38. Regen of geen regen deel 2.

Het is weer zondag! Zondag 24 augustus 2014 om precies te zijn. En wat zit dat zomerweer, nou ja zomerweer (het lijkt wel herfst), toch in een ernstige dip. Afgelopen week had ik al niet kunnen uitrijden op de Bloemenbuurt. Die woensdag regende het pijpenstelen. Alsof onze lieve Heer ons nog niet genoeg van dat hemelse vocht had gegeven! Zou Hij denken dat we het leuk vinden of hard nodig hebben, of het de gewoonste zaak van de wereld willen noemen? Zou Hij überhaupt weten dat het nog altijd zomer is? En dat het  augustus is en dat daarbij slechts mooi weer past met af en toe een verkoelend buitje? Hij heeft duidelijk de zomer in de ban gedaan.  Nog niet zolang geleden was het nog zomer. Nu is het koel. Te koel en te nat! Dus die woensdag ging de rit op de Bloemenbuurt alvast niet door, terwijl ik juist voor die rit een mooie parasolverlichting had aangeschaft. De rijtijd van 18.30 u tot en met 21.00 u. mag dan wel onveranderd zijn gebleven, het daglicht werkt er niet aan mee en dus wordt het zo rond 20.30 uur toch wel wat donker en bestaat de kans dat ik het ijs niet meer goed kan presenteren. Aanstaande woensdagavond hoop ik dan ook mijn parasolverlichting te mogen uitproberen. Lijkt mij erg gezellig! Goed, zoals gezegd, die woensdag ging de ijsverkoop door de overvloedige regenval dus niet door. De gekochte pro versie van buienradar gaf mij later op die woensdagavond wel redenen om positief te zijn over het aanstaande weekend en dat deed mij beseffen toch maar weer ijs te bestellen. Zaterdag én zondag kon het namelijk wel eens droog blijven. En dus ging nog diezelfde dag via email toch nog een nieuwe bestelling de deur uit. De dagen die volgden was mijn buienradar app de best gevolgde app van mijn telefoon. Uren heb ik gespeurd naar buien om weer uren daarna tot een conclusie te geraken waar ik uiteindelijk, zo bleek dan die uren later, nooit wat aan zou hebben gehad. Het weer was zo verschrikkelijk grillig en bovendien onvoorspelbaar. Woensdagmiddag was ik al door mijn baas gevraagd of ik vrijdag mee wilde op een zeiltocht met klanten. Omdat mijn best bekeken app al had gewaarschuwd voor een wel heel regenachtige vrijdag stemde ik toe, omdat ik die vrijdagavond gezien de weersvoorspellingen toch nooit aan ijsverkopen zou zijn toegekomen al had ik dat gewild. En zo kon het gebeuren dat ik vrijdag in Muiden op een prachtig zeilschip met ongeveer 14 klanten en 3 bemanningsleden stapte! Het werd een dag om nooit meer te vergeten. Het was allemaal erg indrukwekkend als geweldig geweest en eenmaal weer te Hengelo was ik nog altijd niet opedroogd, zelfs niet met die heerlijke stoelverwarming in die stoel waarop ik zat toen ik weer keurig naar huis werd gereden! Moe maar voldaan zocht ik, na alle verhalen van die dag te hebben overgebracht op mijn lieve familieleden, mijn knusse bed op. Het duurde niet lang voordat ik de slaap pakte.

De zaterdag die volgde kon ik met gerust hart de Berflo Es op. Althans dat vertelde mijn buienradar app. En ook, dat ik maar 1 bui moest zien te overleven. Maar zoals wel vaker deze zomer ziet de radar op enig moment een bui en daarachter louter opklaringen om een uur later ineens vele buien, in wat eens een prachtig zongebied was, te voorschijn te laten komen. Maar ja, dan ben ik al gevlogen, dan ben ik dus al onderweg. En zal ik de buien moeten trotseren. Nou ben ik natuurlijk niet van suiker, dus ik overleef zo'n bui echt wel, maar mijn handel is niet gebaat bij vochtig weer, laat staan bij zware regenval en dat maakt het gewoon vervelend. Goed, die ene bui kwam maar bleek niet meer dan een paar verloren regendruppels. Mogelijk waren ze de echte bui kwijtgeraakt en zelfs verdwaald in het Twentse landschap, om ter hoogte van Hengelo maar eens naar beneden te dwarrelen om daar het leven van een plaatselijke ijscoman het leven zuur te maken. Ik liet mij er evenwel niet door van de wijs brengen en verkocht gewoon door. De radar verklapte wel de komst van een nieuwe bui en die bui, die overigens weer uit het niets was gekomen en daarmee het weer het predikaat "onvoorspelbaar" opspeldde, zou wel eens schade kunnen toebrengen aan mijn handel. Terwijl ik al verkopend een plek om te schuilen zocht leek het er op dat deze bui alweer opgelost was voordat hij mij had bereikt. Het bleef dus gelukkig droog. Onderweg had ik zowaar nog een ontevreden klant. Ondanks dat ik 7 smaken ijs aan boord heb vond zij het niet fijn dat ik geen Pistache in de kar had, een smaak die ik overigens maar 1x aan boord heb gehad dit seizoen. Ze was gewoon boos! En ze bestelde dus niets! Ik vind dat uiteraard vervelend. Ik probeer altijd elke klant tevreden te stellen, maar ik kan natuurlijk niet met iedereen rekening houden. Dat gaat gewoon niet. Ik kwam die avond thuis en had nog best goed gedraaid. En dus was de ijscoman tevreden. De ontevreden klant bleef echter knagen aan mijn gemoedsrust.
Die avond besloot ik op facebook aan een ieder die mijn pagina kent en volgt, mede te delen dat ik naast mijn normale werk a 40 uur per week, 30 uur aan ijsverkopen besteed. Niet om interessant te willen doen, maar slechts om duidelijk te maken dat ik niet elke wens kan honoreren. Heel veel mensen op straat denken namelijk dat ik alleen maar ijsboer ben.

Zondag zou droog verlopen, zo had de weerdienst ons gewone mensen op vrijdag en zelfs ook op zaterdag nog toegefluisterd. Mijn best bekeken app, "buienradar" , deed mij iets anders aanreiken. Een heus buiencomplex precies om 14.15 uur. En dus zou ik mijn rit het beste doen opdelen in twee stukken. Het eerste stuk blijf ik altijd in de buurt van huis en kan ik dus snel thuis zijn. En zo gaf ik via facebook aan dat ik de rit na de buien zou hervatten. Het werd iets vroeger. Om 13.50 uur stond de kar al tijdelijk op de basis in afwachting van de regen. En de regen kwam! Voor die buien uit had ik nog goed verkocht. Na de buien werd het een heel stuk minder. De regen had ons mooie tuindorp behoorlijk doen afkoelen en deed de mensen aan alles denken behalve aan mijn heerlijke ijs! En zo werd de route met een wat mager resultaat afgesloten. Jammer van die bui, want ik denk dat wanneer die er niet was geweest ik een goede dag had kunnen draaien.
Vandaag heb ik de eer gehad om Twents beste zakenvrouw (Anke Heerze van Webton) te mogen ontmoeten. En ook aan ijs te mogen helpen. Ze heeft mij toegezegd een keertje met mij mee te gaan. Te zien hoe mijn vak is. Even weg te zijn uit haar dagelijkse leven. Ik vind dat uitstekend en heb haar gezegd dat ze altijd een keertje mee mag. Ik vind dat prima en moedig andere mensen ook aan eens mee te gaan wanneer ze dat ooit eens zouden willen. Het is echt verschrikkelijk leuk. Je wordt er, in ieder geval ik wel, vreselijk vrolijk van. En helemaal wanneer het droog is en blijft. De zon schijnt en de temperatuur boven de 18 graden is.
We gaan het zien.

De buienradar app heeft mij zojuist redenen voor optimisme gegeven. Het wordt stilaan warmer. Droger wordt het ook, maar dat zal pas na de komende week zijn. Woensdag, zo is nu bekend, zou het wel eens droog kunnen blijven. Dus bewoners van de Bloemenbuurt...... hou de berichten in de gaten, ik kom eraan...met mijn parasolverlichting (zie foto).
Tot de volgende week.

Frank Boereboom