2019-51. De waarheid rond het rode autootje

Het jaar nadert zijn einde. Een mooi jaar voor Frankys Food. Toegegeven: ik kon mij er dan ook mooi mee bezighouden. Geen baan en dus veel tijd. En bovendien mocht ik van het Almachtige UWV ook 100 uur per maand aan Frankys Food werken, zonder te worden gekort op de ww-uitkering. En dat deed ik dan zeer zeker ook in deze mooie zomer. Ik heb mij dan ook uitgeleefd. Ik heb gas gegeven daar waar het kon. Maar mij ook ingehouden daar waar het vwb het vastgestelde 'urenqoutum' van 100 uur te benauwd werd om meer uren te maken. Bang voor represailles van het Almachtige UWV. En zo werkte ik mij !l

steeds door 2019 heen. Een jaar waarbij de aktiviteiten op het gebied van de ijsverkoop al vroeg begonnen. Al in februari reed ik een hele week met mooi weer. Ongekend! Dat kon ik in maart ook al! Het maakte dat FF de mooiste start had sinds het startjaar 2014. Het was ook een zeer warme zomer. Ik moet dan denken aan het werken tijdens het "ladies only event" toen de vriezer op de Snor het vreselijk zwaar had. Ook raakten we hier in Twente de 41 graden aan. Een absoluut record. Kinderdag was een super evenement dat zeer zeker op hetzelfde nivo navolging gaat krijgen, want wat is het een mooi evenement geworden en wat is het vooral geweldig om met de opbrengst van diezelfde Kinderdag arme gezinnetjes, via de Stichting Nelly, te kunnen helpen aan een leuke en onbezorgde dag uit. En dat gebeurde na die Kinderdag dan ook. Namens de Stichting kon ik tot nog toe twee gezinnen blij maken door ze naar respectievelijk Burgers Zoo Arnhem en Wildlands Emmen te sturen. Met handgeld, opdat ze éénmaal daar, het hun ook aan niets hoefde te ontbreken. De ontroerde gezichten, bij aflevering van de toegangs- en treinkaarten en de enveloppe met handgeld geven te denken. Zoveel leed in de huidige maatschappij. Toegegeven, sommigen hebben daar zelf schuld aan. Maar geloof mij wanneer ik heb gezien dat dit echt niet altijd opgaat. Ik weet bovendien uit ervaring dat pech je leven negatief kan beïnvloeden. En dus ben ik en ook mijn broer, waarmee ik de Stichting heb opgezet, blij dat we in de geest van ons moeder dit kunnen en mogen doen. Deze twee gezinnen stuurden mij achteraf foto's van hun dagje uit en schreven erbij dat ze zo hadden genoten van hun eerste uitje sinds ze een gezin vormden. En dat is mooi. Daar doen we het tenslotte allemaal voor.

Het jaar loopt dus op zijn einde en ik ben blij verrast met de progressie welke ik ook dit jaar weer heb geboekt met FF. De ontwikkelingen rondom het vinden van werk zijn ronduit slecht gebleken. Honderden sollicitaties verder en het gevoel dat bedrijven niet op mij zitten te wachten is duidelijk aanwezig. Een mail aan de diverse uitzendbureaus waar ik ingeschreven sta met een cynische opmerking dat ik blij was met hun werk tot zover, was wel heel confronterend. De meesten belden en mailden mij direct terug met de nodige excuses. Ze moesten allen toegeven dat ze me nooit hadden gemaild of gebeld. Sommigen schreven of belden zelfs helemaal niet als antwoord op mijn mail. Zelfs een 'particulier' bureau uit Hengelo niet. Bureaus die zeiden alles voor mij te gaan en willen doen. Ik hoor het ze nog uitspreken.

Maar ik... ik vergeet dat niet. Die zijn voor mij vanaf die onbeantwoorde mail geschiedenis. Ik bedoel; als je zelfs niet eens de moeite neemt op mijn mail te reageren; de groetjes! Tot ziens! En ik geef je op een briefje; bij mij is geweest ook echt geweest! Je komt er NOOIT meer tussen. PUNT! Net als diegenen die mij in het verleden om wat voor kromme reden dan ook niet meer serieus namen. 

Overigens ben ik afgelopen week weer eens op sollicitatiegesprek geweest. Een brief welke ik naar het betreffende bedrijf verstuurde leverde meteen een gesprek op. Ik was nogal verbaasd toen ik de telefoon oppakte en de vrouw aan de andere kant mij vroeg op sollicitatiegesprek te komen. Ik bedoel; zo vaak is mij dit niet voorgevallen. Maar ik nam uiteraard de uitnodiging aan. Het sollicitatiegesprek, een dag later, verliep mijns inziens goed. We zullen moeten afwachten. De afloop ervan gaat iig mijn toekomst bepalen. Ik ben inmiddels voorbereid!

Want wanneer werk moeilijk te vinden is voor een 50 plusser ga je het echt zoeken in andere oplossingen. En zo is de gang naar het Almachtige UWV een routineklus geworden. Ik ben er afgelopen week weer eens geweest. Met mijn werkcoach ben ik tot een afspraak gekomen dat ik na mijn lopende sollicitatie niet meer hoef te solliciteren. Dat blijf ik uiteraard wel doen, maar ik ben dan niet meer verplicht dat door te geven. Het scheelt mij tijd en bovendien heb ik mijn werkcoach duidelijk gemaakt dat  het resultaat van de lopende sollicitatie, hoe die ook afloopt, leidt tot ofwel een baan, ofwel een doorstart met FF. Het is nu het één of het ander. En dus bent u nu op de hoogte van wat er kan gaan gebeuren. Zodra er nieuws is zult u het op facebook lezen.

Omdat ik al vrij snel doorhad dat het vinden van een baan moeizaam zou gaan worden heb ik vwb de doorstart van FF de afgelopen tijd veel onderzoek gedaan naar wat mogelijk is en ben ik tot de conclusie gekomen dat FF een bestaansrecht heeft. Komt erop neer dat ik het 'gewoon' kan doen. Maar, dan moet er wel een foodtrailer komen. Een aanhanger waaruit ik kan werken. Met crêpes, met ijs, met wellicht poffertjes, met wat dan ook. En daarom was ik laatst in Zeeland. Om de foodtrailer te bekijken. Ik hoef slechts nog ja te zeggen en hij wordt voor mij gebouwd. Dus alles is in gereedheid gebracht voor een nee bij deze laatste sollicitatie. 

Kortom; ik weet wat de mogelijkheden zijn. Overigens blijft de Snor gewoon actief. Wat er ook gebeurd!

Afgelopen week was ik met de KerstSnor in Borne. Op een feestje aldaar mocht de genodigden trakteren op ijs. Een paar dagen later stond ik crêpes te bakken voor Welbions bij de flats op de Hengelose Es. 

Ook gisteren was ik aktief met de creperie toen ik op een kerstmarkt ook crêpes stond te bakken.

Mijn trouwdag en mijn verjaardag zijn weer voorbij. Ik heb genoten van de belangstelling op beide dagen. We kregen op onze trouwdag vele felicitaties. Ook op mijn verjaardag regende het fb felicitaties. Heel fijn! Dank daarvoor!

Komende week staat in het teken van de kerstroutes. Als bekend op maandag (Vossenbelt), dinsdag (het Wilbert), woensdag (Groot Driene) en vrijdag (Tuindorp). Alle routes tussen 18.00 en 20.00 uur. Donderdagavond ben ik op visite bij de Ambulancedienst. Na deze week heb ik dan nog twee afspraken voor dit jaar. En dan zit 2019 er echt op!  Daarover volgende week meer.

Mijn weg lijkt dus ofwel rechtsaf ofwel linksaf te gaan. Er zijn twee mogelijkheden. 

Wanneer ik kies voor FF dan gaat er wel wat veranderen. Het zal moeten. Prijzen gaan wat omhoog. Keuzes zullen moeten worden gemaakt. Keuzes die sommigen wat minder leuk gaan vinden. Maar dat hoort bij een proffesioneel geleid bedrijf. Ik kan alleen maar hopen dat u daarvoor begrip heeft wanneer ik uiteindelijk rechtsaf zal moeten slaan! 

Ik zeg tot ziens! Graag op 1 der routes komende week. Zou ik erg leuk vinden.

En anders; tot volgende week!

Oh ja... het rode autootje. Zie foto. Als foodtruck welke via boodschappen gehaald bij de AH als geschenk werd meegegeven. Zo deed ik overkomen! Haha, maar dat was slechts een grap. Het is een fotoshop van een ander autootje.  Ik was een beetje ballorig.

Mijn excuses! Maarrr.. wel een leuke grap! Dat dan weer wel.

(Dank aan Jan Dekker die m heeft gefotoshopt) 

Frank Boereboom 

Frankys Food 

Hengelo