2015-21. De beurs

Het was zover! Trillend op mijn benen nam ik zitting in mijn auto. Met aan de auto gekoppeld de aanhanger waarop mijn ijskarretje stond. Even daarvoor had ik nog een boodschap geplaatst op mijn facebookpagina welke luidde: "when the going gets tough, the tough gets going". Ik zou het aanpakken zoals ik dat altijd zou doen, slechts door gewoon mijzelf te zijn. En mocht het zwaar worden, prima, dan liet ik het maar gewoon gebeuren. Ik startte de auto en reed richting Enschede. Richting de Grolsch Veste. Daar in de Grolsch Veste zou een beurs voor ondernemers plaatsvinden en daar was ik gevraagd namens de beursorganisatie ijs uit te delen aan de bezoekers van de beurs. De beurs in de Grolsch Veste was alle aanleiding voor mijn onzekerheid geweest. Hoe zou ik het gaan doen, tussen al die zware jongens. Ik plaatste mij dan ook snel in een soort underdog positie, waarvoor, zo bleek later tijdens diezelfde beurs, absoluut geen aanleiding toe zou bestaan. Toen ik die dinsdagmiddag daar aankwam moest ik per lift naar boven en werd ik vrij centraal op de beursvloer gepositioneerd. De kar werd voorbereid, klaargemaakt en uiteindelijk verliet ik de Veste om een dag later, woensdag, mijn eerste beursdag te doen. De zenuwen die er dinsdag bij plaatsing nog bestonden bleken helemaal weg. Tenslotte was ik de ijscoman en had ik ijs en zo veroverde ik met de minuut steeds meer de beursvloer, zo op de 2e etage van de Grolsch Veste. Het ijs werd als lekker ervaren en zo kon het gebeuren dat ik meer ijs weggaf namens mijn opdrachtgever dan van te voren was overlegd. De volgende dag mocht ik niet meer ijsjes scheppen dan 120 tot 130 stuks, anders werd er over de begroting heen ijs verkocht. Ik vertelde de organisatie van de beurs dat ik nooit zou gaan stoppen, want zo vond en vind ik trouwens altijd; je kunt niet tijdens een beurs van het ene op het andere moment zeggen: "jammer, maar ik mag u geen ijsje meer aanbieden". Dat werkt niet zo bij mij en dus zei ik: "als jullie geen ijs meer uit willen delen doe ik het wel op eigen titel want ik ga dus niet stoppen, kun je niet maken". En de volgende dag werd er, waarschijnlijk door het prachtige weer juist nog meer ijs gegeten dan de eerste dag. En dus ging ik ver over de grens met scheppen. Het resultaat laat zich raden. Ik schepte voor meer dan 160 euro meer aan ijs. We zullen zien hoe dit wordt opgelost. Maar had ik gestopt op het moment dat ik de grens had bereikt, had ik al vanaf 14.00u niets meer mogen doen. En zat ik daar vast op de beursvloer zonder ook maar enig doel. Tijdens de beurs heb ik veel mensen gesproken. Ontzettend leuk. Ook bekendheden als Henkjan Smits en Erben Wennemars gesproken en op de gevoelige plaat vastgelegd. Goed voor de promotie van Franky's ijs. Ook werd ik keurig behandeld door de werknemers van NBA (niet opdrachtgever) voor wie ik daar stond en de werknemers van de Veste. Het was een zeer leerzame ervaring geweest en ook een stel leuke dagen. Met dezelfde lift zakte ik niet lang na de borrel ter afsluiting, weer naar de begane vloer, waar ik nog wat hardwerkende beursmensen verblijdde met een gratis ijsje. De dag zat erop! En opgelucht reed ik mijn kar weer terug naar Hengelo, naar huis!

Eénmaal thuis viel er veel spanning van mij af en viel ik vrij snel na binnenkomst op de bank in slaap.

De volgende opdracht zou pas zaterdag vroeg in de avond zijn. En die betrof het opscheppen van en ijsje voor de hockeyjeugd van ATC. Binnen een uur was deze klus geklaard en waren ruim 100 kinderen blij verrast met een ijsje. De eerste van een hele reeks van opdrachten zat er dus op.

En nu zitten wij op zondag en hebben wij als co sponsor het tuindorpvolleybaltoernooi erop zitten. Het werd uiteindelijk een natte aflevering, nadat het eerst nog heel warm en vooral ook droog was. Het sponsorschap bestond uit vrij ijs voor alle kinderen. Daartoe hadden ze namens de organisatie van het toernooi een coupon gekregen om het ijsje ook af te halen. Zelf stond ik én als ijscoman én als deelnemer van een team daar op het veld. Het was vannochtend bij het wakker worden nog wel een grote onzekerheid geweest of ik wel mee kon spelen. Wat ik namelijk ook probeerde, mijn nek zat vast. Kon niet naar links draaien. Deed potjandosie vreselijk pijn. Naar rechts wilde wel. Er is behoorlijk aan gesleuteld vóór aanvang maar het mocht allemaal niet baten. Toen ik hoordde dat wij geen wissels in ons team hadden heb ik maar behoorlijk wat bier naar binnen gewerkt, teneinde de nek  toch enigszins soepel te houden. Uiteraard werkte dat ook niet, netzo min als alle paracetamolletjes. Die werden weliswaar met enige regelmaat ingenomen maar konden mij geen enkele verlichting geven. Kortom, het werd er niet beter van. Ook niet slechter trouwens. De potjes tegen de tegenstanders werden allemaal licht verloren, maar ok, we hadden in ieder geval wel lol. De regen maakte er zoals gezegd dus vroegtijdig een eind aan. De temperatuur was die hele middag wel goed geweest trouwens.

Franky's ijs is bezig met nieuwe ideeën. Altijd weer opnieuw. Mijn in dit blog laatstgenoemde idee wordt zeer binnenkort geopenbaard zoals beloofd. Sommigen van u zijn inmiddels al op de hoogte. Het gaat 99 procent door, ben alleen nog bezig met de precieze uitwerking hiervan. Ik hoop dat ik na komende week meer kan gaan vertellen, echter ik ben nog één week heel druk en daarna ga ik pas weer met dat concept verder.
Ook heb ik een ander nieuw idee inmiddels wel bekendgemaakt. En dat betreft een heuse kinderdag. Na moeder- en vaderdag komt er bij Franky's ijs dus nu ook een kinderdag. En die kinderdag gaat net als vader-  en moederdag gepaard met een klein presentje. Maar wat ik zelf heel leuk vind is dat ik heb bedacht dat alle kinderen uit Hengelo, in het kader van die kinderdag, een betaalbare wens mogen doen bij de ijscoman. Ik zal dan uit alle wensen 1 wens in vervulling doen gaan. Meer kan ik namelijk ook nog niet, daarvoor ben ik nog te klein. En met deze in vervulling gaande wens hoop ik alvast een voorschot te nemen op de alweer wat langer gekoesterde wens om mensen te mogen verblijden met een leuk iets middels de in oprichting zijnde Stichting "Nellie".

Franky's ijs gaat een drukke en warme week tegemoet. Er staan nu nog 11 afspraken op de agenda tot en met zondag 5 juli. Teveel om op te noemen. Echter, de routes worden daardoor tijdelijk niet meer gereden. Pas na zondag 5 juli, wanneer alle afspraken zijn afgehandeld, gaan we weer volgens schema op de routes rijden. Ik bied bij deze dan ook mijn verontschulgigingen aan voor het niet verschijnen op de routes de komende week.

Ik wens een ieder een fijne week toe.
Tot volgende week.
Frank Boereboom