel een goede zomer!". En dat was natuurlijk ook zo, maar deze mensen wisten natuurlijk niet hoeveel ellende ik had gekend aan het begin van deze mooie zomer. Afijn, het is allemaal goed gekomen. De klanten waren enorm motiverend. Heerlijk is het en heerlijk blijft het om terug te denken aan al die lieve mensen op de verschillende routes. Ook de aanmoedigingen, de leuke reacties, de goede resencies en de vele dankbetuigingen op de laatste routedagen.

Het aantal vind ik leuks voor de facebookpagina is tot 235 opgelopen met een goede 200 stuks voor dit jaar. Het aantal door mij geplaatste berichten bedraagt met het plaatsen van dit hoofdstuk een aantal van 100 berichten. Sommige berichten werden redelijk gelezen. Een gemiddeld aantal van redelijk gelezen berichten bedraagt ruim 250. Maar er waren ook berichten die over de 1000 (!) lezers hadden. Onbegrijpelijk! Maar wel mooi! Het aantal geinteresserden bleef  lopende het seizoen doorgroeien. Jammer dat het nu wat minder zal worden.

De omzet welke ik dit seizoen heb gedraaid is mij nog onbekend. Hoewel ik het graag wil weten heb ik nog geen enkele behoefte gehad het financiëel af te sluiten. Dat hoofd ook! Pffffff. Maar de omzet zal mij niet bevreemden. Ik heb uiteraard goed gedraaid, maar het had beter gekund wanneer ik niet anderhalve maand buitenspel had gestaan. Ook daags na de ramp met MH-117 heeft de kar stil gestaan uit respect met de nabestaanden.
Ik kon voor mijn gevoel niet bellen wanneer beelden van thuiskomst van slachtoffers in iedere huiskamer werden getoond.

Het was voor Franky's ijs dan ook een prima eerste jaar, afgezien van de opstart problemen.  

De blog, zo heb ik besloten blijft open. Om toch maar een kijkje te geven in het leven van een ijscoman in ruste. Om te lezen wat zo'n iemand doet met zijn zeeën van tijd. Bovendien, zo liet ik eerder al weten, kom ik nog 1x in aktie. Dat zal zijn op 1 november in het kader van Halloween.

Dus volgende week kom ik weer terug.

Tot dan!
Frank Boereboom
Franky's ijs