2016-38. De Kinderdag (een droom die uitkwam).

Tsjonge. Wat een weekend!
Dit is met recht het mooiste wat ik ooit met Franky's ijs heb mogen doen. Niets is nog mooier geweest als dit. Wat super! Nagenietend zit ik hier aan mijn kop koffie. De rust is wedergekeerd. Mijn hoofd heeft overuren gedraaid. Niets aan het toeval willen overlaten. De benen zijn moe. Het hoofd voelt zwaar. Mijn mini-evenement "KiNDERDAG was gegroeid alsook mijn ijsbedrijf is gegroeid. Dagenlang was ik aan het rennen en vliegen. Gesteund door mijn lieve vrouw. Elke keer weer was ook zij daar aan mijn zijde. Ook van wijkgenoten/vrienden welke in sommige gevallen ook vóór en op de dag zelf kei- en keihard gewerkt hebben had ik veel steun.
En het weekend was al een druk weekend. Want burendag stond op het programma.
Zaterdagochtend had ik eerst om half 7 een ontbijtje te verzorgen. Nadat ik deze rond de klok van 8 uur had afgeleverd reed ik in een rap tempo naar Hilversum.  Even een bliksembezoek aan mijn vader, mijn grootste vriend. Lang kon ik niet blijven in verband met 4 ijsafspraken tbv diezelfde burendag later op deze zaterdag. Maar ik wilde persé langs gaan. En deed het. Daar aangekomen lichtte ik hem mijn plannen toe mbt kinderdag en kocht hem nadien een lekkerbekje nadat we eerst nog samen mijn moeders graf hadden verzorgd. Iets wat wij elke keer doen. Kort daarna werd ik geapped door mijn vrouw dat het verkeer op de A1 kompleet vaststond en dat ik een uur vertraging zou gaan oplopen. Ik zei mijn vader eerder dan gepland gedag en stapte in mijn bus, hopende dat het allemaal wel zou meevallen. De eerste file was nog een korte. Kostte me overigens wel al een half uur extra tijd. Maar toen gebeurde het; een file die ik al lang niet meer had gezien.
2 uur later kwam ik thuis en was de reistijd opgelopen tot bijna 3 (!) uur. Vloekende en tierende had ik een uur of twee lang in de bus gezeten. Woest was ik op de RDW. Een vrachtwagen moest uit een greppel worden gehesen. Zag dat kreng notabene op de heenweg al liggen daar naast de weg. "Haal dat ding dan in de rustige avonduren weg. Wat een idioten!" Ik kon het gewoonweg er niet bij gebruiken. Alles dreigde in het honderd te lopen.
Afijn, thuisgekomen pakte ik mijn vooraf klaargemaakte spullen, laadde de aanhanger met ijskar en vertrok, jasje aantrekkende, naar de eerste afspraak van die dag. 10 minuten te laat kwam ik aan. Werd overigens niet moeilijk over gedaan. Ik had ze ook al geïnformeerd tijdens de file. En van die afspraak ging ik naar de volgende, totdat ik een 4-tal feesten en zo'n 500 bollen later de spullen weer kon opruimen. Rond 22.45 uur was ik klaar en rond 00.00 uur ging ik naar bed in de wetenschap dat de dag die komen zou een mogelijk nog zwaardere dag zou gaan worden. Maar ook een leuke! Althans dat hoopte ik zo.

Zondag
Het opstaan ging stroef. Alles zat vast! Na een paar keer rekken en strekken wisten de spieren en gewrichten dat mijn lichaam ze nodig had en begonnen ze al piepende en krakende weer hun werk te verrichten. Het seizoen is echt bijna ten einde. Ik kan dat als eerste voelen aan de krampen in de benen. Afijn. Het was de dag. Nu moest het gebeuren. De adrenaline gaf mij de juiste boost om er een perfecte dag van te gaan maken. Rond half 10 stond ik op de Vijverlaan met de eerste spullen. Begon ik met de opbouw.
Rond 10 uur kwamen de anderen.  En al snel veranderde de straat in een decor van kinderactiviteiten.
Dat gebeurde helemaal toen van Geelen met zijn prachtige draaimolen arriveerde.
Toen schoot ik mijn eerste filmpje. Ik voelde één en al emotie. Hier komt alles samen. Alles wat ik ben! Een droom die aan het uitkomen was.
De tafels en stoelen stonden klaar. Met alle ingeschreven kinderen die met mij aan het hoofd van die tafel gingen brunchen, zou kinderdag officieel van start gaan!
En zo geschiedde!
Een foto daarvan plaats ik hierbij. Trots als ik was op het bereikte resultaat maakte ik opnieuw een filmpje.
Het was een daverend succes!
Mijn vrouw moet ik een compliment maken. Zij was het die dit idee maanden geleden opperde. Omdat ik ook een ontbijtservice heb. Geniaal gewoon!
Ze wil er nooit iets van weten maar ik zeg u; zij staat mij altijd bij. Zij is eigenlijk de drijvende kracht achter mij.
Ook mijn kinderen steunen hun vader. Het is ook dat ik met recht trots op hun ben. Beide jongens hielpen hun vader met ijsscheppen opdat ik de tijd had voor mijn jonge gastjes.
Wat deze dag ook zo bijzonder maakte, was natuurlijk het weer zo laat in september. Zo mooi en heerlijk zonnig.
Het moet gezegd.  Deze dag verliep echt super. En het was inderdaad de droom die uitkwam.
Leuk vond ik het pannekoekjes maken. Top was dat! Esther Bouwman had haar daarover ontfermd. Was echt geweldig.
En er werd massaal gebruik gemaakt van de sminckploeg, geleid door Saskia Rolleman. Zij en haar man Niek trouwens hielpen mij al vanaf het begin met de ontwikkeling van de kinderdag. De speeltuin was open en de draaimolen draaide zijn rondjes gevuld met kinderen. Ook het springkussen deed uitstekend zijn werk. Op het terrein was steeds muziek.  En dat werd ook uitstekend ontvangen. Echt heel gezellig.  Freddie Grandadam, de dj, deed zijn best. Ook een knutseltafel alwaar kinderen van alles in elkaar knutselde. Daar waren Belinda Dijksma en Elles Orriens degenen die de kinderen hielpen. Fantastisch gewoon. En dan was daar ook nog die clown. Een clown (Edwin Elfring) die uiteindelijk de gouden ijslepel, welke uit mijn kluis was weggenomen,  onder toezicht van al die meelevende kinderen, weer aan mij teruggaf en daarmee mijn van te voren bedachte kinderdag verhaal deed eindigen.

Drinken en snoep was er ook. Een speciaal ervoor ingerichte kraam werd veel bezocht. Zag veel snoepjes in zakjes gebundeld de kraam verlaten.
De Stichting Nelly had ook zo haar eigen kraam. Het was slechts de bedoeling de bekendheid ervan te doen vergroten. Ik denk dat dat wel is gelukt. Elke keer dat ik de beeltenis van mijn moeder (Nelly) zag wist ik; het komt gewoon goed vandaag! Ze was er al die tijd bij. Ik voelde dat!

Volgend jaar wil ik het uiteraard weer doen. Een terugkerend evenement. De 3e editie.  De goede dingen behouden. En wat aanvullingen doen voor de ouders. Koffie en of thee. Een paar toiletten.
Het kan nog wel beter hier en daar.
Promotie moet bijvoorbeeld ook beter. Nog veel beter dan nu. Maar nu durf ik het ook wel aan.
Ik denk dat ik wel wat heb laten zien.
Kinderdag is van mij en blijft van mij. Zal nooit toestaan dat anderen zich ermee gaan bemoeien of er deels in gaan stappen.
Het moet in ieder geval simpel blijven. En uiteraard vooral voor en met kinderen!

De klus zat er rond 8 uur op. Toen hadden we de stoelen en tafels afgeleverd op de tuindorpschool. En viel ik vol emoties in de armen van mijn grootste hulpen Saskia en Niek Rolleman.  Ik had het geflikt. WE hadden het geflikt! Tranen van emotie wegvegende stapte ik in mijn auto en reed naar huis. De spanning zocht kennelijk zijn weg naar buiten. Blij als een kind was ik. En uiteraard trots op het bereikte resultaat. Dat alles goed was verlopen. Een VoiceMail bericht bereikte mij eerder nog die dag. Had m afgeluisterd. Was van de Gemeente Hengelo.  Kreeg complimenten voor de opbouw en de indeling. Handhavers waren langsgeweest en hadden dat doorgegeven.  Hoe mooi. Opgelucht dat dat ook goed zat.

Het zit erop. Ik neem vandaag een dag vrijaf. Even bijkomen. Ik ben moe
Of ik nog ga rijden is onzeker. Ik ben zo klaar nu. Ik wil slechts rust en ik wil gaan studeren. Binnenkort gaan we op vakantie naar Zweden. Een bedankje van mij aan mijn vrouw, kinderen en aanhang.
Een huis met inpandig zwembad en sauna. Speciaal voor hun geboekt.
Ik heb er zo'n zin aan.

Foto's ga ik straks plaatsen.
Ik heb er inmiddels al een stuk of 400.
Hoe dat moet weet ik niet, maar dat gaan we straks doen.

Ik hoop oprecht dat we volgend jaar weer een pracht van een feest kunnen en mogen hebben. Kinderen zijn onze toekomst. Samen buiten laten spelen is een prima bezigheid. Buiten zijn uberhaupt.

Mijn dank is groot. Ik ga nu even de rust opzoeken. Ben even bij de bewoners van de Vijverlaan geweest waar het terrein aan grensde. Heb ze een bosje bloemen gebracht voor de eventuele overlast.
Kreeg te horen dat dat niet nodig was.
"Noaberschap". Dat was het.
Toch ben ik nu eenmaal zo dat ik het altijd netjes af wil sluiten. Mijn eer te na zou mijn moeder gezegd hebben.

Groetjes en tot volgende week.

Voor meer foto's verwijs ik u trouwens naar mijn facebookpagina. Daar komen er enkele tientallen op te staan.
Frank

Franky's ijs en Ontbijtservice
Hengelo