39. De 200ste volger van de facebookpagina!

En zo zijn we in het laatste weekend en op de laatste dagen van augustus beland. Het is 30 augustus 2014. Normaal schrijf ik op zondagavond mijn wekelijkse bijdrage aan mijn blog. Maar morgen zit ik in de Grolsh Veste om een voetbalwedstrijd bij te wonen. Dit alles op uitnodiging van mijn club, de Rotterdamse vereniging Feyenoord. Mijn zoontje is dan uitverkoren om namens Feyenoord spelersmascotte te zijn en vadertje lief mag mee. Als geboren westerling is de voorliefde voor deze club ingegoten met de welbekende paplepel en éénmaal woonachtig in Twente is dat uiteraard nooit veranderd. Een Feyenoorder ben je voor je leven! Afijn, de ijsverkopen zijn daardoor onmogelijk. En misschien maar beter ook, want de pijp is behoorlijk aan het leegraken.

Gisteren, vrijdag, reed ik op de Nijverheid en het moet gezegd, ik was nauwelijks vooruit te branden. Ik wil nog zo verschrikkelijk graag, maar het lichaam gaf niet mee. Het wilde gewoonweg niet meer. En dat kwam omdat ik tegen een griepje aan zit. In het gezin wordt al behoorlijk geblaft en geniesd, dus helemaal onlogisch is het allemaal niet. Gisteren was ik dus op de Nijverheid en de klanten hadden weinig trek aan ijs. Dat gegeven en mijn aankomende griep maakte deze tocht tot een teleurstellende tocht. Ondanks dat de omzet nog best meeviel, had ik er behoorlijk de pest in. Niet lekker in je vel zitten en dan ook nog eens je afvragen waar de klanten zijn gebleven. De oorzaak moet worden gezocht in een paar zaken; eerst het aanvangstijdstip. Deze was vroeger dan normaal en dat had weer te maken met een verbouwing bij mij thuis. De kar staat op een plek waar ik niet zo goed bij kan komen wanneer er een rolsteiger naast mijn huis staat. En die steiger zou geplaatst worden wanneer ik weer terug zou zijn gekomen. Dus mocht ik niet te laat terug zijn. Een andere reden was het weer. Het weer was de hele middag uitstekend geweest om op het moment dat ik vertrok lang betrokken te blijven. Het was daardoor wel wat kouder en onvriendelijker geworden. Zoals ik eerder al schreef was de omzet nog best redelijk, omdat ik op het einde toch weer een paar goede klanten had gehad aan de kar.

Donderdag heb ik een extra ijsschepdag gekend. Op de Paus Johannesschool heb ik voor 150 kinderen een ijsje mogen scheppen. Dit was mij gevraagd door het bestuur. De kinderen wisten niet dat ze de ijscoman op visite zouden krijgen en dus was de verassing compleet toen ik op school aankwam en belde of het een lieve lust was. De kinderen gingen gewoon compleet uit hun dak en ook de lerareressen en leraren waren verrast. Een hoop gejuich en verbaasde gezichtjes deden mij erg goed!

Een dag eerder was ik op de Bloemenbuurt. En ook hier was de omzet net als op de Nijverheid wat teleurstellend. Waardoor ik nu de gedachte heb dat het ijsseizoen er eigenlijk best wel eens kan opzitten. Wellicht zijn de mensen een beetje ijsjesmoe geworden. Het zou zo maar kunnen. Die avond heb ik overigens ook de 200ste volger van mijn facebookpagina "Frankys ijs" bezocht met een beloofde attentie. Gerco Hensema (zie foto), toevalligerwijs wonende op de route van de Bloemenbuurt, kreeg van Frankys ijs een kadobon in handen als dank voor zijn interesse in mijn facebookpagina. En ik voeg hier graag aan toe dat ik vanaf deze plek overigens ook een ieder die interesse heeft getoond in mijn bedrijf via facebook, door de pagina te liken, daarvoor te bedanken. Op naar de 300ste volger, zou ik zeggen! De woensdag viel dus ook al uit de toon vwb de omzet, maar ook hier was ik uiteindelijk niet ontevreden.

Deze dag, zaterdag, is het nat. Zeer nat zelfs. Het wachten was op de klusjesman voor mijn huis. Hij komt niet meer. Het blijft voorlopig nat. Het is zoals ik het nu zie en overigens ook hoor, de laatste slechte weerdag. Volgende week wordt het echt droog en gaan we wellicht nog een leuke week tegemoet. Ik hoop op een mooie septembermaand. Ik wil beslist nog 4 weken vlammen. Of mijn lichaam en het weer willen meewerken weet ik nu nog niet. Wat ik wel weet is dat de geest nog maar wat graag wil.
We zullen zien.

Tot volgende week.
Frank Boereboom