2016-17. Het voorjaar: te koud en te nat!

Juist nu. Juist nu ik het niet kon gebruiken. Alles in het werk gesteld om mijn ijskarren ten volste te exploiteren. Zo was de fietskar al enige tijd klaar. Omdat ie in een zogenaamde reclamespot zou figureren was de kar in januari inderhaast opgekalefaterd. En toen ie ineens niet meer nodig bleek te zijn voor die nepcommercial was de kar in ieder geval klaar voor zijn nieuwe jaargang.
De gekregen Spijkstaal was ook op tijd klaar voor het naderende seizoen al was er zo nu en dan een probleempje. Niets leek een goed seizoen in de weg te staan. Een seizoen waarin ik als ijscoman de tijd zou nemen te bezien of ik vanuit de werkloosheid weer ondernemer zou moeten gaan worden. Daarbij wel rekening houdende met de door het UWV opgelegde urencriterium. De 87 uur per maand is veel te weinig en zal me nooit echt een goed beeld kunnen scheppen van wat mogelijk is. Ik zal er op mindere dagen gewoon niet meer op uitgaan. Dat levert gewoonweg teveel risico op. Kan beter die paar uur besteden aan mooi weer ijsrijden (totaal tegen mijn principes in). Afijn. Ik was klaar voor het seizoen.
Tja. Zoals ik al begon, ik kan het net nu niet gebruiken. Het weer speelt mij namelijk meer dan gewenst parten. In al die jaren van ijsrijden heb ik nog niet eerder zo'n slecht voorjaar gekend.  Juist nu ik de zon zo hard nodig heb laat zij me volledig in de steek. Ik ben werkloos.  Ik wil mij eruit werken. Elke dag wil ik erop uit trekken. Uiteraard om momentjes van geluk te brengen maar ook om financieel rond te kunnen komen. Het zou niet eerlijk zijn wanneer ik dat niet zou benoemen.
Er zijn mensen die op mij rekenen. Mijn vrouw, mijn kinderen. Maar niemand kan wat veranderen aan het weer. Ik hoop echt dat het weer snel gaat omslaan. Want thuiszitten is echt niet mijn ding.

Het is nu zondagavond.
En wat kan er veel veranderen in een paar dagen tijd. Het weer is eindelijk echt opgeknapt. Een hele week was ik vanwege het vreselijk slechte weer niet op route geweest. Zelfs Koningsdag, waarop ik had afgesproken op de Wemenstraat mijn bijdrage te leveren, werd niet benut. De weersverwachting was gewoon te slecht. Te koud en te nat zou het zijn. Ik zou er geen ijs hebben verkocht. In overleg zegde ik mijn komst dan ook af. Maar, zoals wel vaker, viel het weer op Koningsdag uiteindelijk best mee. Niet dat ik veel ijs had kunnen afzetten, maar het weer was wel beter dan verwacht.  Verder was er deze afgelopen week voor mij als ijscoman niets te beleven. Ik raakte er gewoon van in een diepe dip. Vroeg me werkelijk af waarom er nu toch geen lente was, nu de lente al weken geleden van start was gegaan.

Zoals ik al zei kwam op zaterdag dan eindelijk de weersomslag. Op de 150 jarige warenmarkt had ik een plekje gekregen om mijn 45 jarige Spijkstaal ijskar op deze bijzondere markt aan het publiek te laten zien. Een beetje ook om het werk van de vroegere ijscoman Assink te doen herleven. Het werd echt een fantastische dag. Een prachtige omzet, een aantal aanvragen en veel mensen die mij confronteerden met mijn tv uitzending, maar bovenal een ontzettend gezellig en uitstekend georganiseerd evenement waar heel veel evenementen een voorbeeld aan mogen nemen. Super! Eénmaal thuis heb ik mijn ijskar klaargemaakt voor de volgende marktdag (zondag) : De Boekenmarkt op tuindorp.
Ook hier was het wederom gezellig. Een goede omzet en een prima sfeer maakten mijn dag opnieuw tot een goede dag. Het weer knapte rond 15.00 uur pas echt op. De zon scheen uitbundig en de lente deed haar echte entree. De komende week hoop ik de schade, opgelopen in de vorige werk, weer een beetje goed te maken. Het weer gaat, op dinsdag na overigens, alleen nog maar beter worden.  Ik ben er in ieder geval helemaal klaar voor.
Deze laatste week van de mei vakantie ga ik zoveel mogelijk wijken proberen te bezoeken. Om u allen in de gelegenheid te stellen om Franky's ijs aan uw deur te doen ontmoeten.

Zoals u wellicht weet ben ik naast mijn werk als ijscoman en ontbijtjesman ook nog trainer/leider van een jeugdelftal. In dit elftal speelt ook mijn jongste zoon.
Ik zit als trainer en leider al geruime tijd bij deze groep jongelui. Denk inmiddels wel 5 of 6 seizoenen. Het elftal kan komend weekend kampioen worden. Dat zou werkelijk een geweldige prestatie zijn aangezien het elftal vorig seizoen is gepromoveerd. Om dan gelijk in de nieuwe en zwaardere competitie kampioen te worden is gewoon geweldig. Aanstaande zaterdag speelt dit team haar laatste wedstrijd; de kampioenswedstrijd.
Aangezien er rondom dit mogelijke kampioenschap festiviteiten worden georganiseerd zal ik zaterdag geen ijs rijden. Ik heb hier als trainer/leider zo verschrikkelijk naar uitgekeken dat ik daar graag bij wil zijn.

Met de broodjesservice komt het nu snel goed. De broodjes waarmee ik ga werken zijn inmiddels besteld.  Binnenkort krijg ik daarvan foto's en kan ik deze plaatsen op facebook. Kort daarna zal er een bestel manier komen waardoor u kunt aangeven welke broodjes u wenst en op welk tijdstip. De broodjesservice geldt overigens als bekend slechts op tuindorp 't Lansink en zondags!

Zoals u in de eerste alinea al heeft kunnen lezen ben ik sinds mijn werkloosheid in onzekerheid over mijn toekomst. Ik ben op  31 december werkloos geworden. En sinds dat moment solliciteer ik dus ook. Minstens 3x per week. En evenzoveel keer krijg ik niets te horen. Mijn leeftijd is het probleem. Ik geloof ook niet meer dat ik nog in loondienstverband zal uitkomen. En dat knaagt. Wat zal ik gaan doen? Wanneer ga ik beslissen wat te doen? Het weer van de afgelopen week heeft mij weer doen schrikken. Met ijsverkoop ben je zo verschrikkelijk afhankelijk van diverse zaken waaraan je niets kan doen. En dan heb ik wanneer ik echt op het ondernemerschap ga overstappen ook nog eens een bus nodig. Een bus die mijn 1200 kg wegende Spijkstaal in een andere plaats kan brengen. Een plaats bijvoorbeeld waar een evenement gehouden wordt waarop ik mij heb ingeschreven.
U leest het al. Ik twijfel. Ik wil graag. Maar de afgelopen week is het besef van hoe het in de ijsverkoop ook kan gaan kei en keihard binnengekomen. Pijnlijk was het zelfs.
Ik weet het gewoon nog niet zeker. Maar het gevoel zegt me dat ik eerdaags ga besluiten een eind te maken aan die twijfel. Ik sta echt voor een splitsing.  Ga ik rechts of toch maar links? Naar boven of naar beneden? Ik ga de komende week zien of ik die beslissing op basis van een zeer waarschijnlijk goede werkweek kan gaan maken. We zullen het gaan zien.

Franky's ijs is weer in bedrijf. Het plezier is weer terug. Geef mij mijn ijskar, mijn ijs, mijn liefde.
Geef mij mijn klanten. Laat mij vervolgens maar lekker mijn ding doen. En laat me vooral maar mooi zelf bepalen hoe ik mijn bedrijf run en ik ben gelukkig. De zon is terug. De ijscoman daarmee ook.

Afgelopen weekend zijn er vele foto's gemaakt. Ik dank alle fotografen voor de geleverde plaatjes. Een paar mooie voorbeelden sluit ik hierbij in.

Ik wens een ieder een mooie week toe.
Geniet met volle teugen van de lente. Zoals gezegd is slechts de dinsdag nog matig. Daarna breekt de lente pas echt door.
Wellicht tot ziens in uw straat.

Frank Boereboom
Franky's ijs en Ontbijtservice
Hengelo