2015-14. Moederdag

De roos is een mooie bloem. Althans, ik vind dat de roos een bijzondere uitstraling heeft. Een witte vind ik persoonlijk mooier dan de rode. Maar vandaag had ik niet de witte, maar de rode versie, die ik beter vond passen bij de moederdag zoals ik mij die had voorgesteld. Moederdag. Het moest mijn belangrijkste dag worden op tuindorp dit jaar. En mensen, dat werd het dan ook. Een feest, vanaf het begin tot het einde. Een heerlijke dag. Mooi weer, een fantastische bos rode rozen en de goede wil waren voldoende om de dag tot een goed einde te brengen.
Veel moeders aan de kar gehad. Rozen mogen overhandigen, 100 stuks, minimaal. Een dag waarbij de zon een goede invloed had en waar de wind, de dag ervoor nog zo nadrukkelijk aanwezig, zich vandaag beperkte tot een licht briesje. En ik? Ik was gebrand op succes. En al deze ingrediënten maakten de dag tot het succes waarop ik had gehoopt. Ik ben vóór moederdag ook verschrikkelijk druk geweest met de voorbereidingen. Het moest gewoon goed gaan komen. De vele foto's op facebook, na de rit overigens pas gezien, en de vele ontzettend leuke reacties op het weggeven van de rode rozen tijdens de rit, maakten dat het succes ervan zicht- en hoorbaar was. Zoals altijd met de rit op tuindorp kom ik aan het einde ervan nog vlak bij een kroeg. Er werd geroepen of ik nog ijs had. "Tuurlijk" schreeuwde ik terug. De man was blij, maar zoals zo vaak bij de kroeg, was ook deze man niet helemaal vrij van drank (ik kan het weten). Hij vroeg mij hoe duur het ijsje wat hij even daarvoor had laten opscheppen was. Ik gaf hem antwoord en zijn ogen vielen op de bak met rozen. De laatste 10. Hij zei: "wat ga je met die rozen doen?" Ik antwoordde: "wanneer ik die niet meer kwijtraak zijn ze voor mijn vrouw".  Hij keek mij even aan en zei: "kan ik er niet een paar van je kopen?" Ik keek naar de rozen. Mijn vrouw zou ze niet echt geweldig meer vinden na een dag hangen in een bak aan de kar. En zo kon het gebeuren dat ik op de valreep nog 5 rozen voor 2 euro verkocht! De dag is voorbij! En ik ben enorm verrast door de aandacht. De rozen hebben duidelijk effect gehad. Een topomzet! Zo druk heb ik het op een route nog niet eerder gehad. Het enige wat mij nu nog dwars zit is het feit dat ik niet overal ben langsgekomen. Verder ben ik echt superblij!
Nu gaan we bedenken wat we met vaderdag kunnen gaan doen.
Onderweg ben ik trouwens ook nog aangesproken door de mensen die een electriciteitskastje in de wijk gaan bestikkeren met mijn afbeelding en wat tekst. Ben zo verschrikkelijk benieuwd naar waar en hoe. Ik kreeg er in ieder geval nog niets over te horen; verassing zeiden ze!

Afgelopen dagen ben ik naast de voorbereiding op moederdag ook heel druk geweest met het uitleveren van de rollen (worsten) ijs. Ik dacht; laat ik het weer eens proberen. Rollen ijs met ronde wafeltjes. Misschien wil het dit keer wel. Het werd na de mislukking van vorig jaar een daverend succes! Geweldig explosief hoe die verkoop en bestellingen zijn geweest. In 1 week 35 (!) verkocht. En nieuwe bestellingen zijn inmiddels gedaan. De rollen worden ook heerlijk gevonden. Enkel positieve berichten erover. Het was wel een wedloop tegen de klok geweest om alle rollen goed bij de klanten te krijgen. Gelukkig is alles, op 1 rol na, keurig uitgeleverd. Die laatste moet nog, de mensen waren niet thuis. Maar uiteraard komt dat nog helemaal in orde. Klant is koning!

Woensdag was ik in de Bloemenbuurt. Een goede omzet wederom. Wel zijn er veel mensen weg. Op vakantie! Dat merkte ik ook al in de Nijverheid. Er werden heel wat vaste klanten gemist, maar toch was de omzet goed. Het weer op beide dagen was ook goed geweest, vrijdag beter dan woensdag. Ook het aantal feesten waar men mij voor vraagt is explosief gestegen. Inmiddels lopen de boekingen mijn agenda uit, heel goed dus.

Ik ben enorm druk met het gebeuren. Ik vind het leuk en spannend tegelijk. Dat ik druk ben kan me niks schelen. Dat hoort erbij. Maar ik moet wel bij de les blijven. Ik kan wel eens wat vergeten. Een briefje bijvoorbeeld. Op facebook inmiddels al bekendgemaakt, hier in mijn blog nog niet. Ik was in december jarig, toen ik bedacht dat ik halverwege dit jaar 12 en 1/2 jaar getrouwd zou zijn met mijn lieve vrouw. Ik besloot om haar te gaan verrassen. En dus boekte ik op het eiland Schiermonnikoog een hotelkamer (suite) voor twee nachten in juni, wanneer wij dan ook ons jubileum vieren. En ik zou het dus tot de dag van vertrek voor haar verborgen houden. Maandenlang is dit goed gegaan. Alleen wat collegea, kinderen en wat familieleden wisten ervan. Mijn vrouw had geen enkel vermoeden. Totdat......  totdat ik in mijn drukte van afgelopen week heel dom en stom tegelijk een briefje met de belangrijkste details van mijn boeking te Schiermonnikoog op de tafel had laten liggen. Gewoon vergeten! Uiteraard vond mijn vrouw het briefje en bij mijn opmerking afgelopen zaterdag dat ik binnenkort een verrassing voor haar zou hebben, wist ze precies waarover ik het had. Weg plan, althans een deel van en weg verrassing! Mijn eigen schuld. Ze vond het wel erg fijn. Ze heeft er net als ik veel zin in. "Maar" zeg ik haar eraan toevoegend:  "dat is niet het enige, we gaan namelijk ook nog uiteten met het hele gezin, wanneer wij weer terug zijn van het eiland". En dat vond ze uiteraard ook fijn, want ons gezin is hecht. Zoals het hoort te zijn. En zo kon ik mijn klanten nu ook laten weten dat deze ijscoman 12, 13 en 14 juni niet actief zal zijn in verband met een feest. Ons jubileumfeest!

Een mooie week is ten einde! Vooral vandaag was ontzettend gezellig. Ik denk alsmaar dat het hoogtepunt is bereikt, maar kennelijk zit er nog zoveel meer rek in. Gek gewoon. Ik doe slechts iets wat ik leuk vind.

Ik ga moederdag nog even vieren. Ik hou het hierbij.
Tot volgende week!

Frank Boereboom