2015-37. De foto van het seizoen 2015!

Het was een hele klus geworden. Viel me nog niet eens mee. Kiezen uit zovele dit seizoen gemaakte foto's. Het was een heel gedoe geweest. En dan te bedenken dat er van de zo'n 70-75 foto's een hele boel door mijzelf waren gemaakt. En nee, die mochten niet meedoen. Uiteindelijk kwam ik uit op een aantal van ongeveer 40 foto's welke door anderen waren gemaakt. De criteria, voor de prijsvraag bekendgemaakt, die ik had gesteld waren de volgende: kar met klanten, originaliteit en kleuren. Een heleboel foto's voldeden aan die criteria, maar ook een aantal niet en vielen daarom helaas af. Wat overbleef waren 8 foto's die zouden gaan strijden om de prijzen. Een uitzondering op de bovengenoemde criteria vormde 1 van de 8 overgebleven foto's. Ik kon die foto gewoonweg niet negeren, zelfs niet vanwege de door mijzelf opgestelde criteria. De foto werd tijdens de verkiezing op facebook door mijn volgers steevast dan ook als winnende foto gezien. Ik moet zeggen dat ik zelf ook behoorlijk onder de indruk was, maar, het was niet een foto met klanten bij de kar. En dat kon ik ten opzichte van die mensen die daar wel rekening mee hadden gehouden niet stand doen houden. Helaas moest ik hem even daarna dan ook als derde foto van het seizoen laten eindigen. De maker heb ik overigens ook een 5 literbak ijs in het vooruitzicht gesteld. Net als de nummers 2 en 1. Gewoon omdat het resultaat van zijn poging de ijskar vast te leggen mooi was.
Het schouwspel rond de nummers 1 en 2 werd goed gevolgd op facebook. Wanneer je een bedrijfspagina hebt kun je namelijk zien hoeveel mensen het bericht hebben gezien. Een trotse winnares en een gelukkige nummer 2 bleven na de verkiezing nog even achter de schermen via de messenger actief met mij als ijscoman. Ze waren allebei enorm in hun nopjes met de uitslag en hun daaraangekoppelde prijs. De volgende dag kreeg ik nog een erg aandoenlijk filmpje onder ogen van de winnares en haar nog kleine dochter (zie foto bijgeleverd). Prachtig om te zien hoe dat kleine meisje vertelde dat ze hoopte de ijscoman weer snel te zien met.....aardbeienijs. Hoe mooi.
Het was dus ook in dit opzicht een prachtig seizoen. Leuk om ijs weg te geven, maar ook om te zien (middels foto's) hoe mijn aanwezigheid in het seizoen op prijs wordt gesteld. Heb er vreselijk van genoten. Voor de duidelijkheid plaats ik de foto's nummers 1 tot en met 3!

De komende tijd ben ik druk met het zoeken naar een oplossing van de sinds vorige week gerezen problemen. Ik ben bezig met verschillende dingen. Zo ben ik behoorlijk aan het netwerken. En bezoek ik veel bekende relaties. Inmiddels zijn twee bedrijven benaderd om ze van mijn diensten gebruik te laten maken. Morgenmiddag, maandagmiddag, ga ik naar mijn ijsleverancier. Praten over mijn afgelopen ijsseizoen, mijn afname, mijn werk als ijscoman en mijn ervaringen met hun ijs. Ook omdat ik duidelijk wil maken dat ik mijn vooropgestelde target gehaald heb, iets waar ik bijzonder trots op ben. En niet zomaar natuurlijk. Ik ben gek op ijs en alles wat daarmee verband houd. Ik wil werken met ijs, praten over ijs, mensen laten kennismaken met een goed product. En, bij Boermarke hebben ze goed ijs. Laat mij maar zeggen wat ik te zeggen heb. En dat gaan we dan ook doen. Krijg een rondleiding, kennismaking  met de verkoop binnendienst en een gesprek met de directie. Kijken wat dat allemaal oplevert. Ik zit boordevol ideeën! Gonst de hele tijd door die kale kop van mij. Soms vraag ik me wel eens af of er nog meer is dan ijs. Kennelijk op mijn gezin en de ontbijtservice na, niet veel.

De plannen voor wintervulling welke ik vorig jaar op de plank had gegooid, omdat er te weinig tijd was overgebleven, zijn er inmiddels weer vanafgehaald. Het leeft nog steeds! Diepgaande onderzoeken zijn inmiddels gaande. Omdat ik veel thuis ben kan ik er nu meer tijd voor vrijmaken. De verwachting is dat ik het plan vóór het einde van oktober klaar heb. Of het dan doorgaat óf de prullenbak in verdwijnt laat ik nu nog in het midden. Maar gaat het de prullenbak in dan is dat ook definitief. Gek genoeg ben ik de laatste tijd steeds meer aan het nadenken over mijn ondernemersschap. Hoe ik mijn ondernemersschap kan gaan uitbouwen, zonder dat dat ten koste gaat van de inmiddels bestaande onderdelen Franky's ijs en Franky's ontbijtservice. Ik denk er echt heel veel over na. Mijn grootste droom is de mobiele markt induiken. Steeds meer uitbouwen, ook met een heuse foodtruck. Maar hoe groot die wens ook is, het blijft allemaal voorlopig nog bij dromen. We hebben de tijd, we gaan het zien.

Mijn blog wordt zoals bekend steeds beter gelezen. Iemand zei mij laatst; "Waarom geef je het niet uit?" Ik heb daar later uiteraard nog wel eens aan gedacht. Maar.. ik heb daarover eerlijk gezegd ook nog geen idee. Ik heb wel op internet alvast gekeken naar de mogelijkheden en ook de onmogelijkheden van het uitgeven. Het zou goed zijn wanneer mijn lezers eens een oordeel zouden vellen over mijn schrijven. En misschien moet ik het u dan ook eens serieus vragen. Dus heb ik het volgende te vragen;
Wanneer u dit leest, zou u dan eens een goed oordeel kunnen vellen over mijn schrijven. Wat vindt u goed en wat juist niet. Ik zou het enorm waarderen wanneer u dat doet en daarbij ook echt eerlijk bent. U mag dit als reactie op het hoofdstuk van vandaag geven. Graag zelfs. Pas dan kan ik ook een beslissing nemen over een mogelijke uitgave. Inmiddels bezit ik over bijna 100 hoofdstukken, groot en kleiner.

Ik ben dus druk in het uitzoeken van een boel dingen. Ook in het zoeken van nieuw werk. Ook hierin zou ik graag om uw hulp vragen. Ik ben werkzaam geweest in de afdeling logistiek. Zou er denk ik ook goed in passen. Maar met mijn praatjes kan ik uiteraard ook goed in de verkoop functioneren. Ook in de buitendienst. Laat mij maar ijs verkopen. Komt het helemaal goed. En, een groot voordeel is dat ik niet duur ben voor mijn leeftijd. Daar durf ik mijn hand voor in het vuur te steken. Schaam ik mij overigens ook niet voor. Iedereen die de hoofdstukken van de laatste twee weken goed in zich heeft doen opnemen weet dat ik enorm veel tegenslagen heb gehad. En dat ik dus ook werk met salaris heb geaccepteerd om maar uit de problemen te komen. Dat heeft natuurlijk nooit een uitstekend salaris opgeleverd. Iets wat mij nu, met mijn 52 jaar, wellicht juist gunstig gezind is. Iets wat mij nu dus misschien helpt. Laten we het hopen! Nogmaals, ik vraag u om hulp.
Overigens wil ik wel benadrukken dat ik nog immer positief ben. Heel erg zelfs. Het zijn absoluut geen noodsignalen, geen wanhoopsoffensief! Verre van dat!

Ik ga verder met de verjaardag van mijn jongste zoon. Vandaag 14 jaar en mijn grote hulp dit seizoen op het gebied van ijs. Ben zo trots op hem. We gaan nu lekker iets leuks doen.

Ik hoop u volgende week weer te mogen begroeten als lezer van mijn blog.
Tot volgende week!

Frank Boereboom
Franky's ijs
Hengelo