2017-11. De eerste rit!

Wekenlang keek ik er naar uit. Zocht ik op de weerapps naar lenteweer. Al vroeg in februari (!) zelfs. Kon het gewoon niet laten. Ik wilde ook zo graag weer. Ik weet nog toen ik net klaar was met het ijsseizoen. Doodmoe. Echt helemaal op!  Het ging echt niet meer. En dus nam ik  rust na mijn laatste rit. Een week he-le-maal niets. Althans, dat was de afspraak. Maar al tijdens die week werd de rust mij teveel. Wilde ik alweer wat gaan doen. Het was zelfs zo erg dat het niet veel gescheeld had of ik had de Snor weer uit de stalling gehaald en was opnieuw gaan ijsrijden. Maar een naderende vakantie te Zweden gooide wat dat betreft en misschien maar gelukkig ook, roet in het eten. En zorgde ervoor dat ik wat anders om armen had. De vakantie heb ik echt genoten. Er was zoveel ontspanning. En ook zoveel moois te Zweden. De tijd na de vakantie was gewoonweg te fris en te nat. En dus was de stop definitief, alhoewel ik de stoute schoenen toch weer vast veterde toen Kerst voor de deur stond. Met een (althans dat vond ik) fantastisch mooi met lichtjes versierde ijskar trok ik de dagen voor Kerst nog enige wijken te Hengelo in. Maar daarna bleef het stil. Te lang naar mijn idee. Maar ijsrijden doe je in de winter verder niet. En dus werd het wachten op de eerste lentedag. Maart begon erg nat. Vreselijk nat. En steeds als ik dacht op de weerapps iets te zien wat op lenteweer leek, bleek dat een paar dagen later alweer kompleet veranderd. Geen touw aan vast te knopen. En nu, nu is het dan eindelijk zover! Nu is er geen ontkomen meer aan voor het lenteweer. Het wordt prachtig weer. En wat waren we met ons allen hier aan toe! En wat was vooral IK hieraan toe! Want eindelijk mag ik de straat weer op. Ijsverkopen. Mijn klanten weer ontmoeten. Mijn doel weer nastreven. Verbinden. Meer hoef ik niet te zeggen. Ik heb het er vaak genoeg over gehad. Sterker nog. Ik heb er zelfs van de week (vrijdagavond) nog met Pieter Omzigt van het CDA over gesproken. Nummer 4 van de kandidatenlijst. Omdat ik hem wilde ontmoeten zorgde Maureen Muller (CDA Hengelo) daarom dat ik ook aan hem werd voorgesteld. En kon ik zodoende mijn voorkeur voor hem uitspreken en bovendien mijn complimenten aan hem doen voor zijn uitstekende manier van oppositie voeren. Een goed politicus. En integer. En hij vroeg mij wat ik deed aan werk. Toen ik hem vertelde dat ik als ijscoman door de straten rijd en de mensen zoveel mogelijk bij elkaar probeer te krijgen om met elkaar in contact te laten treden was hij zichtbaar verrast. Niet omdat ik ijscoman ben, maar mijn doel een mooi doel vond;  "Mensen verbinden". En natuurlijk ook om geld te verdienen. Hij vond het jammer dat ik al redelijk vroeg huiswaarts ging maar nadat ik hem vertelde dat ik nog ijs moest maken begreep hij dat ik niet langer kon blijven. We wensten elkaar al het succes toe en niet veel later werkte ik thuis aan de nieuwe liters Daim ijs.

Zondag;
De eerste rit stond op de rol. En dat was een rit op ons mooie tuindorp.  Een thuiswedstrijd derhalve. Vorig jaar opende ik met een superomzet. Toen was het wel iets zonniger als vandaag. Ik was erg benieuwd naar de belangstelling. Toen ik een half uur zonder klanten had gereden kwamen daar dan de eerste klanten. Uit de Bloemenbuurt en op de fiets. Ashley bestelde het eerste ijsje van dit seizoen. En omdat dat het eerste ijsje was gaf ik haar het ijsje. Het aardbeien ijsje werd dankbaar aangenomen. Nadat de ouders van Ashley ijs hadden gekocht vervolgde ik mijn route die steeds succesvoller zou gaan verlopen. Het ene na het andere ijsje ging over de spreekwoordelijke toonbank. Het werd een daverend succes waarbij ik de omzet van vorig jaar uiteindelijk zoveel verbeterde dat ik mijn ogen niet kon geloven.  Zeer succesvolle dag dus, waarbij ik ook weer veel bekenden terugzag. Zo vreselijk leuk! Dat de dag succesvol was betekende uiteraard ook dat ik veel later weer terugkeerde op de basis. Het eten was al koud. Maar dat was ik op dat moment ook. Toen ik vertrok dacht ik nog met een simpel t-shirtje en een koksbuis (die ik gekscherend de naam 'dwangbuis' had meegegeven omdat dit de oudere en kleinere koksbuis uit het eerste ondernemersjaar was) de dag door te komen. In het begin ging het nog maar hoe later op de dag hoe meer de toch wel doorstaande wind vat kreeg op mijn lichaam en alle onderdelen zodanig deed afkoelen dat ik mij op het laatst wat onderkoeld voelde. Ik was uiteindelijk blij dat ik thuis was. Me kon opwarmen aan een heerlijke kop koffie. En de gedachte bezigde de volgende dag zeer zeker thermische kleding te gaan dragen. Zonnig of niet! De dag was dus een succes! Maar bij tijd en wijle ook weer heerlijk om de mensen weer te hebben mogen spreken. En ook om te zien dat kinderen blij waren om mij weer te zien. Mooi toch? Vandaag moest ik toch weer vreselijk lachen om een klein knaapje. Toen de gulle gever vroeg wat voor een ijsje hij van hem wilde hebben zei de kleine zonder enige terughoudendheid en met een vanzelsprekendheid dat die smaak ijs er ook zou zijn; "Tomaat!". De gever en de ijscoman vonden zijn antwoord erg geestig overkomen.

Mijn zelfgemaakte Daim ijs, slechts gemaakt voor de opening van het nieuwe
ijsseizoen bleek een groot succes! Het werd bijzonder goed ontvangen. Toch maar eens kijken of ik het ergens kan laten produceren. Of, dat ik ergens een ijsmachine op de kop kan tikken zodat ik een grotere produktie kan maken. Dan geef ik het ijs ook een goede naam. Het recept ligt op mijn kamer. Dus ik kan het zo weer produceren. En nu het zo goed is ontvangen kan ik het dan als eigen ijssmaak opvoeren.
Vooralsnog gaan we weer verder met het overigens heerlijke Boermarke ijs.

Morgen trekt de ijskararvaan verder. Dan gaan we naar het Wilbert en de Hengelose Es.  En verder in de week volgen nog meer wijken. De grootste aandacht gaat op dit moment uit naar de nieuwste wijk in mijn gebied; de Bornsche Maten.  Erg nieuwsgierig naar hoe dat gaat zijn. Op woensdagavond weet ik wat dat betreft meer. In mijn volgende hoofdstuk van mijn blog zal ik hier over uitwijden. Dan ook het verslag van mijn eerste publieke optreden met de Crêpesmakers. Aanstaande zaterdag is het namelijk zover. Dan staan we bij het jubileum van de Batterij Specialist crêpes te maken. Van de week heb ik nog geoefend en het ging prima. Dus nu ben ik inmiddels voldoende voorbereid!

Ik zit inmiddels in mijn stoel. De kou is nog immer in het lichaam. De twee koppen warme koffie hebben nog niet echt geholpen. De rillingen lopen nog steeds over mijn lichaam. Zo maar even douchen. Komt ook dat vast weer goed. Het was een goede dag. Ik ben zo verschrikkelijk blij.
Het is weer begonnen.  Ja. Het is weer lente!

Tot volgende week!

Frank Boereboom
Franky's Food
Hengelo