2020-14. Wat na 28 april?

Al weken draait de Ontbijtservice dagelijks. En daar ben ik maar wat blij mee, vooral omdat ik er nog wat geld mee verdien en daarmee mijn tijdelijk verlaagde vaste lasten, kan betalen. Bovendien zijn de recensies uitstekend. Soms schrijft men briefjes die ik in de opgehaalde mandjes terugvind. Of krijg ik bij het ophalen hele mooie mondelinge reacties! Maar tegelijkertijd is er in die periode ook geen dag geweest waarop ik even goed kon bijtanken voor wat betreft slaap. En kan ik het nu merken aan de  opgelopen vermoeidheid. Het is vrijdagavond wanneer ik deze aflevering aan het elektronische papier toevertrouw en ik geef toe: de knollen zijn op. Ook al omdat ik naast de ontbijtmandjes ook veel werk heb gehad aan het helpen bij de organisatie van de substituut voedselbank door All4free. 

Maar daarnaast maalt die kop ook behoorlijk. Veel om over na te denken, zelfs meer als ik zou willen. De  persconferentie van onze Minister President afgelopen dinsdag bijvoorbeeld, was de eerste tiding die er bij mij behoorlijk heeft ingehakt en mij extra kopzorgen heeft gebracht. Ik heb namelijk wel een foodtrailer gekocht. En dat heb ik met de volle overtuiging gedaan zodat ik daarmee mijn omzet kon verhogen. Maar wat is nu in deze situatie de waarde nog van deze trailer? Uiteraard moet ik mij gaan bezinnen op hoe ik nu verder moet gaan. Hoe ik bijvoorbeeld de trailer kan gaan inzetten en ook hoe ik met de Snor kan gaan werken. 

En dan was er nog een zaak waarvan ik mijn zware wenkbrouwen echt wel even moest fronsen. Omdat ik het totaal niet zag aankomen. 

Eerst maar even terug naar die persconferentie van onze Minister President, Rutten.

Die ging nou niet zoals ik had gehoopt. Eerstens moest ik accepteren dat er na 28 april weliswaar een mogelijke herstart kan plaatsvinden, maar als dat al gebeuren kan, dat dat dan wel met inachtneming van 'de anderhalve meter' maatregel gaat gebeuren. Hij noemde het dan ook;  'De anderhalve meter economie'. Maar ondanks dat ik wel had verwacht dat eind april niet alles weer op volle kracht zou gaan had ik niet zien aankomen, dat deze maatregel van anderhalve meter voorlopig nog wel even zal blijven. Wellicht zelfs het jaar uit. Het was voor mij in ieder geval reden om somber te worden over het werken binnen mijn bedrijf. Natuurlijk snap ik dat het nodig zal zijn, maar daarom is het nog niet leuk. Erger nog, volledig onwerkbaar als ijsventer als ik heel eerlijk ben. Want ga maar na: ik heb als ijsventer een vergunning! Een ventvergunning. En die vergunning biedt geen ruimte om ergens langdurig stil te staan. Dit betekent dat ik altijd door moet rijden met korte stops voor mensen die onderweg een ijsje willen afnemen. Dit zou met de anderhalve meter maatregel betekenen dat dit nauwelijks werkbaar is. Ook zal ik met bekertjes moeten gaan werken die ter plekke dienen te worden afgesloten, zo is mij verteld. Anders dan onder deze voorwaarden werken kan en mag dus geen ijs worden verkocht! Precies de reden dat ik mijzelf, na de horeca lock down genoodzaakt zag de boel voorlopig te doen stoppen.

En dus moet ik mijn werkwijze gaan herzien. Het werk moet dus anders, zo ook het materiaal waarin ik het ijs aanbied. Ook op gebied van de vergunning wil ik kijken of er een (tijdelijke) aanpassing zou kunnen komen. Dan zou ik bijvoorbeeld ergens in een wijk kunnen gaan staan om daar een uur lang op een veilige manier ijs aan de man te brengen. Ik zou dan bijvoorbeeld mijn ijskar of straks, mijn nieuwe foodtrailer, per dag 3 keer kunnen verplaatsen zodat bijna iedereen in de wijk op loopafstand ijs kan komen afhalen. De huidige vergunning laat dit nu niet toe! En de vergunning kwijtraken door ongeoorloofd stil te gaan staan en daarmee een standplaats te doen innemen doe ik niet! 

En wanneer dat zou mogen kan ik bovendien via facebook mooi de tijden en plaatsen kunnen communicerenmet mijn klanten. Uiteraard zonder daarmee concurrenten in snackbars en ijssalons te doen schaden. Door voldoende uit hun buurt te blijven.

Een brief met dat verzoek heb ik inmiddels gestuurd naar de burgemeester. Niet omdat hij mij de wijziging kan brengen, maar hij kan misschien wel zeggen of dit haalbaar zou kunnen zijn. 

En zo zie je dus dat ik weldegelijk achter de schermen bezig ben met benodigde aanpassingen. De bestelde foodtrailer zou in dit verhaal dan ineens goed uitkomst kunnen bieden.

Een probleem is wel dat ik de foodtrailer nog niet in mijn bezit heb. Dit komt enerzijds omdat de foodtrailer nog moet arriveren in Nederland en anderszijds het resterende aankoopbedrag door vaste lasten in de voorbije en omzetstille weken is opgegaan. Kortom; ik heb een probleem. Een probleem van rond de 4000 euro. En dit probleem had ik onder normale omstandigheden zo kunnen oplossen met een paar weken goed weer, zoals het weer van de laatste weken. 

Omdat ik, ondanks een verkeerde SBI code, toch rekening mag houden met de voor mij terecht verkrijgbare tegemoetkoming van het rijk a 4000 euro, zou ik daarmee dat tekort kunnen oplossen. Daarnaast zijn de uitgaande betalingen op mijn bankrekening onder controle gekomen door de enorme toename van de ontbijtmandjes. 

En terwijl ik mijn tijd deel met de organisatie All4Free en ik dus in de wachtkamer zit voor wat betreft werk met mijn eigen Frankys Food, bereikt mij het nieuws dat er weer nieuwe Corona gevallen in China zijn. Blijft het ons dan zo lastig vallen?  Ze proberen daaro zelfs een nieuwe golf te voorkomen. Ik moet er als ondernemer niet aan denken. Maar we hebben het dus nog lang niet onder controle. 

Ook kwam het nieuws dat mijn collega ondernemer van de Frietkar met ijs is begonnen behoorlijk binnen. Wij hebben het er samen nog over gehad vorig seizoen. Het zou wat hem betreft bij softijs blijven. Als extra toevoeging op zijn werk als frietbakker. Naar nu blijkt, gaat hij niet alleen met softijs werken maar dus ook met schepijs. 

Kon ik er deze week ook nog wel bij hebben.

Navraag leerde mij dat hij mij met zijn ijskar niets zou afnemen aan klandizie. Maar als je ijs gaat verkopen ben je weldegelijk op mijn werkterrein. Zeker wanneer je met schepijs gaat komen. Hij staat vandaag bij de Makro. Dezelfde Makro waar ik in de winter gevraagd heb om ijs te mogen scheppen vanuit mijn nieuwe trailer. De leidinggevende zei dat dat niet kon omdat er al een ander zou staan. Ik bedoel maar. En ik heb mijn foodtrailer toch niet voor niets gekocht. 

Maar ik mag niet negatief zijn. Ik ben opgegroeid met een gezonde werklust en vechtersmentaliteit. Concurrentie is altijd goed! En het staat hem tenslotte ook vrij. En ook al verschillen wij op dit punt van mening, het blijft toch een collega ondernemer.

Ik ben nu net even bij hem  langsgeweest, omdat ik nog boodschappen moest halen voor de ontbijtservice. Hij heeft het prima voor elkaar, dat moet ik eerlijk zeggen. Tijdens onze ontmoeting heb ik hem nogmaals mijn bezwaren en gevoelens kenbaar gemaakt. Maar er bleef een verschil van mening overeind. Ik heb hem tenslotte succes gewenst. 

Men moet de rollen maar eens omdraaien. Gestel dat ik frites zou gaan bakken in mijn trailer. Dan begrijpt men mij wellicht wat beter.

Maar ik zal geen frites gaan bakken. Totaal geen behoefte aan. Daar hebben wij de Frietkar voor. Maar ik sluit nu overigens ook niks meer uit. Ik krijg tenslotte ook een foodtrailer waar ik veel meer mee kan dan ijsscheppen. 

Het werk bij All4free levert veel genoegdoening op. Ik leer veel mensen kennen. Werk met ze en heb ook veel lol met hen. De dagen schieten voorbij en bieden de minder bedeelden een goed gevulde boodschappentas. Momenteel 180 gezinnen. Ongelooflijk!

En dat terwijl wij met 70 gezinnen of zoiets zijn begonnen. En hebben we geploeterd, gefoeterd en gerend of ons leven ervan afhing. Maar nu, na 4 weken staat er echt een lopende organisatie die steun krijgt van de Gemeente en de officiële voedselbank. Trots ben ik op het behaalde resultaat.  En ook op die hardwerkende vrijwilligers. Ik begreep dat wij nu langzaam gaan afbouwen om de officiële voedselbank het werk weer te laten doen. Het wordt ook tijd. We zijn nu bijna 5 weken verder. En de plicht roept! 

Deze week werd mijn maatje Sam 14 jaar oud. Een respectabele leeftijd voor een Schapendoes.  Hij is wat doof, wat slechtziend, maar kan nog wel even mee. Zolang wij zijn leeftijd maar respecteren. 

Een ander nieuws betreft mijn jongste zoon die nog altijd vecht om zijn VWO diploma binnen te halen. Alle schoolexamens zijn klaar. Wat rest is die ene mededeling. Het kan wat hem betreft beide kanten op. Er is dus geen zekerheid. 

We gaan vooruitkijken. Naar 28 april. In de hoop dat ik gauw de tegemoetkoming van het Rijk mag ontvangen. Opdat ik weer lekker de weg op kan. Of dat met of zonder trailer zal zijn, zullen we moeten afwachten!

Voor nu, wens ik jullie een fijn Pasen

Blijf gezond!

Frank Boereboom 

Frankys Food

Hengelo