2020-45. Pfizer en hamburgers.

Het is medio november en het jaar loopt langzaam maar zeker op zijn einde. De dagen worden inmiddels door de snellere invallende duisternis stukjes bij beetjes korter. Een normaal verschijnsel in deze maanden, iets wat je van de huidige temperatuur buiten niet echt kan zeggen. Het lijkt soms wel voorjaar. Zon en prachtige temperaturen, ongekend gewoon! 

Zoals bekend sta ik op vrijdags en zaterdags tegenwoordig hamburgers te bakken voor de Plusmarkt op het Agathaplein. Ik heb steevast mijn kleding aangepast op een dag buiten werken. En hoewel ik mij echt goed 'inpak' was dat de afgelopen weken helemaal niet nodig. Ik had het vaak te warm. Moest dan ook soms, wanneer dat mogelijk was, even buiten de trailer afkoelen. De bakplaat maakt uiteraard ook dat mijn werkomgeving verwarmd wordt, maar zelfs wanneer alle luiken en de deur van de trailer openstonden was het nog te warm. De temperatuur buiten was, met andere woorden, nog best hoog. 

Het werken in de trailer is geweldig om te mogen doen. Eindelijk kan ik hem dan inzetten. Ook al is het nog wat wennen, het is echt geweldig om ermee te werken. Door de compacte indeling is het werken in je eentje goed te doen. Nu dus met hamburgers. Waarbij de ijsvitrine als koelvitrine ingezet wordt. Puur door de stand ervan op koelen te zetten. En wanneer het wat donker wordt komt de trailer door de extra verlichting er goed uit. Een multifunctioneel bedrijfsmiddel dus, waar ik nog heel veel plezier aan kan beleven. De trailer en zijn directe omgeving opzetten kost mij een goede drie kwartier. Klaar voor het werk ben ik met een uurtje. 

De trailer opruimen kost mij niet meer dan een half uur na sluiting van werkzaamheden. Na de 2e werkdag (zaterdag) wordt de trailer nog eens extra schoongemaakt. Dan ben ik daar nog eens een goed uur mee bezig. Daarna gaat de trailer schoon naar zijn stalling. En haal ik hem donderdag weer op. 

    De foodtrailer klaar voor de start

De eerste weken bij de Plusmarkt zitten er nu op. Voorzichtig kan ik zeggen dat het werk mij enorm bevalt én in ieder geval genoeg centen oplevert om de maandelijkse vaste lasten van Frankys Food op te kunnen vangen. Uiteraard zijn we nog aan het opbouwen en dus verwacht ik over een paar weken meer uit deze standplaats te halen. Vergeet in dit hele verhaal uiteraard niet dat ik geen kosten maak voor de gebruikte stroom (al is dit niet zo heel erg veel omdat ik op gas mijn hamburgers bereid) en ook niet voor de plaats waar ik sta. Zo bezien is dat een mooie opsteker voor de komende wintermaanden. 

Wel gebruik ik elke dag 2 kg gas. En dat valt mij enigszins tegen, vooral omdat ik bij rustige perioden de kraan op waakvlam zet. 

    De foodtrailer in het donker

    in de stalling na gebruik

Het maakt mijn werk niet minder leuk. Het is een genot om onder druk te staan. Keihard te mogen werken. Wel zit ik er na zaterdag behoorlijk doorheen, vooral door het aantal uren dat je op je benen moet staan. Maar wanneer je thuiskomt, jezelf even opknapt, ben je uiteindelijk opgelucht dat alles weer goed is verlopen en dat het rusten kan gaan aanvangen.  Beentjes in de lucht.....  

Het mooiste bericht van deze week betrof overigens een koor aan epidemiologen die allemaal erg positief zijn over het nieuwste vaccin van Pfizer. Een vaccin dat klaar zou zijn. Klaar voor gebruik en dus mogelijk ons oude leventje weer kan gaan teruggeven. Weliswaar in fases, omdat er veel mensen moeten worden ingeënt, maar toch.... een mooi bericht. De verschillende epidemiologen zagen geen problemen. Wel waren er een paar die, weliswaar positief, iets behoudender waren. Omdat nog altijd niet alles al bekend is. Ik kijk vooralsnog (terug) op de Corona periode als iemand die er veel van heeft geleerd. Dat niet alles vanzelfsprekend is. Dat gezondheid een groot goed is. Dat we elkaar moeten blijven helpen, dat we nooit moeten vergeten wie onze buren zijn. Het ijsbedrijfje, dat ik in 2013 opstartte, 'Frankys ijs' welteverstaan, richtte ik naast mijn normale baan op om een poging te wagen, iets wat ik nogal miste op straat, terug te doen brengen. 

Het gemis aan een verbindende factor in de maatschappij.

Het, anders gezegd, gemis aan de aanwezigheid van bijvoorbeeld venters. Venters zijn verkopers die middels een voertuig of ander transportmiddel hun waar aan de man brengen in wijken via vaste routes en tijden. De venters, die na de tijd van de SRV wagens (de laatste echte venters) eigenlijk niet meer voorkomen, maar mijnsinziens node worden gemist. 

Als ik puur naar mijn eigen werk als venter kijk, kom ik tot de conclusie dat ik door een jaar heen veel zie en hoor. Dat mensen het op prijs stellen om even hun verhaal te kunnen doen. 

In deze Corona tijd heb ik meer dan ooit mogen ervaren dat juist de ijskar een soort van rust gaf aan de kinderen. Tijdens de periode van de intelligente lockdown kon ik dat het sterkste aanvoelen. De ijscoman was nog één dingetje uit de 'oude' (normale) tijd. 

Dat is dan ook de reden dat ik juist dit jaar enorm wil uitpakken op de wijken met de verlichte Kerst Snor. 

Uiteraard kan niet alles, nu ik ook hamburgers bak op het Agathaplein,  maar ik start nu al een dag vóór mijn verjaardag. Zo vroeg ben ik nimmer uitgereden voor Kerst. 13 december as starten we met een route op de Woolder Es die via de Bloemenbuurt naar de Dichtersbuurt voert. Op 23 december rond ik de tour af over de Nijverheid en mijn eigen tuindorp. Daartussen heb ik dan veel andere wijken aangedaan. 

Ik zie er erg naar uit. Het weerzien naar ijsklanten is 1. Maar het rijden met de mooi verlichte ijskar is twee! En vooral omdat de Snor weer gerepareerd is. Goed rijdt en vertrouwd voelt. Er dus weer tegenaan kan. Wel moet ik de ijskar dit jaar zelf versieren. Dus zal ik er ongetwijfeld lang mee bezig zijn.

Maar dat is leuk werk. En geeft daarom ook niet. 

    Foto verlichte ijskar 2019

  

Morgen heb ik een rustdag.

Netflixen en misschien verder gaan met het versieren van de Snor. Maar meer ga ik zeer zeker niet doen.

Ik heb gehoord hoe mooi u de foodtrailer vond. En ook heb ik uit verschillende hoeken vernomen dat mijn werk op het Agathaplein wordt gewaardeerd. Ook van de opdrachtgever trouwens. Dat is mooi. Ik doe het ook echt met veel plezier.

Het blijft zo leuk om mensen blij te maken, een gesprekje met ze te hebben en wat lol uit te halen. Zolang het maar geoorloofd blijft.

Ik wens u een mooie week toe.

En blijf gezond!

Tot gauw, waar of wanneer dan ook!

Frank Boereboom 

Frankys Food

Hengelo