2019-06. Het UWV en de beslissing

En dan weet je dat het eigenlijk en voorlopig niet anders kan. Omdat een baan nog altijd niet is gevonden blijft er vooralsnog één mogelijkheid over. En het is ook weer niet dat ik daar tegenop zie. Tenslotte vind ik het werken buiten, de mensen kunnen ontmoeten, de zelfstandigheid en het runnen van mijn kleine bedrijfje geweldig om te doen. Ik heb veel gesolliciteerd maar ook veel afwijzingen gehad. Tegelijkertijd stromen de opdrachten voor het nieuwe ijsseizoen binnen. Tja... en dan is een keuze snel gemaakt. Zeker wanneer je weet dat je de komende twee jaren een ww uitkering krijgt. Het enige nadeel hierbij is wel, dat ik net als in 2016, een beperkt aantal uren mag draaien met Frankys Food en dat ik daar dan ook niet één uurtje overheen mag gaan. Maar... het is niet anders. Liever dat dan helemaal niets. Er staan nog voldoende sollicitaties uit. En dus kan het zomaar gebeuren dat ik mijn voorgenomen idee weer vol voor Frankys Food te gaan, moet terugnemen. Want laten we eerlijk zijn en vooral blijven: werken in loondienst heeft toch mijn voorkeur. Vooral omdat ik dan meer zekerheden heb. En wanneer het binnen een gezellig en leuk bedrijf is, ik er dagelijks tussen 8 a 9 uur in de morgen en rond 5 a 6 uur in de middag kan werken en in ieder geval elk weekend vrij ben, zou het mooi kunnen worden gecombineerd met het werken voor Frankys Food. En ik weet dat ik daarmee wat veeleisend ben, maar Frankys Food is voor mij ook heel belangrijk.
De werkcoach bij het UWV kende uw ijscoman. De mensen bij het inpandige "Matchpoint" (een bureau waar vraag en aanbod elkaar ontmoeten) trouwens ook al. Ik heb op beide locaties in Enschede kunnen verduidelijken wat ik precies zoek, waar mijn interesses liggen en wat ik het beste kan. Uiteraard ook dat Frankys Food er niet onder mag lijden, tenzij het echt niet anders kan. Ik heb mijn werkcoach gezegd dat ik overal voor opensta, maar dan wel rekening houdende met Frankys Food. De werkcoach was het helemaal met mij eens en gaat met mij op zoek naar mogelijkheden.  Omdat ik nu niet veel om handen heb ga ik zelfs een cursus solliciteren doen. Kan me niks meer schelen. Ik zal er alles aan doen. Wanneer ook dat niet helpt kan ik tenminste zeggen dat ik er in ieder geval alles aan gedaan heb.
Dat het zoeken naar werk zulke problemen zou opleveren had ik niet verwacht. Het valt mij dan ook vies tegen. Maar zoals bekend geef ik nooit op. Dat woord staat niet in mijn woordenboek. Ik blijf knokken, geheel in de geest en wens van mijn moeder.
Frankys-Food dus voorlopig. En daar zit ik totaal niet mee hoor, maar die winters hé...
Die kosten mij zoveel geld. Geen extra inkomen, wel uitgaven.

Vooralsnog zijn er nu al heel wat afspraken definitief. Dat is mooi. Een paar opdrachten springen er in het bijzonder uit. Die zijn fors.  En leveren wellicht goed geld op. Aan mij zal het niet liggen. Maar de opdrachten zijn in het seizoen. En niet voor de periode waarin we nu zitten. Met andere woorden; er moeten gauw weer wat opdrachten komen voor de eerstkomende maanden.

De prijzen voor ontbijtjes zijn aangepast. De prijzen, welke alweer even stonden, zijn wat opgeschroeft. Ook voor ijs zal straks een nieuwe bolprijs gelden. Ik ben er nog niet helemaal uit namelijk. Voor wat betreft de afspraken hou ik al wel een hogere prijs aan.

Een foodtruck is en blijft mijn grote wens. Zodat ik ook naar evenementen kan afreizen. Alleen is er geen geld. Een mogelijkheid om een foodtruck met hulp van Boermarke te kopen strandde. Maar ik zou Frank niet zijn wanneer ik ook naar andere mogelijkheden zou kijken. En er zijn zeker mensen waarop ik zou kunnen rekenen, alleen wil ik dat op dit moment om verschillende redenen nog niet. Feit is wel dat wanneer ik dat wil, er binnen twee maanden een foodtruck zal staan.

Het is februari 2019. En ik heb de scholenaktie afgerond. Het was weer een hele leuke week geworden waarbij ik op mijn laatste bezoek in deze aktie bij de school voor de inburgeraars terechtkwam. Een ontzettend leuke bijeenkomst waar de nieuwe Nederlanders mij vele vragen stelden. Toen ik klaar was met mijn verhaal wilde de leiding mij graag nog eens uitnodigen.  Uiteraard heb ik mijn medewerking direct toegezegd. Het is mooi wanneer je met een simpel bezoek deze bijzondere groep kunt helpen.

We blijven dus ondanks mijn gemaakte keuze zoeken naar werk, immers, de aanvragen moesten nu éénmaal worden omgezet in ofwel afspraken danwel afberichten. Dat kon echt niet langer meer wachten. Daarmee neem ik een groot risico want veel afspraken vallen op doordeweekse dagen (werkdagen). En kan het zomaar zijn dat ik bij het toch nog verkrijgen van een baan veel dagen vrij moet inzetten om de afspraken af te werken.
Maar er zijn wel ergere dingen in mens' leven.

Mijn leven is sinds 1996 nooit over een mooi ingelegde klinkerweg gelopen. Steeds waren er hobbels. Ik heb ze allemaal overleefd. Deze wat hobbelige weg zal ik dus ook wel weer weten af te leggen. Zo is het altijd weer goed gekomen. En heb ik ook altijd mensen om me heen gehad die mij hielpen waar ze konden. Ik zal dat nooit vergeten. Laat dat duidelijk zijn.

Wat nu rest is dat ik blijf zoeken naar oplossingen. Het komt ook vast wel weer goed.

Ik wens u allen een mooie week toe.
Ik zeg; tot volgende week! Wellicht kan ik dan iets leuks aan het voetlicht brengen.

Frank
Frankys Food
Hengelo