29. De twijfel

Het is dinsdagochtend wanneer ik mijn gedachten toevertrouw aan mijn blog. Normaal schrijf ik elke zondagavond  een nieuw stukje maar nu al is er aanleiding om weer een nieuw stukje  toe te voegen.

Wat is er gebeurd dat ik nu alweer in mijn blog schrijf zal de trouwe lezer zich wellicht afvragen.  Welnu;  Ik ben een beetje uit het lood geslagen. Het lijkt er namelijk op dat ik met mijn werk als ijscoman wordt tegengewerkt. En daar ben ik heel toevallig achtergekomen.  En daar ben ik uiteraard niet blij mee! Bovendien vind ik het schandalig en minachtend naar mijn inmiddels vaste klanten toe. Ik zal het één en ander proberen toe te lichten.

Zoals ik al vertelde in mijn laatste verslag was er van het weekend in onze wijk een kunstmarkt.  Deze markt wordt alweer een behoorlijk aantal jaar in juni gehouden. De markt staat op mijn route. Omdat ik in het verleden al eens grote problemen met de organisatie van deze markt heb gehad (lees; wijkgenoten), heb ik reeds vorige week donderdag via twitter in een paar berichten aan diezelfde organisatie laten weten dat ik de markt respecteer en hun niet zal "lastig vallen". Om de kunstmarkt te kunnen exploiteren verkoopt de organisatie namelijk ook ijs. Het antwoord van de organisatie van de kunstmarkt via twitter was als verwacht erg vriendelijk en er werd zelfs van dank en respect gesproken omdat ik de markt niet zou "lastig vallen".   Ze gaven in een nieuw antwoord zelfs aan dat mijn aanwezigheid in de rest van de wijk juist zeer gewaardeerd werd en zelfs als gewenst werd omschreven!

En zo ging ik dus die zondag op pad. Draaide mijn door de gehouden kunstmarkt gewijzigde ronde en ging  met een goede omzet en bovendien nietsvermoedend tevreden huiswaarts. De maandag erop (gisteren) heb ik om verschillende redenen de afdeling vergunningen van de gemeente gebeld.
Het ging mij in de eerste plaats om verruiming van mijn uitrijdtijden.  En ook over een andere ijscoman die ik zowaar in de wijk was tegengekomen.  Nadat ik over beide punten voldoende was geïnformeerd wilde ik het goede gesprek beëindigen.  Maar de dienstdoende functionaris wilde mij nog wel wat toefluisteren.
Hij vertelde mij dat de organisatie van de  kunstmarkt de woensdag vóór de zondag waarop de kunstmarkt gehouden zou worden,  had geprobeerd mijn aanwezigheid voor die zondag in de wijk te beletten. Als verstrekker van mijn vergunning had de medeweker van de gemeente de organisatie moeten mededelen dat ik nooit kon worden tegengehouden omdat ik voorzien was van een keurig door hen uitgegeven vergunning.

Ik was des duivels!

Hoe kan het zijn dat er zo met mij wordt omgegaan wanneer ik juist zo respectvol omga met de andere partij (wijkgenoten die met elkaar binnen een organisatie in principe zo mooi werk als dat de kunstmarkt ook is, verrichten)?

Die vraag heb ik dan ook voorgelegd aan de organisatie van de kunstmarkt.
Ze waren volgens mij een beetje verrast  dat ik op de hoogte was van hun poging mij de verkopen te beletten. En ja....nu moeten ze gaan uitleggen hoe dit alles zover heeft kunnen komen. Want praten over respect is 1. Het bezigen ervan is kennelijk 2 en moeilijk uitvoerbaar gebleken. Hier is dus het laatse woord nog niet over gesproken!

Ik krijg van de organisatie,  na de evaluatie a.s. woensdag (morgen) een uitleg van deze absurde manier van omgaan met Franky's ijs.  Ik ben benieuwd naar hun antwoord.  Zonder nu negatief te willen zijn kan ik maar tot 1 conclusie komen. Ze willen me eigenlijk niet!
Wel als het hun uitkomt. Bij feestjes of andere, niet door hen geplande en georganiseerde evenementen.  Zo zie ik het op dit moment.  Kijken wat daar morgen van overblijft!

UPDATE;
En inmiddels zijn we beland in het weekend. Er is (nog) niet veel veranderd aan hetgeen hierboven staat. Er is telefonisch contact geweest en er is een datum getrokken om het probleem uit de wereld te helpen.  Begin juli zullen de degens worden gekruisigd.  Afwachten maar.

En zo kwamen we bij het weekend.
Het weekend bestond uit twee afspraken.  En dus niet uit twee rondes. Wel wat jammer maar soms moeten andere zaken voorrang krijgen.
Het eerste,  zaterdagavond,  betrof een verlaat verjaardagsfeest van mijn inmiddels 50 jarig zusje.
De kar moest daarvoor op de aanhanger want zij woont niet naast de deur.  Zij woont in Bunnik, zo'n 150 km van ons vandaan.
En dat vergt de juiste voorbereidingen. Want zo'n lange rit kan nadelig zijn voor de ijskar en haar ijs.  Nadat de kar op de aanhanger was gezet begon de heenreis.  Alles ging goed en na een uur en drie kwartier waren we eindelijk terplekke. Daar aangekomen bleek maar eens dat alle goede voorbereidingen ten spijt de deksel van de vriezer wagenwijd openstond. En dat was uiteraard niet de bedoeling geweest. De deksel was kennelijk gewoon open geraakt door de wind en daarmee was de kist behoorlijk veel kou kwijtgeraakt. Gelukkig had ik extra verlengkabel meegenomen zodat ik de kar weer aan de stroom kon leggen opdat de ijskar in korte tijd weer de juiste temperatuur kon krijgen. Het ijs had tijdens het transport onderin gelegen en was daardoor nog in goede conditie.  Het feest verliep verder prima en rond een uur of 0.30 schepte ik de eerste ijsjes.
De laatste schepte ik rond 1.15 uur. En dus ging de kar daarna weer op transport naar huis. Daar kwamen wij om 3.00 uur aan en voordat alles weer netjes opgeruimd was was het daglicht alweer aangebroken.  De klok stond inmiddels op 3.30 uur. Kort daarna viel een zwaar vermoeide ijsboer in slaap.

De zondag was gereserveerd voor het 33ste Tuindorp Volleybaltoernooi en dus zou ik opnieuw niet door de wijk fietsen.
Het werd een leuke dag. Zelf ben ik ook nog even aan volleybal toe gekomen.  Maar het ijs bleef toch mijn belangrijkste aandeel deze dag. Ik heb deze dag vooral op afspraak ijs geschept en daardoor wist ik van te voren precies wat de omzet zou zijn. Een ronde door de wijk had zeker meer opgeleverd,  maar dit was nu eenmaal een tuindorp aangelegenheid.  En daar hoort de ijscoman bij aanwezig te zijn.
Om 19.00 uur waren alle werkzaamheden van dit weekend vwb het ijs ten einde en kon ik weer genieten van de broodnodige rust.

De problemen van de afgelopen week (kunstmarkt) hebben mij enigszins uit het veld doen slaan.  Maar uiteindelijk bleek  tijdens het afgelopen weekend dat de klanten mij  genoeg energie geven  om de gerezen twijfels over mijn werk opzij te kunnen  zetten.

Volgend weekend gaan we er weer vol tegenaan!

Later meer.....

Frank Boereboom