2015-12. Ode aan de Parasol en nachtelijk bezoek

Hij bood mij en vooral de kar bescherming. Bescherming tegen de zon, maar ook tegen de regen! Hij kleedde mijn kar af. Zonder hem was het kaal, maar met hem vol! Hij kleurde rood, rood zo gelijk aan mijn kar. Hij was er bijna altijd bij. Maar soms ook niet! Afgelopen vrijdag gebeurde wat ik al veel eerder had verwacht. Er brak één van de baleinen. Het was gebeurd! Mijn mooie donkerrode parasol had het begeven! En dat was na een goed jaar dus eigenlijk wel verwacht. De parasol had veel winden, rukwinden en zelfs plots opgekomen noodweer, doorstaan. Soms was het een zeil, waarmee ik op de wind kon zeilen. Hoefde ik niet eens te fietsen, maar vaak genoeg ook helaas een remmend doek. Moest ik extra hard trappen om vooruit te komen. Hij had maar 25 euro gekost, dus eigenlijk in verhouding tot al mijn andere materiaal, niets! Maar nu was hij op! En dus moet er een nieuwe komen. Vandaag, zondag 26 april, reed ik dan ook zonder parasol. Ik had geen tijd gehad de oude en versleten parasol te vervangen. En dus reed ik "kaal" rond. Gezien het weer van vandaag misschien ook niet geheel gek, tenslotte stond er weer eens wind. Het was fris en ook regenachtig. Omdat mijn pro versie van buienradar aangaf dat het de hele middag droog zou blijven, besloot ik er toch op uit te trekken.
Er waren weinig mensen in de wijk. Het eerste uur was gewoonweg dramatisch. En ook koud. Na een klein uurtje werd ik dan ook door Nijnke Ott en ega getrakteerd op een kop koffie. De kar parkeerde ik naast de oprit en warmde mij binnen bij hen op aan heerlijke koffie en een heerlijk warm huis. We spraken wat over zaken en terwijl ik daar rustig van mijn koffie genoot, stonden buiten bij de ijskar ineens klanten op de verdwenen ijscoman te wachten. Uiteraard ben ik naar buiten gelopen om ze van ijs te voorzien. Eenmaal klaar heb ik binnen mijn koffie opgedronken, bedankte hen voor de koffie en vervolgde de route.
Deze dag werd een rustige dag. Waarbij ik veel met klanten in gesprek ben geweest. Het gebruikelijke biertje en zelfs nog een kop koffie op de laatste meters completeerden mijn route. De omzet was mij serieus, niet tegengevallen. Vandaag had ik geen parasol! De buis van de parasol werd keurig opgefleurd door Mike met door hem geplukte Paardenbloemen. Mike zei erbij; voor jouw vrouw! Een kind dat ook even aan mijn vrouw denkt. Dat is toch bijzonder. Mike, bedankt!

Gisteren was ik niet actief. Was ik bij mijn vader. Eénmaal thuis in Hengelo vanuit Hilversum alwaar hij woont, kon ik mij gaan richten op een eventuele rit op het tuindorp. De weersvooruitzichten waren niet best. Ik besloot mij er, de ochtend erop mee bezig te gaan houden. De nacht welke volgde was een vreemde.
Mijn vrouw en ik werden omstreeks half 4 in de ochtend van zondag opgeschrikt door sirenes van de politie. Niet wetende waarom, besloten wij ons er niet druk om te maken. Mijn vrouw ging nog even naar het toilet beneden. Ze hoordde wat, iets wat ze niet had verwacht. Althans niet midden in de nacht. Ze besloot een kijkje te nemen door het gordijn van de voordeur opzij te trekken om te zien of er iets of iemand was. Met het opentrekken van het gordijn stond ze daar ineens oog in oog met een vreemde. Diezelfde vreemde maakte zich vervolgens direct uit de voeten. Mijn vrouw haastte zich naar boven om haar relaas te doen. Na wat onderzoek uit verschillende ramen en deuren konden we vaststellen dat de vreemde echt was verdwenen. We besloten de nachtrust weer te hervatten, ofschoon dat nog best even moeilijk was. De volgende ochtend zouden we gaan zien of er iets was weggenomen, alhoewel mijn vrouw al meteen dacht dat deze vreemde, een persoon moest zijn welke zich slechts wilde verstoppen. Zouden die sirenes daarmee verband hebben gehad, vroeg ze zich hardop af? Na een goed half uur, vermoed ik, vielen we weer in slaap. De volgende ochtend hoordden wij wat er was gebeurd. Een plofkraak in de in de wijk gesitueerde Albert Heijn! De politie was vannacht erg druk geweest de verdachten op te pakken. In de berichten erover ging de media uit van een 4-tal verdachten, waar ze er 3 al snel hadden gepakt. De vierde zou zich in de wijk hebben verschanst!!!! Zou dit 1 op 1 kunnen zijn? We weten het natuurlijk niet zeker, maar we hebben wel onze gedachte daarover. Volgens andere en latere berichten zijn alle verdachten inmiddels opgepakt en dus loopt er nu in ieder geval niet nog eentje vrij rond. Wat je al niet meemaakt!

Vrijdagavond was ik actief op de Nijverheid. En de Nijverheid begint steeds beter te lopen. Toegegeven, het weer was goed. Op die ene, eerder besproken, windvlaag na dan. Maar dat het zo goed ging had ik echt niet verwacht. Deze wijk zou wel eens een hele goede wijk kunnen gaan worden. Een wijk waarin ik wellicht in de nabije toekomst vaker actief ga zijn. Misschien wel 1x per week, in plaats van 1x in de 2 weken. Deze avond was dus een hele mooie avond. En, een gezellige wijk, vol met lieve mensen en kinderen. En het moet mij van het hart. Kinderen die zo verschrikkelijk netjes zijn opgevoed. Keurig bedanken en ook enorm veel met de ijscoman op hebben. Zo kreeg ik van een kind, wonende aan de Krabbenbosweg, te horen dat ik de volgende keer een kop koffie zou krijgen. Zo lief! Even later kreeg ik zelfs twee armbandjes van twee lieve kinderen. Devlin en Jelena hadden ze speciaal voor de ijscoman gemaakt. Het zijn inmiddels twee vaste klantjes, die elke keer trouw op de ijscoman wachten. Hoe ontzettend lief is het maken van armbandjes dan wel niet? Ik heb ze trots om mijn pols gedaan en uiteraard laten zitten. Onderweg heb ik ze aan bijna iedereen laten zien. Omdat ik dat zo ontzettend waardeer. Deze speciale momenten geven mij steeds opnieuw redenen om vooral door te gaan. Om nooit op te geven als het een keertje wat tegenzit. Heerlijk. Wat heb ik toch een mooi vak! Devlin en Jelena, ik weet dat jullie moeder dit zal lezen. Jullie mogen echt trots zijn op jullie creaties! Heel erg bedankt!

Woensdagavond was ik wederom op de Bloemenbuurt. De rit verliep redelijk goed, maar de kou was een behoorlijke spelbreker geweest. Behoorlijk koud keerdde ik terug op de basis. Maar de omzet viel opnieuw mee!

April is bijna voorbij. Morgen is het Koningsdag. Ik mag dan niet verkopen. Dat staat in mijn vergunning. Ik hou me daar dan ook altijd strikt aan. Ga ik ook eens een dagje niets doen. Ook eens lekker! Ik denk dat ik in het restant van deze maand niet meer in actie ga komen. Het was een drukke maand. Veel uren gemaakt!  April is behoorlijk wisselend voor wat het weer betreft. Soms koud, maar soms ook lekker, maar deze maand heb ik bijna alle dagen gereden. Soms in kou maar meestal in goed weer. Ik kan dan in ieder geval ook terugkijken op een uitstekend begin. We zullen zien wat mei gaat brengen.
Ik wil de maand april graag even sluiten met de door een klante prachtig gemaakte collage. Het geeft eigenlijk precies de omstandigheden weer van de mooie maand april. Bedankt Chantie, voor de mooie collage. Hier bijgesloten, treft u deze aan.

Ik kan niet anders dan iedereen hartelijk bedanken voor het enthousiasme waarmee de ijscoman wordt ontvangen. Ik doe het graag.
De facebookpagina groeit met de dag. Van 250 "vind ik leuk" in de winter naar nu richting de 350(!). Daar kan een ijscoman supertrots op zijn.

Vanaf deze plek wens ik een ieder een hele fijne Koningsdag toe. Ik neem even de tijd voor mij en mijn gezin. Om er over een week weer te staan zoals ik er altijd sta. Ik ga er dan wel vanuit dat ik er deze woensdag door de verwachte weersomstandigheden niet op uit zal trekken.

Frank Boereboom
Franky's ijs.