2015-46. De kwestie

Het is weer zondag en ik ben al vroeg in de veren. Vandaag is opnieuw een winnares blijgemaakt met haar gewonnen ontbijtje. De laatste maanden zijn er al 4 weggegeven en zo kan men gaan denken dat Frank een soort Sinterklaas of Kerstman is geworden. Maar wees niet bang, ik weet wat ik doe.  Van de 4 weggegeven ontbijtjes werden er 3 weggegeven in samenwerking met Postma Financiëel Advies en dus betaal ik ze niet alleen. Vannochtend was ik dus vroeg mijn bed uit. Inmiddels is het ontbijtje afgeleverd en ben ik weer in huize Boereboom. Het gezin is nog in ruste. Een mooi moment om te Bloggen. En wat is er te melden, wat is er deze week allemaal gepasseerd? Tja. Best veel eigenlijk. Zoals u weet ben ik nog steeds zoekende.
Zoekende naar oplossingen voor mijn toekomst. Mijn eerste zorg, het binnenhalen van de benodigde centen om dit huishouden draaiende te houden, is best ingewikkeld. Nog steeds is daar die zekere mate van onzekerheid. Wat gaat er gebeuren? De afgelopen week in dit blog vermelde gedwongen keuze is gemaakt en dus ben ik mij volop aan het voorbereiden op fulltime ondernemerschap. Er was, zoals ik afgelopen week al schreef, gevoelsmatig nog slechts 10% kans dat ik alsnog in loondienstverband zou kunnen uitkomen. En die 10 procent verandert vooralsnog ook niet. Niet zolang ik nog niet met contracten of afspraken aangaande ijs te maken heb. Maar, we zijn wel hard op weg om tot afspraken te komen. Dat duurt echt niet lang meer.

En dus trok ik deze week richting een tweetal bedrijven die mij verder kunnen helpen in het geval dat fulltime ondernemerschap mijn inkomstenbron gaat worden. Eerst dinsdag jl, reed ik naar Weerselo. Daar bezocht ik een, voor mij althans, nieuw bedrijf waar ik goedkoper dan bij mijn oude leverancier aan materialen als ijsbekers en oubliehoorns kan komen. Echt schokkend goedkoper! En dus heb ik mij meteen als klant aangemeld. Vanaf seizoen 2016 krijgen we naast mooi, dus nu ook goedkoper, materiaal. Altijd handig!
Zeer tevreden reed ik weer huiswaarts in de wetenschap dat deze tijdsinvestering een goede investering was geweest. Op woensdag ben ik naar mijn ijsleverancier  Boermarke geweest. Daar moest ik voor mijn laatste optreden met de ijskar dit jaar, nog ijs ophalen, welke ik eerder had besteld. En...heb ik ook maar gelijk een gesprek gehad met de beide broers die daar samen de directie vormen. Het was een goed gesprek waarbij  duidelijk werd dat ze mij van goede wil willen zijn met de omzetting van parttime naar fulltime ondernemerschap. Zonder hierop nu uitvoerig in detail te gaan kan ik u wel alvast mededelen dat de samenwerking als uitstekend wordt gezien en dat de bereidheid om mij te helpen enorm groot is. Over een paar weken kan ik misschien iets meer uit de doeken doen over hoe ze mij willen/kunnen en denken te gaan helpen. Erg prettig is het in ieder geval wel om met zulke mensen te mogen werken. Blijft toch heel bijzonder hoe thuis ik mij daar voel. Blijf dat apart vinden.

En uiteindelijk heb ik donderdagmiddag nog een bedrijf bezocht in het kader van de voorbereidingen op het nieuwe seizoen.
Ik houd mijn kaken vooralsnog stijf op mekaar. Ik wijd hier pas over uit wanneer er nieuws is. En of dat nieuws er komen gaat heeft weer met de eerder genoemde en nog andere te voeren gesprekken van doen. Het is lastig om het nu uit te leggen maar wees ervan verzekerd dat ik daar zeer zeker op terug zal komen. Of het nu wel of niet lukt. Dat beloof ik u allen!

Franky's ijs is dus keihard bezig met de voorbereidingen. Maar nu kom ik ook even graag terug op mijn titel van dit hoofdstuk: 'De kwestie.'
Want wat is nu de kwestie?

Wel, de kwestie vormt die overgebleven 10 procent kans op een vaste baan.
Ik wil zo graag iets leuks doen met mijn leven. IJsverkoop en de Ontbijtservice zijn van die dingen in het leven die ik met heel veel plezier doe. Maar een leuke baan die mij volledig past natuurlijk ook. De zekerheden zijn namelijk ook belangrijk. En onlangs heb ik een prachtige functie voorbij zien komen. Stel dat het mij nou eens lukt? En stel dat ik dan in die werkomgeving heerlijk mag en kan werken? Wat zijn dan al die voorbereidingen waard? Gaan we dan nog in zee met dat ene geheimzinnige bedrijf? Het is allemaal best verwarrend. Enerzijds doorgaan op de ingeslagen weg om anderzijds soms weer een stukje terug te rijden om die ene gepasseerde afslag nog eens goed te bekijken. En zo blijf je maar "heen en weer rijden".
Maar er is nu nog geen baan. Geen zekerheid. En dus moet ik door. Precies als ik halverwege de week ook liet optekenen in dit Blog. We gaan onverminderd voort maar blijven ondanks dat toch goed om ons heen kijken.

Afgelopen donderdagavond was ik met zoon Joeri naar Rotterdam. Samen naar voetbal kijken in de Kuip. Naar onze geliefde  club Feyenoord. Een heerlijke onderbreking van de werkzaamheden en de gedachtengangen. Eventjes lekker zingen, schreeuwen en juichen. Mooi om te zien dat Joeri genoot van zijn eerste echte wedstrijdbezoek in de Kuip. We kwamen door verlenging pas om 02.00 uur thuis, maar hadden het prima naar de zin gehad.
Vrijdagavond sloot ik mijn week en werk vwb Franky's ijs af voor dit seizoen. Te Enschede schepte ik daar ijs in opdracht van Braakhuis Catering van wie ik dit jaar veel opdrachten heb mogen ontvangen. Net als vorig jaar heb ik daar ongeveer 100 man van ijs met slagroom voorzien.
De kar staat inmiddels alweer in de garagebox. De aanhanger eveneens. Het is gebeurd. Begin volgende maand begin ik aan het jaarlijkse onderhoud.

Volgende week kom ik met het laatste hoofdstuk van dit, voor mij op ijsgebied en ontbijtservice, geweldige jaar. Ook kom ik nog even te spreken over de mindere zaken. Tenslotte vormen zij samen mijn toch wel bewogen jaar.

Ik wens u allen oprecht hele fijne kerstdagen toe. Geniet met elkaar van elkaar!

Ik ga besluiten.
Tot volgende week!

Frank Boereboom
Franky's ijs
Franky's ontbijtservice
Hengelo