55. De één na laatste van het jaar.....

We schrijven inmiddels de donkere dagen voor kerst! En hoewel de winter vandaag officiëel van start is gegaan is er van enige winter geen enkele sprake. Het is warm voor de tijd van het jaar. Soms noteren wij nog steeds dubbele cijfers op de thermometer. De regen valt al dagen met enige regelmaat met bakken uit de hemel. Zo erg zelfs dat mijn huis het overtollige regenwater niet meer alleen op de juiste wijze kan afvoeren en er zelfs een behoorlijk aantal regendruppels zich heeft verzameld tot een heuze stroom regenwater, dat heeft besloten zich dan maar via de binnenkant van het huis een weg naar beneden te vinden. En dat is natuurlijk geen goede zaak. Een aannemer is inmiddels gebeld en zal komende week onderzoek doen naar de ontstane lekkage. De plekken aan het plafond doen enigszins armoedig aan. Het huis is oud (1913) en verdient al enige tijd een heuze schilderbeurt, maar daar is nog niets van terechtgekomen afgelopen jaar. Er moesten eerst wat verrotte onderdelen worden vervangen alvorens men kon schilderen. Nu dat allemaal was aangepakt bleek de schilder te druk. Volgend jaar gaat het in ieder geval geschilderd worden. Dat wil zeggen, wanneer de waterstroom zijn normale route via buiten weer heeft gevonden én heeft aangevangen. We zullen zien.
Afgelopen weekend had ik feest, zoals ik eerder al had vermeld. Het is een prachtig weekend geworden. Heerlijk om even alle zorgen achter je te kunnen laten en even zelf in het middelpunt te mogen vertoeven. De trouwdag was natuurlijk een wat rustige dag geworden, tenslotte is 12 jaar ook geen reden voor groot feest! Dat zal anders zijn op 13 juni a.s. Dan hebben wij ons eerste lustrum te pakken! Het lijkt misschien nog niet veel, maar mensen, ik geef mijn vrouw het te doen om met deze man getrouwd te zijn. Zou er moe van worden! Pfffff. Zoals mijn broer al gekscherend op facebook liet weten dat hij het knap vond van Kitty, dat zij na 12 jaar nog altijd bij mij was. Haha. Het zal allemaal wel meevallen, denk ik. En hoop ik in ieder geval! Volgend jaar maar eens zien wat ik hieraan ga doen! Mijn 52ste verjaardag, afgelopen zondag, verliep wat drukker. Het was erg gezellig. Mijn dochter en zoon kwamen op visite, terwijl de twee jongsten ook heerlijk thuisbleven. Het bezoek van een bevriend stel met kinderen maakte het nog leuker. Als kado kreeg ik overigens uit handen van mijn zoon en diens vriendin, een heuse ijsmachine! Ik ben daar als ijscoman uiteraard heel erg blij mee. Binnenkort ga ik mijn eerste ijs maken.

Het ijsbedrijf heeft zijn allerlaatste opdracht van het jaar erop zitten. Het feest waar ik verschijnen moest, was op voorspraak en uitnodiging van collega ondernemer en wijkgenoot Braakhuis. Hij had op een bedrijf een kerstfeest/eindejaarsfeest als opdracht als cateraar en hij wilde graag ijs als dessert. Hij heeft mij gevraagd om het dessert wat meer glans te geven met de uitnodiging van de ijscoman en zijn kar. Natuurlijk zei ik ja. Het blijft namelijk ontzettend leuk om te doen, mensen te ontmoeten en plaatsen te bezoeken. Het was weer een heel gezellig gebeuren. In een betrekkelijk korte tijd (zo'n half uurtje) schepte ik 75 ijsjes van 2 tot 3 bolletjes ijs. Het grootste probleem voor mij bij grote hoeveelheden ijs in een kleine tijd betreft de pols. De rechterpols heeft dan heel wat te verduren. De pols hield het evenwel redelijk goed, alleen bij de laatste ijsjes begon er toch wat  pijn te komen. Toen ik rond de 90 ijsjes had geschept was ik klaar. Ik kreeg wederom veel complimenten. De uitstraling en het ijs hadden de mensen goed gedaan. De heer Braakhuis had het ook erg fijn gevonden dat ik er was, want ook hij, als cateraar, had goede berichten vernomen over mijn werk. Ik vond het ook fijn om met hem samen te mogen werken, wat mij betreft gebeurt dit dan ook vaker. Geen probleem!

Nu de winter haar intrede doet, althans wat tijd betreft, begint voor mij ook het grote afwachten. Wachten op de warme zonnestralen, kortom wachten op de eerste uitrijdmogelijkheid. Tussentijds zit ik natuurlijk niet stil. De voorbereidingen op het seizoen 2015 zijn inmiddels alweer opgestart. Ik heb bijvoorbeeld iets nieuws bedacht voor de kleinste ijseters onder ons. Dat vraagt nog enige tijd voor wat betreft de ontwikkeling ervan, maar het is wel heel erg leuk en apart.
Ook bezin ik mij op nieuwe routes. Het vervangen van slechte stukken in de huidige routes heeft prioriteit nummer 1. Ook zal ik extra financiële inspanningen moeten getroosten om de minder goed lopende zaken van vorig jaar te doen verbeteren. Het gaat mij dan vooral om de dozen wafels welke altijd op de kist staan, het spoelwater en de fiets zelf. Het kan allemaal alleen maar beter. Eerst maar eens de oude routes lopen en dan bepalen waar het vooral erg rustig was. De vernieuwde routes komen dan 1 voor 1 op facebook te staan. Vooral de routes op de Berflo es en Nijverheid zullen een aanpassing gaan krijgen.
Ooit hoop ik dat mijn ijskarretje kan worden voorzien van een hulpmotortje, want soms is het wel zwaar fietsen, vooral wanneer de afstanden groter worden. Ik hou mij dan ook aanbevolen voor suggesties!

De kerstdagen staan voor de deur. De kerstboom heeft ook bij ons de plaats gekregen. Het wordt een mooie tijd. Een tijd om terug te kijken en ook om juist vooruit te kijken. Volgende week volgt de definitieve afsluiting van blog 2014! En dan zal ik ook terugkijken op het jaar 2014. Vanaf deze plek wens ik een ieder een gezegend kerstfeest toe. Ik hoop dat iedereen een leuke tijd mag beleven.

Volgende week kom ik met de afsluiting van blog 2014.
Groetjes
Frank Boereboom
Franky's ijs