2019-53 De laatste van 2019!

En dan is het 28 december 2019. En hebben we nog maar een paar dagen te gaan alvorens het jaar 2020 van start gaat. Kerst 2019 zit er inmiddels op. Met rondgegeten buikjes en hier en daar wat vermoeide gasten om mij heen slenteren we door de tussenliggende tijd naar dat moment waarop we het nieuwe jaar kunnen inluiden. Het afgelopen jaar was, buiten de viering van mijn 5 jaar ijscoman zijn, voor mijzelf verder geen bijzonder jaar. Er gebeurde niet erg veel. Het feestjaar begon in ieder geval met mijn bezoek aan scholen. Uitgelote groepen van basisscholen kregen uitleg van mijn vak en een heerlijk ijsje tijdens mijn bezoek. Dat gratis uitdelen van ijsjes deed ik ook weer wat later op 5 zorginstellingen binnen Hengelo. Ook alweer uitgeloot en opnieuw om mijn feestjaar kracht bij te zetten. De laatste editie van Kinderdag was ook al speciaal. Voor mij zelfs het meest aansprekende moment van dit jaar. Het kinderfeest kende ook al een bijzondere editie omdat Kinderdag 5 jaar bestond. Vooral het moment dat ik met maarliefst 360 kinderen aan één zeer lange tafel van tientallen meters met aan beide zijden kinderen, buiten op straat, ontbijtte was gaaf. Dat beeld,  deed mij enorm veel. Het aanschouwen ervan was zo bijzonder, dat een traantje hier en een traantje daar stiekem hun, door zwaartekracht, gevonden weg naar benee vonden. Die hele dag was trouwens bijzonder. Vooral door de geweldige inzet van de groep van vrijwilligers die allemaal hetzelfde wilden uitdragen als ik. Het moest vooral een feest voor en door kinderen zijn en vooral zeer ongedwongen overkomen. Doen waar je zin in hebt. Plezier maken. En hoe zijn wij daarin geslaagd;

Vanaf de start tot het laatste opruimwerk, het liep echt geweldig. Een geweldig uitgevoerd evenement, waarbij ik dit jaar ook nog eens visite kreeg van onze burgervader en zijn zomerburgemeesters. Kwamen er ook zomaar artiesten op bezoek. En hadden we ook nog een muzikaal slot. 

Komend jaar gaan we opnieuw op voor een geslaagde editie, hopelijk met nog meer attracties en of meer kind gerelateerde zaken. Het avondprogramma zal er dan niet meer zijn. Dat was éénmalig. Omdat het dus de 5e editie betrof. Ben benieuwd naar editie 6. Ook was dit jaar de prachtig door Creavision Styling versierde KerstSnor, die overal als zeer mooi werd beschouwd, een mooie afsluiting van het ijsseizoen 2019.

Dit jaar kwam er ook een nieuwe bedrijfswagen. De oude was gewoon op. De ruim 120.000 kilometer op de eerder gemaakte 100.000 kilometers (door een ander) bleken voldoende te zijn. Teveel kosten in onderhoud de laatste tijd, maar het belangrijkste was zijn grootte. Teveel auto. Aanvankelijk aangekocht als bedrijfswagen waarin ook de hele familie mee kon reizen, was toen een logische keuze. Maar groter was dus ook duurder in gebruik. De nieuwe bus is kleiner en past mij thans beter, nu de kinderen steeds minder, of eigenlijk niet meer, met ons meegaan. 

Natuurlijk was de aanschaf ervan een voorbode van wat komen ging. Ik kocht de nieuwe bedrijfswagen namelijk in de wetenschap dat hij sterk genoeg moest zijn voor het werk in de toekomst. Een toekomst die ik toen al kon uittekenen in mijn hoofd. Nog niemand was echt op de hoogte, maar hier in huize Boereboom ging het steeds vaker over Frankys Food 2.0. De bus was feitenlijk het eerste teken van een doorstart van een hobby naar een heus bedrijf. 

Dit laatste werd mij na uitpluizen van wat cijfertjes en andere zaken uiteindelijk ook duidelijk nadat de laatste sollicitaties naar werk; de laatste mogelijkheden om de hobby vooral hobby te laten zijn en mijn inkomsten te halen uit een zekere vorm van loondienstverband, hun doel misten. En zo maakte ik op 17 december 2019 uiteindelijk via facebook bekend dat ik van mijn hobby mijn werk ga maken. Dat Frankys Food 2.0 vanaf 1 januari 2020 van start gaat. De vele positieve  reacties van mijn volgers deden mij enorm goed. Maar ik besef weldegelijk dat deze stap een behoorlijk risicovolle stap gaat zijn. Maar werk vinden ging niet meer. Ik kon het niet meer opbrengen om steeds mijn best te doen om steeds maar weer te worden genegeerd. Na 20 brieven denk je; nou zeg, kom op, zit niet voor jan lul te schrijven. En vervolgens schrijf je weer verder. Maar na ruim 100 van die brieven, denk je al heel anders. Dan wordt je leven steeds meer beheerst door de negatieve sfeer van de steeds binnenkomende afwijzingen. In het ijsseizoen schepte ik elke dag in de vorm van ijsjes die negativiteit nog wel weg. Kwam ik weer thuis met een lach. Maar zo in het 'ijsloze' deel van het jaar kon ik mij niet meer optrekken aan zoiets en moest ik het vooral hebben van onderzoeken die mij steeds meer de kant van zelfstandigheid op duwden. Een baan vinden ging dus niet. Te oud en te weinig opleidingen welke thans gevraagd worden. En ik ben natuurlijk met mijn bedrijfje Frankys Food voor veel bedrijven ook niet echt interressant. En daarom dus nu een echte ondernemer. Met risico's.  Maar heyyy.... zekerheden heb je tegenwoordig nergens meer. Zelfs niet als werknemer. 

Tja, ikzelf heb wel vertrouwen in een proffesioneel Frankys Food. Maar je weet het natuurlijk nooit. De maatschappij verandert steeds vaker en ook nog eens zeer snel. Daar moet je ook in mee kunnen gaan. 

Ik weet waar mijn kracht ligt maar (gelukkig) weet ik ook waar mijn zwaktes liggen. Wanneer ik het laatste kan omzetten in sterktes of in ieder geval de mindere punten kan doen afzwakken kan het goed gaan/komen. 

Zoals bekend ben ik niet bang, slechts voorzichtig! 

De aanschaf van de noodzakelijk voor groei geachte Foodtrailer is zeker. Wanneer echter nog niet. Ik heb (nog) geen haast.  Liever alles rustig opbouwen dan te gehaast. Bij een Foodtrailer hoort namelijk ook een opslagruimte. En ook daar wordt naar gezocht. Maar zo zie je maar dat het één leidt tot weer iets anders. En dus niets zonder vervolgstappen kan. 

Het jaar 2019 is bijna voorbij. Nog 1 opdracht rest mij nog. Eén ontbijtmandje. En dan zijn de opdrachten klaar. Neem ik ook niks meer aan, dan is het ook echt gebeurd. 

Dit jaar haalde ik mijn beste jaaromzet sinds mijn bestaan. En vanuit dat oogpunt bezien kan Frankys Food 2.0 ook best goed. Ik kijk in ieder geval vol trots terug op mijn eerste 5 jaren als vooral ijscoman. Waarbij ik vooral heb gezaaid.

Nu wordt het tijd om te gaan oogsten!

Ik wens u allen een heel mooi en vooral gezond 2020 toe! Met veel ijsjes, dat dan weer wel, haha

En zeg: tot volgend jaar!

Frank Boereboom 

Frankys-Food 

Hengelo