2019-29. De drukte voorbij!

En wat ging het goed de laatste weken. Zeker... ik was soms zeer moe, maar ik bleef bij de les. Pakte aan, deed alle opdrachten zoals het moet en pakte zelfs een paar opdrachten extra tussentijds. En overal was men tevreden. En voelde ik mij buiten ijscoman ook vaak een gast van diegenen die mij ingehuurd hadden.
Ik ben supertevreden met mijn geleverde prestaties. Ook bijvoorbeeld over de bestellingen bij mijn leveranciers. Ik had nooit te kort en ook nooit teveel. De ervaring heeft daarin ook rust gebracht. Omdat ik tegenwoordig elke afspraak iets anders benader heb ik nu ook betere verdiensten. Ook op dat gebied heeft het deze weken uitmuntend gelopen. En ben ik inmiddels ook van mening dat ik verder kan komen dan andere jaren. Wellicht kan ik zelfs wel alleen met FF verder in de nabije toekomst!
Maar op dit moment blijf ik rustig doorgaan met ijsjes scheppen en de  verdiensten daarvan sparen. De winter is weliswaar nog (lang) niet in zicht, het ijsseizoen is al een periode over de eerste helft heen. En dus is het goed om voorzichtig te opereren.

De week kenmerkte zich naast het vele werk ook door vreselijke zaken. Ik  hoorde op van de ellende van collega ondernemers en ook van de brand in de kerk van ons tuindorp. 

Eerst werd de foodtruck van een collega onderneemster gejat! Dat vond en vind ik zo verschrikkelijk erg. Daar was ik zelfs laaiend over. Kon het gewoon niet accepteren dat iemand gewoon andermans spul ongevraagd meeneemt. En ik weet hoe hard deze onderneemster werkt. Hoezeer zij gehecht is aan wat voor hun het inkomstenplaatje vormt; haar mooie foodtruck. De foodtruck wordt als verloren beschouwd. Die vind je normaal gesproken niet meer terug.
Gelukkig is er een serieuze crowdfunding aktie opgestart. Opdat ze snel weer een mooie foodtruck kan kopen. Dat hoop ik oprecht. Ook voor de kerkgangers van de katholieke kerk, die door een hevig vuur werd opgeslokt, hoop ik dat er spoedig weer een nieuw gebouw zal worden opgetrokken. Ik begreep dat er veel activiteiten werden georganiseerd vanuit het kerkgebouw.
Ja. Dat niet elke week dezelfde is bleek even daarna weer.  Een andere collega foodtrucker reed met zijn pas nieuwe aanhanger met klep open met diezelfde klep en met een gangetje van 80 kilometer tegen een lantaarnpaal. Hoe die klep was opengeraakt wist mijn goede vriend niet maar de lantaarnpaal was gehalveerd en zijn aanhanger total loss. Alsof de week niet erger kon worden afgesloten, werd de kapper op het tuindorp, een klant van mij, beroofd van zijn geld onder bedreiging van een vuurwapen.

Ik zit soms in mijn foodtruckje. En dan zou ik niet weten wat ik zonder Snor moet aanvangen. Als iemand dat karretje van mij zou ontvreemden zou ik kapot zijn. Ooit heeft iemand de Snor wel eens aangereden. Ik verzeker u; dat doet hij NOOIT meer. De woordenwisseling kort na het gebeurde, laat daarover geen misverstand bestaan.Soms heb ik ook wel wat geld in de kassalade. Wordt wel steeds minder door het pingedrag. Maar ik vrees het ergste voor wat er zou kunnen gebeuren wanneer iemand probeert geld bij mij weg te nemen. Ik denk niet dat het zomaar gaat. Afijn. Ik bedoel ermee te zeggen dat ik deze week meeleefde met mijn collegae.

De drukte is voorbij. Moet nog 1 opdracht uitvoeren en dan sluit ik officieel de drukke periode af. Straks met een uurtje op pad. Nog 1 afspraak. Het voelt goed. Nog even een ritje richting de Grundel. En uiteindelijk ook weer terug. Dan eindelijk rust! Geen gehaast meer. Het is klaar! En ik ga er ook van genieten. Daarvan kun je op aan. Morgen blijft de Snor op zijn rustplaats. Even bijkomen. En wellicht even wat ideeën opdoen bij Stoer Voer. Nee, ik doe niet mee. Er staat een andere ijsboer. Ik wilde destijds niet. Ik was jaren geleden niet zo blij met de gevraagde afdracht.  Ik ben er ook niet rouwig om. Vast een mooi evenement. Maar ik kies voor andere projecten. En morgen wil ik eens zien wat dit evenement precies behelst.

De komende week ben ik zo wie zo nog aktief. Ga ik na weken afwezigheid de wijken weer in. Op dinsdag na, wanneer ik namens Welbions bewoners van de 5 flats op de Hengelose Es een ijsje mag aanbieden. De week erna draaien we de kraan nog verder dicht en doen we alleen nog wat bestaande en eventueel nieuwe afspraken. De bouwvak is dan aan en rijden door te stille wijken is dan geen optie.

Dan blijf ik thuis en ga ik mij zeer zeker bezighouden met mijn nabije toekomst. En die van FF. Want na deze drie zeer drukke weken is het mij wel heel duidelijk geworden dat ik met FF opnieuw een behoorlijke opmars heb gemaakt. En dat er meer mogelijk is dan ik had verwacht. Dat ik met de goede offertes echt wel meer kan bereiken en dat het zaaien nu echt voorbij is en het oogsten naderbij komt.
Daarnaast houd ik mij overigens ook nog bezig met het vinden van werk in loondienst. Ook dat geef ik nog steeds een kans.

Het waren mooie weken. Zoveel complimenten gehad. "Gelukkig" kijk ik dan ook terug op deze zware tijd. De herinneringen in mijn gedachten nemende is het één en al moois wat ik dan zie.

Tot volgende week!

Frank Boereboom
Frankys-Food
Hengelo