56. Terugkijken op 2014!

En zo schrijven wij inmiddels 28 december 2014.

We doen het allemaal wel. Eventjes of juist lang. Een moment van bezinning. Terugkijken op het afgelopen jaar. Hoe is het je vergaan, wat waren de vervelende dingen en wat juist de mooie? Zijn we nog gelukkig of moeten we dingen anders gaan doen? Het jaar van een ijscoman in vogelvlucht, die uiteraard ook net als zoveel andere mensen privé het nodige te verwerken kreeg. Maar, voordat ik losbrand wil ik alvast wel zeggen dat mijn jaar een positieve balans kent.

Het jaar begon met een winter welke maar niet kwam. Las vandaag ergens dat de afgelopen nacht vooralsnog de koudste nacht van 2014 is geworden! Dat zegt veel, zo niet alles. De winter kwam dus niet op gang. Maar warm was het eerst ook niet. Dat werd het wel in maart. De ijskar had voor zijn eerste route rond maart gereed moeten zijn, maar vanwege een uitgestelde bestikkering was de kar te laat klaar. Iets, waar ik niets aan had kunnen veranderen, ondanks mijn dreigementen en boosheid naar de bestikkeraar toe. Twee geweldig mooie weekenden werden mij daardoor wel door de neus geboord. Pijnlijk als het was moest ik toezien hoe mooi de weekenden beleefd werden. Uiteindelijk werd de ijskar door mij ergens eind maart opgehaald. En reed ik voor het eerst uit toen het alweer april was. Een maand te laat! Die eerste rit was geweldig. Ik reed hem op zaterdag op het tuindorp. En wat waren de reacties weer super. De weken die volgden reed ik slechts op zondag. Alleen zou zich juist nu mijn grootste pech voor dit jaar uitrollen. Mijn kist op de ijskar bleek ineens kaduuk. Op route was het ijs veel te zacht geworden. Net gestikkerd, goed werkend bij aanvang liet hij mij dus zomaar in de steek. Echt kapot, onherstelbaar kapot, bleek later bij onderzoek. Op dat moment, kannik u vertellen,  was ik bijna gestopt. Ik was er wel klaar mee. Mijn vrouw heeft mij er overheen geholpen. En met haar positieve inslag kochten we de nieuwe kist, de Rolls Royce onder de vriezers, een heuze Caravel. Duur was hij wel, maar het moest! Na weer weken wachten op nieuwe inbouwmaterialen, bestikkering van de kist en het vergrootten van het frame van de fiets ten behoeve van de nieuwe kist, welke groter was dan de oude, was ik in totaal over de 1200 euro kwijt en had ik na twee maanden Franky's ijs nauwelijks iets verkocht, maar wel veel moeten aanschaffen. Afijn, de zomer kwam en Franky's ijs begon eindelijk te draaien zoals ik het voor ogen had. De opstartproblemen werden steeds meer naar de achtergrond gedrukt met de behaalde omzetten. Maar het zou heel lang duren voordat ik enige reserves kon gaan opbouwen. Steeds meer wijken werden aangedaan. Eerst de Berflo Es, later de Nijverheid en kort daarna ook nog de Bloemenbuurt. Het werd een mooi seizoen. Algemeen kan ik spreken van een goed seizoen met helaas twee belangrijke eerste maanden zonder omzet (maart en april en de helft van mei) , als gevolg van de problemen met opstart, maar ook ten tijde van de MH17 ramp, toen ik een week uit respect niet heb uitgereden. Had ik met name bij opstart een omzet kunnen draaien, was het een super eerste jaar geworden. Het was wel een lichamelijk zwaar jaar, maar ik doe het zo weer over, want het is me allemaal veel te leuk om te doen. De mooie verhalen, de lieve mensen, de grappige zaken en het contact met zoveel verschillende mensen maakt mij blij. De lessen welke ik mag leren elke dag zijn zo bijzonder, zo levendig en fantastisch om mee te maken. Hier doe ik het dan ook voor.
Ik ben blij verrast met het bereik van Facebook. Een geweldige manier om mijn bedrijf onder de aandacht te brengen. Het is een hele eer om zoveel volgers te hebben na 1 jaartje ijsrijden. Volgend jaar hoop ik op de 300ste volger. Misschien voor velen weinig, voor mij betekent dat juist heel veel. Een beloning voor het werk dat ik overigens met zoveel plezier doe.
Aandacht kreeg ik ook van het Hengelose Weekblad. Later zelfs ook van de Tubantia. Een mooi artikel, waardoor mijn bekendheid nog meer groeide. Of, een foto in het wijkblaadje van ons tuindorp. En nu krijg ik ook nog mijn eigen meterkastje gevuld met foto en tekst op het tuindorp. Alweer een teken van waardering. Hoe mooi! De foto's en filmpjes welke zijn gemaakt van mijn werk, al dan niet geplaatst op een sociale mediasite. Ik kan u verzekeren dat dat een ongekend aantal zijn. De nieuwe contacten met mensen welke begrijpen wat mijn werk inhoudt, waarvoor ik het doe. Die begrijpen wat mijn werkelijke doel is. Of de mensen die mij hebben geholpen door mij ook opdrachten te verstrekken. Diegenen die ik hier bedoel weten het wel. Ik wil ze bedanken voor het in mij gestelde vertrouwen. Ik heb het graag gedaan. En dan mijn pareltjes, mijn twee bijzondere vriendjes in de wijk. Ik wil eraan toevoegen dat alle kinderen bijzonder zijn. Maar met dsze twee is er een bijzondere band. Een ongelooflijk bijzondere band. Wat het is weet ik niet. Het is er gewoon.

Het jaar ijsscheppen beleefde begin oktober zijn einde voor wat betreft de routes. Ik was erg moe, maar meer nog dan moe was ik voldaan. Prachtige ervaring. Ik wil dan ook iedereen die mij heeft geholpen bedanken. Mijn vrouw en kinderen op de eerste plaats, de klantenkring op de tweede, gevolgd door een uitstekende leverancier. Ik kom volgend jaar graag weer terug. Maar dan ben ik er hopelijk wel van begin maart tot en met oktober! Nu maar hopen dat het weer opnieuw wil meezitten zoals het weer in 2014, op de maand augustus na, absoluut heeft meegezeten!

Privé is het een jaar van ups en downs geweest. Zoals het waarschijnlijk voor een ieder is geweest. Niets bijzonders. Op de verschrikkelijk laatste maanden na dan. Dat was een periode om snel te doen vergeten. Ik ga er niet meer over uitwijden, er is al genoeg over gesproken. Pijnlijk en vooral vernederend heb ik het wel ervaren. Lichamelijk gaan we proberen weer zo snel mogelijk in conditie te geraken, want het vele lekkere eten en de alcoholische versnaperingen hebben geleid tot enig overgewicht. Verder zijn we goed te pas, dus met lopen en met gezond eten moet dat absoluut weer gauw in orde komen!

Ik wens een ieder een heel goed 2015 toe! En ik spreek de hoop uit een ieder in het nieuwe jaar weer te mogen begroeten!

Tot over een week!
Groetjes Frank Boereboom