2015-27. De schilders en het eerste ontbijtje

Een huis schilderen. Een hele klus. Soms valt het nog wel mee. Wanneer de klus bijvoorbeeld regelmatig wordt gedaan en er met licht opschuren kan worden volstaan, om daarna dan uiteindelijk de nieuwe hoogglansverf over de wat oude doffer geworden laag, heen te schilderen. Zo niet bij huize Boereboom. Nee. Hier was alles 'in verre staat van ontbinding' geraakt door de jaren welke gelukkig en nu hopenlijk ver achter ons liggen. Eerst moest er nogal wat houtrot worden weggewerkt door vervanging van die delen door nieuw hout. Maar dat was vorig jaar al gebeurd. Nu wordt er "slechts" geschilderd. Maar bij huize Boereboom is schilderen dit jaar dus veel meer dan alleen een kwast met verf over de oude laag strijken. Hier betreft het; alles afbranden tot aan het kale hout toe om daarna te schuren en te gronden, vaak meer dan 2x om vervolgens alle kieren dicht te kitten, en tot slot de vaak prachtig verwerkte delen van een nieuwe hoogglansverf laag te voorzien. En het moet gezegd, het kost wat, maar ik ben uitermate tevreden met wat ik zie. Nog 1 dag en dan zijn ze klaar, de schilders. Morgen, zondag, willen ze het graag afwerken. En ik heb ze gezegd dat het ok is.

Het was dan deze week ook best lastig om uit mijn opslagplaats te komen met de ijskar. Er werd uiteraard gebruik gemaakt van een steiger. En die belemmerde vaak de uitgang. En dus stond de ijskar dan ook in de voortuin opdat ik kon uitrijden wanneer ik dat wilde. En dat was ook nodig want ik had mensen via Facebook beloofd een keertje op visite te komen in hun wijk (andere wijken waar ik dus niet op rijd), omdat ze dat zo graag wilden. En daarvoor had ik dan ook een deel van mijn vakantie vrijgemaakt. Een deel, om precies te zijn; 1 hele week.
Tenslotte is vakantie ook bedoeld om wat bij te komen. Onder de werknaam "Franky's ijs goes on tour " deed ik deze week 3 "vreemde" wijken aan en was ik bovendien actief op mijn vertrouwde wijken.
Of dat nog niet genoeg was had ik deze week ook een afspraak om te Oldenzaal op twee bejaardentehuizen ijs te scheppen voor de oudere medemens in het kader van hun "Boeskool".

Eerst was er nog wat onzekerheid of alles wel zou gaan lukken met het project "Franky's ijs goes on tour " en alle andere ijs werkzaamheden.  Ik werd namelijk een soort van ziek. Zondagavond begon het. En het eindigde ergens donderdag. De pijn was onbeschrijfelijk en het gevoel slecht. Nadat ik bij de dokter was geweest, welke in een mum van tijd vaststelde dat het mijn spieren betrof en ik met wat extra pijnstillers en rust gauw weer beter zou zijn werd ik weer wat rustiger. Het herstel was ingezet. Desondanks reed ik met veel pijn door Groot Driene, de eerste van de 3 vreemde wijken. Er werd goed verkocht en ik kreeg veel positieve reacties.  Dat was 2 dagen later op Klein Driene al niet anders. Ook hier werd op zich prima gedraaid.  Ook hier veel leuke reacties.  Het deed me goed. En voor ik het wist was het donderdag en was de pijn echt helemaal weg.
De bejaarden te Oldenzaal werden later op donderdag getrakteerd op ijs en éénmaal thuis alle spullen van de ijskar opgeruimd om niet veel later alle benodigdheden voor de eerste ontbijtmand tbv Franky's Ontbijtservice in te slaan, want de eerste mand was verkocht en moest op zaterdagochtend worden uitgeleverd.

Maar eerst kwam de vrijdag nog. En op deze dag kwam wijk nummer 3 aan bod. De Woolder Es.  Deze wijk leek bijna verlaten. Gelukkig werd er door de wel aanwezigen veel ijs afgenomen waardoor ik toch nog tevreden kon omkijken. Later op de dag, na 18.00 uur trok ik zoals atijd op vrijdagavond de Nijverheid in. Veel mensen waren weer thuis. Desondanks was de omzet eerlijk gezegd nogal tegenvallend. Vooral ook omdat het zo verschrikkelijk mooi weer was. Uiteindelijk kwam ik doodmoe thuis. Een heerlijke verkoelende Radler gleed mijn lichaam binnen en zorgde voor wat verlichting.  Aan alles is te merken dat het ijsseizoen er bijna op zit. De mensen lijken inmiddels wat verzadigd.  De avonden worden al weer merkbaar korter. Ook de ijscoman begint wat vermoeid te raken. Kijkende naar de komende maanden die mij als ijscoman 2015 nog kunnen brengen is duidelijk dat de avond wijken Bloemenbuurt en Nijverheid als eerste zullen worden stopgezet. Dit in verband met het beschikbare daglicht.
Ik schat dat ik daar nog 4 weken actief kan zijn. Althans dat hoop ik in ieder geval.

Het ijsseizoen loopt dus merkbaar op zijn einde. Dat geldt dus niet de ontbijtservice.  Deze had vanochtend zelfs haar primeur met het uitzetten van het eerste mandje. En na ruim een uur vol verwachting en in onzekerheid te hebben geleefd of ons mandje echt goed werd gewaardeerd kwam daar het verlossende bericht. Het was positief. Gelukkig. Want we hebben er samen echt hard aan gewerkt.  Mijn vrouw en ik. Nu gaan we ervoor zorgen dat het altijd zo is als dat het vandaag was ontvangen.

Op Facebook deelde ik verder deze zaterdag een stemming. Er mag gestemd worden op de leukste ijscoman van Nederland. Deze verkiezing gaat via Radio 3FM.  En gelukkig hebben er inmiddels al heel wat mensen in mijn voordeel gestemd. De leukste bijdragen waren van een oud colega en haar kerel. Beiden brachten in dichtvorm een heuse aanbeveling. Over haar relatie later in dit blog meer trouwens. Ook anderen deden hun relaas op een geweldige manier. Vooral doorgaan mensen!! We zullen zien of het ergens toe zal leiden!

Een goede dag is ten einde gekomen.  De schilders zijn bijna klaar, het eerste ontbijtmandje is afgeleverd en er is heel positief op gereageerd.
Laten we hopen dat de belangstelling blijft en zelfs groeit.

Zondag
Vanaf het begin tot het einde liep het uitstekend! En werden mijn woorden over het naderende einde van het seizoen geloochenstraft! En toch blijf ik erbij. De omzet mag dan prima zijn geweest, de mensen zijn ondanks dat een beetje verzadigd. De route was wat ingekort, mede door het naderende afscheid van de Poolse schilderploeg, die deze zondag had uitgekozen om de werkzaamheden tot een einde te brengen. En dus had ik vandaag een noodgedwongen kortere rit op tuindorp. Ik heb alles gereden op de Wethouder Voogdgeerstraat na, dus zoveel minder heb ik dus eigenlijk niet eens gereden. Wel was ik vroeger klaar, vooral omdat ik vooraf had besloten de gang er in te houden. En zo was ik om 17.00 uur alweer thuis. Precies op tijd om de schilders de laatste meters te zien maken. Het was klaar! We hebben nog wat ijs gegeten en een borrel gedronken en uiteindelijk afscheid genomen. Het was prima zo! Ik was tevreden en zij ook. Nu werkende aan mijn blog bedenk ik mij dat ik het zonder uw belangsteling in mijn ijs en mijn bedrijf nooit had kunnen laten uitvoeren. Dus wil ik gelijk van de gelegenheid gebruik maken u allen daarvoor te bedanken.
De zondag is haast voorbij. De schilders zijn weg. Het ijs ligt inmiddels weer in de vriezer. En ik ga nu even rust nemen. En dus geen ijs maandag. Niet dinsdag en ook niet op donderdag en zaterdag. Even aan mijzelf denken. Even wat extra kracht opbouwen voor het laatste deel van dit inmiddels geweldig drukke seizoen. Ik ga lezen. Heel veel lezen, een hobby. En dus....ga ik het boek van mijn vriend en schrijver Rients Hofstra, de eerder genoemde relatie van mijn oud colegaatje, uitlezen. Dit boek waarin ik inmiddels ben begonnen voelt inmiddels aan als een echt een goed geschreven boek. Dit boek is zijn tweede geschreven boek. Het handelt over diverse vraagstukken binnen onze huidige politiek. Rients legt de misstanden bloot en draagt echt oplossingen aan. En de kracht van zijn boek is nu dat hij dat schrijft in een heus verhaal. Ik ben benieuwd waartoe "Revolutie, wat als" leidt. Ben erg betrokken bij de politiek en wat politiek Den Haag fout lijkt te doen. Zijn boek verslind ik dan ook, vooral omdat Rients het erg mooi via die verhaallijn weet over te brengen. Ik tip u; Rients Hofstra!!! Hoop ooit iets van zijn gave te mogen krijgen.

Ik ga stoppen voor vandaag. Vind het mooi geweest. Ben gelukkig. Mijn huisje weer mooi na jaren van ellende. Mijn vakantie die nu echt ingaat en mijn eerste ontbijtmandje de deur uit en goed beoordeeld. Ik ga nu lekker lezen. Lekker onderuit, geen schuurmachines meer. Niet meer om 8 uur mijn bed uit. Niet meer rekening houden met de schildersploeg. Eindelijk rust! En.... lekker lezen. Rients, jongen, ik lees hem binnen een paar dagen uit!

Tot volgende week!
Frank Boereboom
Franky's ijs