2015-43. De foute Spijkstaal deal

Het was woensdag. Een ongemakkelijk gevoel had zich in mijn lichaam gehuisvest. Kon bijna de ellende proeven. En ik herkende de symptomen.  Was het echt, zou het dan toch..? Verwoed deed ik poging op poging om kontakt te leggen met de (ex-) eigenaar van de Spijkstaal ijskar, welke ik een dag eerder van hem had gekocht voor maarliefst 2900 euro en waarmee hij dan ook tegelijk tot de oud eigenaar mocht worden gebombardeerd. Een behoorlijk spel van onderhandelingen was daags daarvoor er aan voorafgegaan om de deal uiteindelijk te doen slagen. Maar het was mij wonderbaarlijk gelukt. Maar nu was het woensdag en er was geen kontakt.

Dinsdagavond was het nog tot een laatste telefonisch onderhoud gekomen. Soms weet je gevoelsmatig dat er zich een 'luis in de pels' ontpopt. Een hiaat in de afwikkeling, iets ongrijpbaars, ontastbaars. En ik? Ik wist het en ik voorvoelde het. En dus had ik na dat telefonisch onderhoud een onbestemd gevoel overgehouden. Hoe dat zo?
Wel; De verkoper wenste een aanbetaling.  Een aanbetaling van maarliefst 1000 euro. En graag voor het huidige weekend. De kar, zo zei hij, kon ik wel laten staan en dan later ophalen. Hij had namelijk wel vaker meegemaakt dat kopers ineens afhaakten en hij met zijn koopwaar bleef zitten. Op deze manier kon hij dat "dichttimmeren". Ik zei hem dat ik dat NIET ging doen, maar ik maakte gelijk wel een voor hem zo goed en betrouwbaar mogelijk tegenvoorstel. Het tegenvoorstel luidde dat ik de kar maandag  (de maandag na het huidig weekend) kompleet zou betalen maar ook gelijk zou meenemen. Dan zou het probleem voor hem toch ook netjes zijn opgelost. Hij stemde er moeizaam mee in, maar haastte zich nog te melden dat de kar evengoed daar mocht blijven staan totdat ik ruimte zou hebben. Ruimte die ik gewoon had, maar dat terzijde. In het voortraject heeft de verkoper ook steeds gehamerd op een voorschot.  En elke keer wees ik het categorisch van de hand. Bedoel; ben ook niet van lotje getikt hoor! Heb voldoende meegemaakt. Ben voldoende belazerd in mijn leven en heb er zwaar lesgeld voor betaald. Ik doe er niet meer aan mee. Die tijd ligt inmiddels ver achter mij. Maar goed. De deal was rond. Officieus hadden we aanstaande maandag afgesproken om de kar én te betalen én op te halen. We zouden, zo spraken wij af in ons laatste telefoongesprek van dinsdagavond,  woensdag via sms of anders woensdagavond via de app in kontakt treden over de tijden en mogelijkheden om de kar op maandag op te halen en af te rekenen. Wel werd nog even gevraagd of ik echt serieus was, want hij had ook een andere geïnteresseerde. Ik zei nog: "Nou, die hoeft dan niet meer te komen want hij is nu van mij".
Op de App hebben wij de deal nog eens hard gemaakt.  Hij schreef; "dus we hebben een deal?" Waarop ik antwoordde "ja, wij hebben een deal". Alles staat nog in mijn telefoon.  Zo oproepbaar! Geen woord aan gelogen. En toen werd het dus woensdag. En met de woensdag kwam ook de ongewenste en uiterst huiveringwekkende stilte.

In de ochtend van woensdag heb ik hem gesmsd.  Ik wilde het nog mooier voor hem maken. In plaats van maandag zou ik vrijdag al komen. Zou ik hem gelijk betalen en de kar meenemen.
Ik weet bijna zeker dat ie dat gelezen heeft. Kan het alleen niet bewijzen. En sindsdien is het stil aan de overkant. Ik heb gebeld. Geapped op woensdagavond.  Niets deed hem reageren. Op donderdag een mail verstuurd. Niets! Op vrijdag nog maar eens gebeld op de twee mobiele nrs die ik had. Beiden waren of uitgezet of geheel onbruikbaar gemaakt. Het signaal dat ik hoordde nadat ik gebeld had was onheilspellend. Een geluid dat nu gelijk staat aan teleurstelling. Ook een nieuwe email bleef tot op de dag van vandaag onbeantwoord.  Het zij zo. Ik heb het geprobeerd.  Ik kan mezelf niets, maar dan ook niets verwijten.
Mijn sterk ontwikkeld gevoel dat sinds een langere tijd al is aangescherpt tot buitensporige proporties, omdat gemene en dus enge mensen hebben getracht mij omver te werpen, heeft mij nu behoed (lees: beschermd) voor erger. Zoveel is mij wel bekend. De persoon die met mij kontakt stond is er eentje uit een dozijn, helaas. Hij verkocht mij wel een pracht van een kar. Ik geloofde er echt in. Daar ben ik dan ook geen moment bang voor geweest. Ook nu niet. Dat zou echt een superdeal zijn geweest. Heb zoveel onderzoeken gedaan in de laatste week. Ben zelfs naar een oude en soortgelijke opgeknapte Spijkstaal kar van de Gemeente Hengelo wezen kijken. Ook daar heb ik nog info weten te verkrijgen.  Nee, die kar, die was wel goed.

De teleurstelling over de mislukte Spijkstaal deal is dan ook behoorlijk hard binnengekomen. Ik geef het gewoon toe. Ik ben een gevoelsmens. Er had die vrijdag niets vervelends moeten gebeuren of ik was ontploft! Zo ver heen was ik echt. Geen woord aan gelogen. Ik vind het raar dat mensen zo met andere mensen omgaan. Natuurlijk ben ik niet van gisteren en weet ook ik dat deze wereld bestaat uit verschillend denkende mensen. Ik heb het ook al eerder meegemaakt. Meerdere keren trouwens. En elke keer omdat de tegenstander fout is. Ook toen bleek steeds weer dat het goede gevoel zomaar ineens veranderde in een onheimisch gevoel. Iets wat mij zei dat het misging, dat er iets niet klopte. In het geval met de Stichting die mij een groepsaccommodatie wilde laten beheren ging het bijna 1 op 1 met de Spijkstaal deal. En ook toen was ik zo verschrikkelijk teleurgesteld.  Ik snap alleen niet waarom mensen dit goedbedoelende mensen moeten aandoen. Ik geloof dat hij de deal rond de Spijkstaal heeft gedaan met een beter betalende klant. En misschien is die nu de dupe. Misschien heeft hij daar wel zijn voorschot en is de kar straks misschien wel voorgoed gevlogen, samen met zijn eigenaar (Is het wel de eigenaar?). Zo langzamerhand weiger ik alles naar het rijk der fabelen te wijzen
Ik vertrouw voorlopig helemaal geen vreemde meer. Mijn gevoel zal mij steunen. Mijn intuïtie staat op scherp!

Het is zaterdag. Onderweg naar Hilversum bespreken mijn vrouw en ik hoe om te gaan met alle teleurstellingen in het leven. Ik baan kwijt en zij waarschijnlijk ook. Dat horen wij volgende week. Maar TSN, haar werkgever,  is bankroet. De week laat zo zijn sporen na. Een gemiste kans op een mooie kar. En mijn vader die de laatste tijd niet zo goed gaat. Het lijkt niet op te houden. We hebben het erover en stellen vast dat we in ieder geval zelf gezond zijn. En dat we nog elke 14 dagen een zaterdag bij onze ouders kunnen zijn. Zo ook vandaag. Zij naar haar moeder en ik naar mijn vader. Hemelsbreed 1 km van elkander wonende. Ik kijk tv met mijn vader. Barcelona is er op. Ik word gebeld door mijn vrouw. Ze staat met autopech in Hilversum.  Ik ga er in mijn vaders auto naar toe. Hij start niet meer. Een volgend probleem waar we mee mogen dealen.
Het duurt lang voordat de Wegenwacht er is maar eenmaal aanwezig wordt de diagnose binnen enkele minuten gesteld.
We hebben een dode accu. Ongeveer een half uur daarna en bijna 2 uur nadat de auto niet meer wilde starten konden wij de auto weer naar haar moeder rijden.
Kosten; 132 euro.

Het was me wel een weekje. Eigenlijk ging bijna alles fout wat maar fout kon gaan.
En nu is het zaterdagavond.  Klaar met alles. Onderuit op de bank. Niet lang want ik ben ook al weer aan het voorbereiden voor de 8 ontbijtjes morgenochtend.  Nu heb ik even pauze genomen en schrijf ik aan mijn blog.

Morgen ga ik uit. In het kader van ons 12 en een half jarig huwelijk hadden wij nog wat te goed van onze kinderen. En zij zijn het die ons morgen meenemen om er eens even lekker tussenuit te zijn.
Zie er erg naar uit. Net als vorige week toen ik uit was in Rotterdam.  Met een hele hoop twentse Feyenoord supporters. Een wedstrijd van mijn cluppie bekeken. En zien winnen van de plaatselijke FC (Sorry). Het was in ieder geval heel gezellig.  En er werd goed gedronken. Zeker door mijzelf.

De week zit er weer op.
Morgenvroeg ben ik weer in touw. Om daarna gezellig met mijn kroost en aanhang uit te gaan.
Heb er na zoveel ellende behoorlijk behoefte aan.

Ik wens u allen een goede en gezellige week toe.

Tot volgende week!
Groetjes
Frank Boereboom
Franky's ijs
Franky's Ontbijtservice
Hengelo