2016-13. Een superweekend!

De hele week was het koud gebleven. De kar, de Spijkstaal, was op woensdag met de nieuwe accu gereedgekomen. Ik kon hem laat die middag ophalen. ik was blij. Want ik miste hem alweer een kleine week. Afgelopen weekend (zaterdag) heb ik nog op de fiets ijskar gereden. En dat vond ik helemaal niet erg, sterker nog; het was weer lekker buffelen geweest, maar ik was zo graag met mijn nieuwste aanwinst die wijk ingegaan.
Nadat ik de kar bij de Batterij Specialist opgehaald had en de Snor naar huis reed was ik dan ook erg in mijn nopjes.  Over de Deurningerstraat en de Oldenzaalse straat om vervolgens via de Wheemenstraat en Brinkstraat (dwars door het centrum) naar huis te rijden.  Ik had veel bekijks. Het moet gezegd; de Snor heeft een fantastische uitstraling. Een juweeltje!

Het weekend wat zou gaan komen zou eindelijk lenteweer gaan brengen. En dus heb ik mij goed voorbereid op de ritten van dit weekend.  Zo begon ik op donderdag met een nieuwe testrit om de accu te testen op zijn bereik. Na ruim anderhalf uur had ik de test volbracht en kon ik Raymond Korte van de Batterij Specialist het verheugende nieuws brengen dat de accu zijn werk meer dan goed had volbracht. Een geruststellende gedachte!

Vrijdagavond trok ik met de Snor de Nijverheid binnen. En aldaar was het aanvankelijk nog een beetje rustig. Volgens mij wisten de meeste mensen in de Nijverheid niet dat ik die dag de openingsrit op hun wijk had. Ondanks het feit dat ik het idee had dat het te rustig was die avond viel de omzet heel erg mee.
Eigenlijk was het een goede seizoensopening geweest op de Nijverheid. En daar zal de verlichting aan de kar ook aan hebben bijgedragen, want wat was de Snor toch gezellig op het laatste deel van de rit
(een foto plaats ik hier dan ook graag bij).

Zaterdag overdag was ik op bezoek bij mijn vader te Hilversum.  Ik ben, zelfs nu er echt keihard gewerkt moet worden omdat wij het niet breed hebben, nog altijd graag bij hem. Gewoon wat ouwehoeren en een visje kopen en eten.
Om daarna in een goed gesprek te geraken onder een heerlijk koel biertje. Nadat ik alles wat ik daarna nog voor hem kon doen had gedaan reed ik weer op huis aan. Tenslotte stond er nog een feest met de fiets ijskar op de rol. Het feest was op een boerderij ergens tussen Delden en Goor. En dus ging de kar voor de eerste keer dit seizoen weer op de aanhanger, terwijl de Snor zijn rust kreeg en eenzaam in zijn garage achterbleef.
Het was een gezellig feestje.  Ergens rond een uur of 21.30 uur was ik klaar en kon ik de rit naar huis weer aanvangen. Onderweg in Delden, haalde ik nog een in de vroege ochtend uitgezet ontbijtmandje  op. En zo kwam ik
rond 22.00 uur weer terug op de basis.

Op zondag was eerst het weer wat minder. Minder dan vooraf was gezegd. Toch voelde ik dat deze dag een bijzondere dag kon gaan worden. Eerst leverde ik 3 bestelde ontbijtjes bij klanten af. Eén ervan zelfs in Haaksbergen. Meteen daarna ging het vizier op ijs, ijs en nog eens ijs. De Snor werd klaargestoomd en de kist gevuld met een dubbele laag ijs.
Toen ik eindelijk klaar was kleedde ik mij snel om en reed de Snor uit zijn hok.
15 minuten later begon ik aan de beste rit ooit op ons tuindorp. Volgens mij was bijna iedereen thuis. En dat heb ik geweten! Het ene na het andere ijsje vond zijn weg naar vragende mensen. Meestentijds kinderen. Maar ook veel ouderen. Er werd in ieder geval behoorlijk besteld en mijn route welke normaal 5 uur duurt werd er eentje van dik 7 uur. En de Snor? De Snor bleef onvermoeibaar draaien. Geen enkele teken van opgave. Sterker nog. Het leek wel of die steeds harder ging lopen. Trots op zijn prestatie parkeerde ik de Snor na de route weer in zijn garage. Haalde het weinig overgebleven ijs er uit en ruimde de rest van de kar weer leeg. De omzet was subliem. Een heuse opsteker! Daar was ik wel even aan toe. Een hele maand maart nauwelijks kunnen draaien. Na deze werkzaamheden heb ik de in de morgen uitgezette ontbijtmandjes weer opgehaald. Rond 21.15 uur was dan de lange dag aan zijn einde gekomen.

Het was deze zondag wellicht wat lang, maar ik heb wel een superdag gehad. En met de twee dagen ervoor zelfs een superweekend! ik kan tevreden omkijken.
Nu op naar weer een beproeving.
Weer een moment van spanning.  Want inmiddels staat de Snor gereed om af te reizen naar de wijk Vossenbelt.  Terwijl u dit leest ben ik of in voorbereiding, of inmiddels al onderweg.
En heel misschien alweer thuis op de basis.
Dat laatste hoop ik in ieder geval op eigen kracht te doen. Pas dan weten we zeker;
de Snor kan Hengelo aan. Waar dan ook!
Aan mij zal het in elk geval niet liggen. Nooit! Ik sta alweer te popelen.
Kom graag alle mensen een momentje van geluk brengen.

En dan nog even dit;
Sommigen, gelukkig niet veel, dachten dat ik het wel leuk zou hebben gevonden van die brand die heeft gewoed bij van der Poel.

Mensen. Ik ben zelf slachtoffer van brand geweest. Brand in ons Familierestaurant Cherry.  Ik weet hoe erg dit is en wens dan ook zoiets  helemaal niemand toe. Zulks is echt heel ingrijpend. Echt ontzettend vervelend.
Ik wens van der Poel dan ook alle sterkte toe in de wederopbouw van hun fabriek. Laten we niet vergeten dat het een mooi Hengeloos bedrijf is. Een bedrijf waar we als Hengeloërs met recht trots op mogen zijn.

Volgende week kom ik terug op de rit van vandaag. Ben zo verschrikkelijk benieuwd.
Niet alleen naar de werking van de Snor, maar meer nog naar de nieuwe klanten.
Ik ga er in ieder geval voor!

Tot volgende week!

Frank Boereboom
Franky's ijs en Ontbijtservice
Hengelo