2020-44. De nieuwe werkzaamheden!

We zijn weer een week verder. Inmiddels hebben wij de werkzaamheden weer hervat! Vrouwlief en beide zoons zijn alweer aan het werk geweest en zelfs voor mij begon langzaam maar zeker het werk weer. Wanneer je alles op een gegeven moment moet afzeggen vanwege een Coronageval binnen jouw huishouden, is er bij herstart niet meteen volop werk! Dat moet weer aangroeien. Dat komt met de dagen die volgen. En zo kon het gebeuren dat ik, na het verlaten van de verplichte opsluiting ten gevolge van dat ene Coronageval, de eerste dagen vrij van werk was. Mooi kon wandelen. Mijn hobby- fotografie weer mocht oppakken en lekker in de zon kon verblijven. Ergens donderdag had ik een eerste aflevering van een ontbijtje (mijn eerste opdracht na opsluiting) en omdat het ontbijtmandje erg vroeg moest worden geleverd nam ik mijn camera mee, om de zonsopkomst op de gevoelige plaat vast te leggen. En dat te delen via mijn hobby facebookpagina 'Boerderijen en Landschappen'. Daar waar ik wel vaker foto's plaats wanneer ik heerlijk de benenwagen heb genomen. 

Ik nodig u bij deze uit daar eens een kijkje te nemen. Een ieder mag daar trouwens mooie foto's van ons Twente of zelfs daarbuiten plaatsen. Als het maar gaat waarom het bedoeld is, dus een landschap of Boerderij. 

    De zonsopkomst achter Enschede

    (voor meer zie fb pagina Boerderijen       en landschappen)

De opdracht betrof dus een ontbijtmandje waarvoor ik die donderdag zeer vroeg mijn bed uit moest. Na weken van noodgedwongen rust, best een opgave. Na mijn aflevering schoot ik wat foto's en reed daarna direct door naar de Makro. Kocht er een boel materiaal in voor de vele ontbijtjes die vrijdag, zaterdag en vooral vandaag (zondag) moesten worden afgeleverd. En haalde daarna alvast mijn foodtrailer op voor mijn eerste optreden (vrijdag) bij de Plusmarkt. Dat was nog wel even spannend gezien de laatste nieuwe maatregelen welke een paar dagen eerder nog door het kabinet ivm Corona werden opgelegd. Maar ik zou gaan. Ik wilde gewoonweg te graag. Niets of niemand kon mij nog tegenhouden. Voor mijn gevoel was ik namelijk te lang opgesloten geweest. Maar.....,  zo bedacht ik: ik moet uiteraard wel zorgdragen voor een ordentelijke afhaling. Waarbij de zorg om de maatregelen duidelijk zichtbaar blijft. 

Na het ontbijtje van vrijdagmorgen koppelde ik rond 10 uur de eerder opgehaalde foodtrailer aan en stond ik een klein uur later op het Agathaplein hamburgers te bakken. Met of zonder gebakken uien. Met of zonder saus. Het ging prima, ofschoon ik nog veel handigheid moet verkrijgen in de werkwijze. Een nieuwe kar, een nieuwe bakplaat, op gas bakken, met druk, zonder druk.... het moest allemaal gewoon nog wennen. De dag erna, zaterdag, ging het alsnog niet geheel naar wens, maar wel al een stuk beter. 

Het vertrouwen groeide in ieder geval. Volgende week komt het daarom ook helemaal goed. Afgelopen zaterdag lagen er op een gegeven moment een kleine 30 hamburgers tegelijk op de plaat. Ja, en dan wil het nog wel een beetje hectisch verlopen. Zaak is het dan om rustig te blijven. En ook om  alvast veel voorbereid te hebben. Een les welke ik mijzelf mooi heb aangeleerd voor volgende week.

   De plek voor de Plusmarkt!

Het bakken van hamburgers was heel leuk om te doen. Naast het bereiden was het weerzien met klanten nog veel leuker. Vooral toen ik op vrijdag, mijn eerste dag, de foodtrailer uitstalde. Er stond een moeder met zoontje. 4 jaar oud! Hij was vol enthousiasme aan het vertellen. Over de ijscoman. En hoe lekker zijn ijsjes waren geweest. Vooral met chocolade. Ergens zag hij dus de ijscoman. Wellicht door de pet welke ik droeg. Maar hij besefte niet dat ik één en dezelfde was. En hij bleef maar praten. Over de ijskar en de ijscoman die hij heel aardig vond. Toen ik bijna, als ijs in zon, gesmolten was zei ik tegen hem dat ik tegen de ijscoman zou vertellen dat hij een aardige ijscoman was. Want ik kende hem goed, zo zei ik. Tevreden verliet hij met zijn lachende moeder het Agathaplein. Zo leuk! Of later op zaterdagmiddag toen er een groep jongelui voorbij kwam. Een jaar of 12 schatte ik ze in. Met chips uit de supermarkt.  Ze riepen mij toe. "Hoi Franky!" Ik zeg; "Hoi jongens, ... kom eens hier! Ik heb wat heerlijke saus voor bij die chips. Wil je iets op een bordje?" Eerst durfden ze niet, want misschien ging het geld kosten, maar aan die twijfel kwam snel een einde toen ik ze vertelde dat ze het van mij kregen. Ze waren er erg blij mee en bedankte mij.

Kijk! Dit maakt mijn werk zo verschrikkelijk bijzonder. Altijd weer die gelukzalige momentjes. 

   de hamburgers met uienringen 

Het werden uiteindelijk twee onvergetelijke dagen op het Agathaplein. Heel erg leuk om te mogen doen. Mijn foodtrailer hield zich prima. En de werkwijze werd gaandeweg steeds duidelijker voor mij.

Eén foutje. Haha, moest er zelf wel om lachen hoor. 

In de drukte van zaterdag had ik een paar bestellingen waarvan de kleinste 6 stuks was. Waar het precies fout ging weet ik niet, maar de mevrouw die ze mee naar huis had genomen, kwam mij later vertellen dat ze enorm gesmaakt hadden. Op 1 na! Daar was namelijk geen hamburger in het broodje teruggevonden. Een broodje met gebakken uien, haha. Heel apart!

Uiteraard heeft ze van mij per direct een nieuwe mee gekregen, ook al wilde ze dat niet. Maar ik moest er wel vreselijk om lachen. Tja, zoals geschreven, ik moet nog erg wennen.

Het bakken van hamburgers blijf ik dus voorlopig doen. Het is leuk en gezellig.

Steeds op vrijdag en zaterdag. Wel is de prijs een dingetje. Veel mensen vonden dat ik de prijs omhoog moet doen. € 1,50 is natuurlijk ook niet veel maar dit is wel in overleg gegaan met de opdrachtgever. Maar ik ga er wel over praten. De prijs zal in ieder geval niet hoger worden dan € 2,00. Wordt vervolgd derhalve!

Mogelijk komt er overigens nog een locatie bij. Ik ben namelijk uitgenodigd voor een gesprek met de leiding van de Jumbo op het Dikkersplein. Komende week al, heb ik hier een gesprek over.

Ook dit wordt vervolgd.

De afgelopen week kende verder veel vuurspuwen in de Amerikaanse politiek. Je mag wmb van alles vinden van zowel Trump als Biden. Maar het gaat mij absoluut te ver zoals daar met mekander wordt omgegaan. 

Het is in en intriest dat de afscheidnemende president zoveel onrust  creëert bij zijn eveneens verliezende achterban. Zelfs zijn eigen kinderen menen daar nog een extra (vuil) duitje bij in het zakje te doen. De manier waarop is gewoonweg  walgelijk. Een ieder moet dat toch ook zo zien. 

Hoe het daar verder zal gaan weet ik niet, maar laat ze in Hemelsnaam normaal met hun verlies omgaan. En de resultaten, wanneer ze daadwerkelijk zijn zoals het zich nu heeft laten aanzien, respecteren zoals dat hoort. Wees een goed verliezer.

De week is voorbij. De 46e prseident is bekend. We zijn weer aan het werk. De rustige periode met de verbanning naar quarantaine is voorbij. Het leek daarom wel alsof ik vanuit niets weer voluit moest. Mijn benen zijn dan ook op. Mijn rug doet wat pijn. Vanmorgen had ik een stressochtend. 10 ontbijtjes in 4 kwartier op verschillende plaatsen in Hengelo. Ik heb alles gegeven. Maar ik heb genoten. Elke minuut! Nu ben ik een paar dagen vrij. 

Blij dat ik er weer ben!

Het gaat u goed!

Blijf gezond! Samen Sterk!

Frank Boereboom

Frankys Food 

Hengelo