2015-47. De laatste van 2015!

We schrijven zaterdag 26 december 2015, tweede kerstdag. Het laatste hoofdstuk van dit jaar. Al ruim 100 hoofdstukken staan er inmiddels op mijn blog. En dat was dan ook reden om het blog eens een vernieuwde lay out te schenken. Tenslotte wil het oog ook wat. Tevreden kijk ik naar zijn huidige vorm. En waar ik ook en vooral tevreden naar kijk of liever, op terugkijk, is een werkelijk prachtig ijsseizoen. Vooraf aan het ijsseizoen stelde ik mijzelf een te halen omzet, een zogeheten target. Toch wel erg hoog moet zelfs ik eerlijk bekennen. Maar zonder doel geen fanatisme, geen gedrevenheid. En meer dan dat nog geen bereidheid om diep, soms te diep, te gaan. Mijn vrouw hoor ik nog zeggen: "dat haal je nooit!". En ik maar tegenwerpen: "Wacht jij maar eens af, je zult zien waartoe ik in staat zal zijn". Tja en dus klom ik met dat doel voor ogen de ijskar op, trok de wijken in en reed de straten door. Niets, maar dan ook niets zou mij weerhouden mijn doel te bereiken. Toegegeven: het ijsseizoen had qua weer, op een koude start na, niet beter kunnen zijn! Maar, dat was echt niet de enige reden. Ik buffelde dit seizoen meer dan ooit. Ik pakte alles aan. Kwam in de Grolsch Veste, was bij het bierfestival van het proeflokaal van Frank Hendriks, ook bij de avondvierdaagse stond ik terwijl kinderstraatspeeldag een sponsorschap was met grote gevolgen als vergroting van mijn bekendheid. Kwam in de stad met kar vol ijs op het terras van Stravinsky te staan, maar ook stond ik bij Kids@the park, deed meer feesten dan vorig jaar, reed door voor mij als ijscoman nog onbekende wijken tijdens mijn eigen bedachte "Franky's goes on tour" tour en organiseerde bovendien mijn eigen KiNDERDAG. En dan te bedenken dat zelfs ik, die altijd iedereen van dienst wil zijn, niet altijd iedereen kon helpen en daardoor soms keihard NEE moest verkopen. De evaluatie half oktober bij mijn ijsleverancier leerde mij ook nog eens dat ik een goede marge had behaald.
En dat mensen, deed mij eigenlijk nog veel meer als die omzet die ik dus ruimschoots overtrof!
Supertrots. Dat was ik na het afgelopen seizoen. Een seizoen dat vorige week pas echt werd afgesloten.

De ontbijtservice draait zoals ik al had verwacht. Goed dus. En steevast goede recensies. Ik verwacht voor het nieuwe jaar een toename van ontbijtjes. Het is dan ook de reden dat ik vorige week nieuwe materialen heb gekocht. De naamsbekendheid groeit en groeit. Dat valt in het algemeen te zien aan de maandomzetten vwb deze service, maar in het bijzonder aan de opdrachten welke sinds kort ook via bedrijven binnenkomen. Een zeer gunstige ontwikkeling! Het bedrijf is uitstekend gegroeid en dat had natuurlijk alles te maken met dat ene berichtje. Dat ene berichtje dat op facebook maarliefst 117.000(!) keer werd gelezen. In mijn stoutste dromen had ik dat nooit verwacht.

Het jaar op ijsgebied was dus uitmuntend. De start met de ontbijtservice zeer goed.

Hoe anders was dat op privé gebied. Ik had wel verwacht dat de aanhoudende rust bij mijn werkgever tot grote problemen kon leiden. Ook nog wel dat we wellicht zouden worden overgeheveld naar een ander moederbedrijf. De schok was dan ook des te groter dat ik in oktober te horen kreeg dat ik de volgende werkdag niet meer terug hoefde te komen. Een kleine pleister op de wonde was een weliswaar veel te lage ontslagvergoeding waarmee ik uiteindelijk nog wel even mee vooruit kan komen. En alsof het nog niet genoeg was kwam daar ook de ellende bij TSN  nog even bij. De werkgever van mijn vrouw. En weg zijn alle zekerheden! Daarbij kwamen ook nog wat onvoorziene  familieperikelen (lees: gezondheidsproblemen van serieuze aard van 2 van onze dierbaren) en zie: je hebt in 1x niets anders dan ellende!!! Soms vroegen wij onszelf hier af; 'wanneer houdt het nu eens op?'

Gelukkig gaat het met de ene elke dag weer ietsje beter, terwijl de andere blijft steken op hetzelfde nivo. Kortom; elke dag maar weer afwachten!
Privé is het dus van kwart voor 12 nu ineens 2 over 12!!! We zullen het ermee moeten doen. Het leven gaat door en wij moeten dus ook door. Voor zover ik nu weet zijn wij gezegend met een stel gezonde en goed studerende kinderen waarover ik uiterst tevreden ben. En dat haalt veel, zo niet alles op.

Het is kerst. Kerst 2015. En eerlijk gezegd is dit mijn beroerdste kerst sinds jaren. Ik ben niet rustig. Onrustig is meer mijn ding. En toch weet ik dat ik met mijn nieuwe versie van Franky's ijs, ookwel Franky's ijs 2.0 genoemd, heel veel kan bereiken. Met de ontbijtservice als ochtend onderdeel.
Ik reed tenslotte nog maar op 4 wijken met ijs, gemiddeld verspreid over 3 dagdelen per week. Dat worden nu wellicht 9 wijken verdeeld over 11 dagdelen per week. Toch even wat anders.
Bovendien kan ik nu ook evenementen gaan doen. In plaats van een loondienstfunctie met een ijsbedrijf is het nu dus slechts het ijsbedrijf met de ontbijtservice. En daarom is het dan ook zo vervelend dat ik met al die hierboven beschreven privé problemen, ook nog eens in een lelijk zakelijk web verstrikt raakte omtrent de aankoop van een door elektra voortgedreven ijskar (de inmiddels bekende Spijkstaaldeal). Het had mijn mobiliteitsvraagstuk in 1 keer kunnen doen oplossen. Maar dat deed het dus uiteindelijk niet. Terugkijkende op deze zaak verwijt ik mijzelf er niet strak genoeg bovenop te hebben gezeten. Maar tegelijkertijd was ik ivm de ook al hierboven beschreven sores inzake een familielid niet thuis maar opereerde ik vanuit het huis van mijn dierbare, overigens vaak zonder internet en zeer zeker zonder de algehele en kennelijk benodigde aandacht voor de deal. Blijft staan dat ik in deze zaak keurig ben gebleven van begin tot einde. Iets wat van de tegenpartij tot op heden in ieder geval niet kan worden gezegd. Inmiddels zijn er aangaande het mobiliteitsvraagstuk weer ontwikkelingen maar daarover bericht ik niet eerder dan wanneer de tijd rijp is.

Om in de geest van kerst af te sluiten heb ik toch weer goed nieuws te melden.
De stichting Nelly gaat er nu echt zeer spoedig komen. Morgen ga ik naar Hilversum om met mijn vader de Stichting op te zetten.
Als alles goed gaat kan de Stichting begin volgend jaar eindelijk het levenslicht zien.
De Stichting wordt in het leven geroepen om gezinnen waar hulp nodig is, te helpen.
Men moet dan denken aan een moment van onbezorgd genieten. Ofwel via een uit etentje ofwel een dagje uit of iets anders. En dat alles uit naam van zij die mijn moeder was en de naam Nelly droeg. Zij die altijd belangeloos haar medemens hielp.
Een facebookpagina is inmiddels geopend.
U mag de pagina liken. Zou ik erg op prijs stellen.

Ik sluit het jaar af. Het was mooi en ook weer niet heel mooi door die privézaken.
Overall gesproken kijk ik toch positief terug. En dat doe ik vooral om dat posivitisme mee te nemen naar mijn eerste echte ondernemersjaar 2016. Want als mij iets duidelijk is geworden ga ik echt met ijs en ontbijtservice verder. Ook komt er mogelijk een nieuwe tak bij.
Ondernemend als we zijn speuren wij alle mogelijkheden na.
Ik geef nooit op. Laat dat duidelijk zijn.

Ik wens een ieder een heel goed uiteinde.
En nog meer dan dat een heel gelukkig en gezond 2016.
Graag tot volgend jaar!

Frank Boereboom
Franky's ijs en Ontbijtservice.
Hengelo