2015-28. Vakantie

En dus nam ik gewoon vakantie. Ik was er eventjes aan toe. De 3 weken welke mijn vrouw en ik van onze werkgevers vrijaf hadden genomen hadden vooral in het teken van de schilderwerkzaamheden gestaan. De schilders waren na twee weken en een behoorlijke opwaardering van mijn huis, naar hun volgende project vertrokken. Het werk was prima uitgevoerd en gezellig was het zeer zeker ook geweest, maar het was klaar en de vakantie duurde nog precies 1 week. We hadden ook behoefte om nog wat "echte" vakantie te ervaren. Twee weken lang om 7 uur je bed uit gaf natuurlijk ook geen verhoogd vakantiegevoel. En dus zou die laatste week een echte vakantieweek worden.

Zonder uitbundig als gezin erop uit te trekken trokken we wel zoveel mogelijk met elkaar op. Daarbij opmerkend dat het huidige gezin nog maar uit twee jongens en ons als ouders bestaat (De twee oudere kinderen zijn inmiddels al het huis uit). En die twee jongens gaan inmiddels ook zo hun eigen gang. De oudste van de twee, 17 jaar, heeft uiteraard meer verplichtingen met werk en andere zaken dan de jongste van bijna 14, die overigens ook vaak buiten de deur is. En dus valt er moeilijk wat af te spreken. Uiteindelijk zijn we in deze week één dag met zijn allen weggeweest. Ik geef toe, dat is verdomd weinig, maar het is niet anders. En dus trokken wij die dag richting de kust. Vroeger, toen we nog in het westen des lands woonden, reden mijn vrouw en ik wekelijks naar het strand. De afstand nu maakt het bijna onmogelijk er heen te rijden. 
Mijn zoon van 17 mocht rijden. Niet alles maar wel het meeste van het aantal kilometers.  Hij is nog niet zo lang geleden geslaagd voor zijn rijbewijs en mag met ofwel zijn vader, ofwel zijn moeder naast hem gezeten, oefenen. En het moet gezegd: dat deed hij uitstekend! We reden richting Rotterdam. Mijn wens was om de Maasvlakte eens te gaan bezoeken. Zoveel over gehoord.  Eénmaal daar aangekomen keek ik mijn ogen uit. Mooi weer was het niet echt. De regen kon bij wijze van spreken elk moment uit de donkere lucht vallen. En toch bleef het droog. Rustig was het daardoor wel. Op de parkeerplaats zag ik heel veel lege plekken. Een heuse duinenrij stond voor ons. De klim naar de top was gemaakt en bovenop de duin zag ik hoe indrukwekkend deze Maasvlakte eigenlijk was. Een stuk zee was hier drooggelegd; landgemaakt. En het grootste gedeelte van dat nieuwe land was gebruikt ter vergroting van de haven. Een stukje daarvan als recreatiegebied. Het recreatiegebied wat bestaat uit het strand en de duinen.
Zo bovenop de duin staande ontmoet de industrie; de haven met de kranen, containers en haar schepen, de rust van de natuur; de heldere zee en haar (brede) strand.
En wanneer je beneden op het strand bent zie en hoor je niets van wat er achter die duinen ligt en ervaar je de ultieme rust. Best wel bijzonder!
We hebben daar lekker gewandeld en onze Sam heeft lekker alle tijdens de schilderwerkzaamheden, opgelopen onrust van zich kunnen afschudden. Foto's van dit bijzondere project zal ik met plezier toevoegen.

Na een paar uur stapten we weer in de auto en reden wij ruim een half uur later Rotterdam binnen. Ons doel was de nieuwe Markthal.  Het viel mij op dat Rotterdam goed berijdbaar en de wegbewijzering goed was. Mijn zoon reed opnieuw, wilde vooral de drukte van een grote stad ervaren als bestuurder en volgde de route uitstekend.  Even later stonden wij onder de Markthal in de geweldig grote parkeergarage.  Met lift kwamen wij in de Markthal.  Ook hier keek ik mijn ogen uit. Werkelijk prachtig! En ook mooie kramen die overigens in vele gevallen, ondanks het late tijdstip van ons bezoek, goed gevuld waren.
We kwamen laat thuis en hadden uiteindelijk allemaal een leuke dag gehad. En bovendien een goede chauffeur rijker!

De dagen erna waren we steeds thuis. Beseffende dat de vakantie ten einde liep.
Ik heb nog wat aan mijn gepleisterde en witte buitenmuur gedaan. Door de jaren heen en wat lekkages verder was de muur behoorlijk aangetast door het vele water wat langs de muur had gelopen. En mijn werk bleef niet geheel zonder succes mag ik zeggen.  Over een aantal weken is mijn huis weer helemaal om aan te gluren. Heerlijk!
Ook ben ik deze week nog bezig geweest met het verwerken van alle ingezonden wensjes van de kinderen ten behoeve van de Kinderdag.

Kinderdag komt dichter en dichterbij!  Een heuse dag voor kinderen zoals moederdag voor moeders is en vaderdag voor vaders. Zover ik weet bestaat Kinderdag niet. Sinterklaasfeest bestaat en zou in principe een feest voor kinderen moeten zijn, maar met al dat gezever over die pieten is dit feest behoorlijk naar de klote geholpen. Kinderen moet je mijns inziens niet vermoeien met al die flauwe kul. De tegenstanders moeten de ogen uit de kop schamen om tijdens een intocht te protesteren en zo een dag voor de kleinsten onder ons kapot te maken. Heb er werkelijk geen goed woord voor over. Vooral niet omdat de tegenstanders van heel wat generaties later zijn. Ik bedoel; moet ik nu ook boos worden op de Duitsers omdat ze mijn voorvader en vele anderen hebben benadeeld of vermoord? Let op mijn woorden: deze discussie gaat vanaf morgen weer heftig worden. Kinderdag dus. Los van allerlei idioterie en wantoestanden. Echt alleen maar voor kinderen. Uiteraard hoop ik dat deze dag, wanneer het een succes wordt en elk jaar kan en mag terugkomen,  nooit op één of andere manier wordt ontsierd door de idioterie welke in deze maatschappij kennelijk overal boven komt drijven.

De eerste editie van Kinderdag (30 augustus) was eerst niet meer dan een dag bij de ijscokar waarbij de kleine mens een kadootje krijgt en de dag waarop bekend wordt  gemaakt welke door de kinderen ingestuurde wensjes door mij worden vervuld.
En..om het nog wat leuker te maken mag elk kind stoeptegels kleuren met stoepkrijt opdat er een mooie gekleurde band ontstaat op de stoep van de vijverlaan. En inmiddels heeft een bekende van mij zich aangeboden om met behulp van een aantal anderen kinderen te schminken. En uiteraard ben ik daar ontzettend blij mee, want daardoor is de kinderdag weer iets grootser geworden.
En ben ik nog bezig met extra activiteiten.  Nu hopen dat er veel kinderen komen deze middag.

Gisteravond ben ik voor het eerst deze week weer actief geweest. Op een buurtfeest op de Bloemenbuurt schepte ik daar voor de buurtgenoten een ijsje. Kort maar krachtig ivm het naderende noodweer. Ik kwam gelukkig op tijd en dus droog weer terug op de basis. Even daarna begon het te regenen, hoewel het beloofde noodweer nooit meer kwam.

Vandaag is het weer slecht. Het heeft geen enkele zin om uit te rijden.  Het regent en het zal niet snel droog zijn. Ben nog even naar het evenement Cars and Coffee geweest.  Maar de regen kwam snel. Jammer voor de organisatie en het prachtige evenement.

Morgen ga ik weer aan het normale werk. Eens kijken hoe het daar is.
Het weer is niet best,  maar zal snel weer goed zijn. Dat komt ook goed uit, want aanstaande zondag staat het evenement 'Kids@thepark' op het schema. Goed weer is dan wel noodzakelijk.

Ik hoop u één dezer dagen ergens aan te treffen. Ik wens u allen een goede week toe.

Tot volgende week!

Frank Boereboom
Franky's ijs