2019-18 Het eerste kwartaal.

Het is bijna mei. En dus weet de belastingdienst inmiddels ook weer wat Frankys Food in het eerste kwartaal 2019 heeft gedraaid. Het doen van je btw aangifte over het eerste kwartaal moet voor 1 mei zijn ingeleverd. Het was een goed kwartaal. Zeker wanneer je het vergelijkt met al mijn eerdere seizoenen. Nog nooit kon ik al zoveel uitrijden. Daarnaast draait de Ontbijtservice weer beter dan vorig jaar. Dit, omdat ik nu weer op doordeweekse dagen kan leveren. En naar verwachting, voorlopig ook nog kan blijven doen, immers, ik zie voorlopig nog geen werkgever vragen naar de gunsten van uw ijscoman. En dat terwijl ik nog zo graag wil.
Het ijsseizoen mag dan goed zijn gestart, de Snor uitstekend draaien, het met de boekingen ook goed gaan, met mijzelf gaat het lichamelijk wat minder. Mijn onderbenen zijn het probleem. Overbelasting. Overbelasting door veel wandelingen in het voorseizoen. Ik liep vaak te lang en naar nu bleek op de verkeerde schoenen en dat ook nog in een te hoog tempo. Met als gevolg dat ik nu dan ook bij een fysio loop. En dat is maar goed ook, want nu wordt er iets aan gedaan. Het gaat om de kuiten, de schenen en de voeten. En nu het ijsseizoen is gestart kunnen we ook niet zomaar rust nemen. En zullen we soms de pijn moeten verbijten. We moeten immers door, wel in de wetenschap verkerende dat ik goed op het aantal draaiuren let. Want meer dan 100 werkuren per maand mag ik van het UWV nu éénmaal niet maken. En dus ben ik vandaag (zondag) om die reden, ook om mijn pijnlijke voeten en het mindere weer niet op straat te vinden.
Het is zoals het is. Ik kan er niets aan doen op dit moment.

Het eerste kwartaal heeft mij meer duidelijk gemaakt dan dat ik het op ijsgebied gewoon uitstekend doe. Het heeft mij immers ook duidelijk gemaakt dat ik nog steeds moet blijven zoeken naar werk. Niet omdat de verdiensten uit ijsverkoop slecht zijn, sterker nog, dat ging beter dan de jaren ervoor, maar ik kan er simpelweg niet van leven wanneer je dit over een heel jaar gaat bekijken. Kijk alleen al naar de (oplopende) kosten van verzekeringen, (arbeidsongeschiktheidsverzekering als ondernemer bijv.) of de kosten om te kunnen wonen en al die andere zaken als bijvoorbeeld levensonderhoud, kleding etc.
Dat ik dus blijf zoeken naar een baan is dus een logisch gevolg. Echter, ik heb maar weinig reden tot optimisme, daar ik de ene na de andere afwijzing maar voorbij zie blijven komen. De leeftijd, het probleem, wordt nooit benoemd maar is gewoon dé hoofdreden. Het gaat erom dat ik een baan vind waarbinnen ik mijzelf, voor mijn gevoel, ook goed bij zou voelen. Ook voor wat betreft werktijden. Dit uiteraard ook in verband brengende met Frankys ijs. Een baan met verschillende werktijden, bijvoorbeeld omdat je in ploegendiensten werkt, zou niets voor mij kunnen zijn. In een magazijn op doordeweekse dagen en gewoon in dagdienst zou fijn zijn. Wat nog beter bij mij zou passen, is een functie als conciërge of huismeester. Daarnaar ben ik inmiddels alweer maanden op zoek. Vooral als conciërge op een school werkende, met al die kids. Dat zou toch geweldig zijn? Zou mij zoveel plezier en geluk brengen. Maar ja, dan moet er wel een school zijn die een conciërge nodig heeft natuurlijk.
Bij de Dr. Schaepmanstichting heb ik een tijdje geleden al een open sollicitatie gedaan. In de hoop dat ze een keertje iemand nodig hebben.

Zoete koekjes worden echter niet gebakken. Dat weet ik al sinds ik hier in Hengelo woon. Maar het zou zo fijn zijn wanneer ik weer eens een zoet koekje zou ontvangen. Het is alweer zo lang geleden.

Goed! We zoeken rustig verder en blijven zo lang als we kunnen onze routes doen. Morgen of overmorgen gaan we er weer op uit. Proberen van de maand mei ook weer een goede maand te maken. Ik denk dat dat wel gaat lukken. Dat het weer voldoende goed zal zijn en er weer veel omzet kan worden bijgeschreven. Er staan deze maand namelijk een paar pittige opdrachten op het programma. En dus zal ik, gezien de problemen rond mijn voeten, wat voorzichtiger moeten zijn.

Frankys Food is toe aan nieuw of ander materieel. De Foodbus is te groot, nu mijn kinderen niet meer met mijn vrouw en mij meegaan. Ik ben inmiddels in gesprek met een bekend autobedrijf om een ander busje te kopen. Of dit gaat lukken hangt af van de wensen rond het vervoermiddel wat wij voor ogen hebben. We zijn er al wel bijna uit.

Komende week hebben we als organisatie van KiNDERDAG weer een bespreking. Het is denk ik, de belangrijkste vergadering. In deze vergadering gaat de hamer erop en moet alles wat wij willen bekend zijn. Klaar voor de aanvullingen en aanpassingen op details. Maar de hoofdlijnen moeten duidelijk zijn en zullen na dinsdag geen afwijkingen meer mogen vertonen. En zal een ieder in de organisatie zijn of haar rol kennen.
Financieel zijn we heel goed op weg. Na dinsdag zal ik weten wat er nog nodig is. Ik verwacht in ieder geval zo goed als rond te zijn. En dan beschikken wij over een geweldig programma.

In een nieuw te schrijven hoofdstuk volgende week, kom ik met het totale programma. Dan is echt wel duidelijk wat er allemaal gaat gebeuren.

Ik ga besluiten. De Koningsdag van gisteren was koud en nat, op een kleine periode in de middag daargelaten. Het was geen slechte dag, maar had zoveel beter gekund, wanneer die regen over Duitsland had getrokken en niet over Twente!

Zoete koekjes.... ze worden niet gebakken. Ik weet het. Al heel lang. Ik kan het hebben, geen probleem. Maar een zoet koekje.....
Hij zou zo lekker smaken!!!

Tot volgende week!

Frank Boereboom
Frankys Food
Hengelo