2018-31. Een film over Frankys ijs!

Nog 5 dagen en dan heb ook ik een paar weken vrij. Twee weken om precies te zijn. Echt weggaan doen we niet. Ik blijf in de buurt. Er zijn nog wat afspraken met de ijskar en bovendien valt KiNDERDAG ook nog eens in mijn vakantie. En dat behoeft veel voorbereidingen en dus werk. Kortom; slechts een paar dagen van rust. Pas in oktober gaan we opnieuw naar Scandinavië. En dat is dus na het ijsseizoen. Vorige keer was het nog Zweden, komend jaar gaan we naar Denemarken. Een groot huis met veel voorzieningen en dichtbij strand. Speciaal geboekt voor mijn jongens. Een zwembad zit er ook in. Kunnen ze weer lekker bezig zijn. Ik ga graag naar het strand. Mijn vrouw ook. Met onze honden, die uiteraard ook meegaan. Maar meer nog dan in Nederland gaan we graag naar het strand in Denemarken. Daar is het strand behoorlijk breed. Je mag er zelfs met de auto op. Lekker handig wanneer je er met veel spullen naar toe zou gaan. Het zeewater is er uitzonderlijk helder. Zoveel anders als bij ons. Het weer kan zijn als in Nederland. Maar dat maakt mij niks uit. Weg zijn is genoeg. Telefoon op uit en geen enkele opdracht meer te gaan. Die gedachte alleen al is fijn.
Daarmee zeg ik overigens niet dat ik zou wensen dat het seizoen over zou zijn. Maar het is inmiddels wel augustus. We zijn al hard op weg naar het einde van het seizoen.

De hitte duurt overigens maar voort en de ijskar kan meestentijds niet eens uitrijden vanwege diezelfde hitte. Afgelopen vrijdag was het opnieuw zinderend warm. En merkte ik dat ik het niet makkelijk had met deze nieuwe dag van hitte. In de avond nog rustig met de hondjes door het bos gelopen. Zelfs dat was al puffen!! En er zit voorlopig ook nog geen einde aan te komen. Zag een Belgisch weerbericht voorbijkomen. En volgens die voorspelling blijft het warm en droog tot en met oktober. Af en toe een buitje daargelaten. En niet dat het dan zo extreem warm blijft, maar wel warmer en vooral droger dan normaal.

Indien dat de waarheid zou zijn dan zullen we het ermee moeten doen!
Ik stop in ieder geval in principe op 9 oktober met mijn seizoen. En in het meest gunstige geval rijd ik nog een weekend na mijn vakantie. Maar dan moet ik wel voldoende goed weer hebben. En zie ik het rijden als bonus.

Volgende week trouwens, word ik als het goed is gebeld door een lid van de redactie van de Tubantia. Vrijdagavond kwam er namelijk een privé bericht binnen. Of ik genegen zou zijn voor de website van de krant aan een film over het werk van een ijscoman mee te willen werken. Ze willen laten zien hoe een ijskar in de straten wordt ontvangen. Hoe ook de ijscoman zijn werk doet. Het hele proces eigenlijk. Dat was  althans de vraag aan uw ijscoman. En ik, nooit beroerd om aan zulks mijn medewerking te verlenen, heb hun mijn ",Ja hoor, geen probleem " gegeven. Vooral omdat ik het belangrijk vind dat mensen kunnen zien wat mijn werk precies inhoudt. Dat het niet alleen maar om ijsverkoop gaat. Dat er ook nog andere zaken zijn die belangrijk worden gevonden. Een mooi moment dus om de mensen te laten kennismaken met het vak venten. Een film is iets dat ik al veel langer wenste te doen opnemen.
Tja. Ik zie wekelijks wat er gebeurt in de wijken. Ik zie heel veel, hoor nog meer. Dat maakt het vak nou ook zo mooi. Maar mooier is dat u nu ook een kijkje uit "mijn  keuken" te zien krijgt. Kunt u het zelf zien. Er liggen al heel lang plannen klaar om een dag met de ijscoman op film vast te leggen. We gaan zien wat het oplevert. Dat plan blijft overigens, zelfs nu de Tubantia dit wil gaan doen, nog overeind staan.

Inmiddels is het zondag. Zondag 5 augustus. De dagen glijden voorbij. Het is warm. Maar minder dan gisteren. En daarom ga ik het vandaag toch maar weer proberen. Wel in de wetenschap verkerende dat er veel mensen op vakantie zijn. Maar ik wil te graag,  dus dan gaan we maar weer.

De hele week ben ik er niet op uitgetrokken. Te warm. Als gezegd neem ik geen risico's.  Dan maar een tegenvallende omzet. Kan er niet echt mee zitten. Het is jammer maar meer dan dat is het nu ook weer niet. Op het werk bij de werkgever is het ondanks de airco bij vlagen ook warm. En loopt de temperatuur gaandeweg de dag ook op.
We hebben wel lol. Nemen mekaar op de hak en lachen veel. Werd ik nog behoorlijk in de maling genomen door collega Jort, die zich duidelijk niet beseft welk een ellende hij zich ermee op de hals heeft gehaald. Ik laat namelijk nooit iets onbestraft. Hij zal het weten. Daar kunt u van op aan. Te zijner tijd zal ik u er dan ook over berichten. De radaren draaien....
Wat hij deed?
Hij belde uit naam van een ander naar het telefoonnummer van mijn werk. Deed zich het gehele gesprek voor als de heer Jansen. En als meneer Jansen vroeg hij naar een door ons besteld bestekmandje. Liet me zoeken, terwijl hij in de wacht aan de telefoon hing. Uiteraard kon ik niks vinden. Terwijl hij wist dat ik druk zoekende was moest hij vreselijk gelachen hebben, kon niet anders. Ik weet het zeker. En terwijl ik maar zoekende was, in alle hoeken nota bene, vond ik natuurlijk niks. Uiteindelijk zei ik wat aarzelend tegen meneer Jansen dat ik het allemaal zou uitzoeken en zou terugbellen. Kort daarna verscheen Jort ineens lachend met de vraag of ik de heer Jansen had kunnen helpen. En toen wist ik natuurlijk genoeg. Een goede grap.
Mijn andere collega lag bijna op de grond van het lachen.
Maar ik pak hem terug. Dat weet Jort inmiddels ook. Daar kan wat tijd overheen gaan maar iemand die mij wat flikt, kan wat terugverwachten. Simpel! Vraag dat maar aan een paar van mijn vroegere medewerksters van Cherry.

Ik hou er zo van. Altijd goed om mekaar in de zeik te nemen. Niks verkeerds mee, zolang het werk er maar niet onder lijdt.
Ach... Het zijn van die momenten die er wat mij betreft altijd bij horen te zijn..

Komende week draait Joeri nog een dienst Op het 'strand' van Hengelo in de Binnenstad. Dit volgens afspraak en ook aan de stroom aangesloten. Anders wil het niet. Verder is het allemaal erg rustig. Als gezegd zijn er veel mensen op vakantie. De bouwvak is vrijdag ook nog eens begonnen. Dan heeft rijden gewoon geen enkele zin. Bovendien wordt het wederom vreselijk warm. Nee heet zelfs. Zou mij niets verbazen als de temperatuur dinsdag de 40 graden gaat aantikken. Zucht! En als bekend kan ik met zulk weer gewoon niet uitrijden. De reden kent u. Een zomer kan dus ook te mooi zijn.

Maar wanneer het straks weer wat minder heet is zal ik de kar weer laten rijden.

Voor nu wens ik een ieder een mooie vakantie toe. Ik hoop dat ik er gauw weer dagelijks op kan uittrekken. Nog een paar weken en dan kunnen we er nog twee kleine maanden keihard tegenaan.
Nu eerst de Kinderdag tot een goed einde weten te brengen, want daar heb ik nog wel wat werk aan.

Tot volgende week!

Groetjes Frank Boereboom
Frankys-food
Hengelo