2017-18. Feyenoord

Het is bijna zover. Feyenoord, mijn cluppie wordt bijna zeker kampioen. Mogelijk volgend weekend, wanneer het de degens kruist met het kleine broertje Excelsior. Simpelweg een overwinning is genoeg. Maar je weet het nooit. De bal is rond en een wedstrijd pas gespeeld wanneer het laatste fluitsignaal heeft geklonken. Ik zal er mogelijk bij zijn in Rotterdam. Zoals vele mensen wel eens hebben gehoord; "Feyenoorder ben je niet voor de lol". Altijd loopt het namelijk anders dan bij andere clubs. En raak je weer eens teleurgesteld.  Nu... nu is alles anders. Nu staan alle seinen eindelijk op groen. Nu ben je voor het eerst in jaren "Feyenoorder met lol". Een groot verschil derhalve. Maar wat moet dit allemaal in mijn blog en waarom schrijf ik erover? Wel, het kampioenschap is voor mij als groot Feyenoordfan (van het normale soort overigens) uiteraard heel bijzonder. En dit aanstaande kampioenschap en het daarbij horende feest heeft ook konsekwenties voor het volgende weekend met betrekking tot het ijsrijden. Want het mogelijke en aanstaande kampioenschap ga ik heel misschien weer in Rotterdam bijwonen. En wanneer ik in Rotterdam ben kan ik natuurlijk niet in Hengelo zijn. Dit betekent dus heel misschien dat ik aanstaande zondag (bij DE wedstrijd) of maandag (bij de huldiging) niet zal ijsrijden. Het is even niet anders. Het kampioenschap was al zo lang niet meer behaald dat ik er daarom graag bij wil zijn.

Afgelopen weken heb ik bijna geen omzet gedraaid. Er was gewoon geen mogelijkheid om uit te rijden. Of het was te koud. Of te nat of er waren problemen met de Snor. Het is ook door deze maand april duidelijk geworden dat ik nog eens goed moet nadenken over het bedrijven van Franky's Food. Want ik ben gewoon erg afhankelijk van het weer. Steeds vroeg ik mij af; "wat moet ik nu toch?" Ik kon echt zo weinig met dit weer. Een voorbeeld; ik was uitgenodigd bij het paaseieren zoeken evenement op de Bornsche Maten. Ik had er een anderhalf uur gestaan. En nog eens een anderhalf uur nodig gehad voor de heen- en terugreis. Ik had totaal 10 ijsjes verkocht!!! Gewoon TE koud. 10 (!) ijsjes in 3 (!) uur!!!
Het mag dan soms voor thuiszittende mensen erg vriendelijk lijken buiten, maar neem van mij aan dat na een paar uur de straffe wind trotseren diezelfde wind alle laagjes kleding is doorgedrongen en je lichaam behoorlijk heeft doen afkoelen. 
En dan is er ook nog die rust rondom de ijskar. Geen of weinig klandizie.
Het heeft mij dus wel aan het denken gezet. Met zulk weer heeft het gewoon geen zin. En laat ik de Snor thuis wanneer ik nauwelijks omzet verwacht wegens te koud (nw-wind in combinatie met weinig zon) weer.
En helaas bleek deze maand april de wind steeds uit die Noordwesthoek te komen. En stond zij ook vaak nog behoorlijk door. Ongunstig dus!
Ook was de Snor niet in zijn Sas. Steeds haperde de motor. Het gaspedaal was steeds volledig ingedrukt maar juist wanneer je dan op het hardst zou moeten rijden, stopte hij er gewoon mee. Liet ik het pedaal iets los dan reed hij wel weer, maar ook veel langzamer. En ik was dat gehaper zat. Ik wilde zekerheden. En dus zocht ik kontakt met een gewezen Spijkstaal monteur. En van hem kreeg ik aanwijzingen om het euvel te doen verhelpen.  Met mijn  twee linkerhanden zette ik onwetend en onzeker van alles de tangen op de verschillende boutjes en moertjes. En stopte er pas mee toen ik zeker wist dat ik het demonteren van het te repareren gedeelte volledig had afgerond. Zette alles na herstel van het defecte gedeelte weer in elkaar, vloekte hier en daar wat, maar zag een uur of 2 later wel het resultaat wat ik wilde zien. Ik zag geen boutjes, ringetjes of moertjes meer liggen wat mij nog meer het gevoel gaf dat het in elkaar zetten van het gedemonteerde moest zijn gelukt.
Eénmaal proefrijdende constateerde ik dat ik mijn werk goed had verricht. De Snor reed zonder haperingen. Het herstel werk was geslaagd! De gelukte reparatie ten spijt heb ik toch mijn gedachten ook over de werking van de Snor laten gaan. Ik weet dat hij oud is. En ik weet ook dat de Snor erg gevoelig is voor onderhoud. Pech is een steeds terugkerend verschijnsel. Uiteraard ben ik blij met de Snor. Ik zal m ook nooit wegdoen als het niet nodig us, maar ik moet er wel goed mee kunnen werken. Een afstand van 5 km kost mij bovendien een half uur reistijd. Dat is best veel.

En daarom probeer ik oplossingen te vinden voor het bedrijf. Een oplossing kan zijn om de Snor op een aanhanger te zetten en naar de andere (ver weg gelegen) wijken te transporteren. En dan vanaf daar weer te "Snorren". Ook handig voor evenementen binnen de regio. Een andere oplossing is een aanhanger met ijs achter de bus. En dan naar de ver weg gelegen wijken. Zie bijgeplaatste foto. Afijn, ik ben ermee bezig. Kan nog niet zeggen welke kant het op zal gaan. In ieder geval ga ik volgende week eerst proberen de Snor op een aanhanger te rijden (ook foto bijgeplaatst). En dan zien of de bus daar problemen mee heeft. Wordt spannend aanstaande vrijdag!!! U leest er vrijdag vast nog wat over op facebook.

De maand april was nat, te koud en had ook weinig zon. Er waren een paar goede dagen. Maar meestentijds was het onder de maat. De Snor deed dus ook een duit in het zakje en daarmee is de goede start van maart helaas helemaal teniet gedaan. Jammer maar helaas. En met een af en toe aan mankementen onderhevige bejaarde Snor en minder weer ben ik als bedrijf gewoon erg kwetsbaar.  De Creperie is een nieuwe inkomstenbron, maar dat moet nog op gang komen. Het ijs en de Ontbijtservice zijn momenteel de takken waarvan ik het nu moet hebben. De Ontbijtservice loopt goed. Deze zaterdag heb ik maarliefst 12 ontbijtjes bezorgd.  En heb ik daarna eindelijk, ondanks de nog wat lage temperatuur bij afwezigheid van de zon, weer eens ijs gereden op de Berflo Es. Gelukkig scheen de zon soms ook van tijd tot tijd. Het werd voor wat  betreft de omzet een redelijke dag. Uiteraard geen superdag.

Zondag.
De zondag verliep prima. Eerst was ik nog heel vroeg mijn bed uit gekomen voor het bezorgen van een ontbijtje. Stond al om 6 uur in de keuken. Na terugkomst van het bezorgen toch nog maar even het bed opgezocht. Sliep toch nog 2 uurtjes lang. Daarna de ijskar gereedgemaakt, ontbeten en de rit uiteindelijk aangevangen. Veel ijs verkocht en ook met veel mensen kunnen praten. Toch een beetje zoals het hoort te zijn, venter als ik ben. Het weer was uitstekend alhoewel er wel veel wind stond. Maar dat kon de pret niet drukken. Eindelijk mocht ik weer eens met goed weer rijden. Heerlijk was het. De Snor deed het wederom prima. Na terugkeer in huis, zo rond 19.45 uur, kreeg ik van vrouwlief een heerlijke en verdiende bak koffie.

Het was fijn om er dit weekend weer op uit te zijn met de ijskar. Nu maar hopen dat het weer een beetje goed blijft. Want ik wil nu wel eens een tijdje blijven rijden. Het weer is onvoorspelbaar. En hebben we niet in de hand. Gelukkig maar want anders kreeg je daar ook nog oorlogen van. Desalniettemin zou ik nu graag een tijdje mooi weer willen hebben. En niet alleen voor mijzelf. We gaan het allemaal zien.

Voor nu wens ik u allen een fijne week toe. Wellicht tot ergens in Hengelo. Wanneer het weer goed genoeg is rijd ik nu mijn rondes op alle wijken. Kortom, vanaf nu rijd ik ook op de wijken Vossebelt en Groot Driene en draait Franky's ijs daarmee op 100 procent, tot en met half september.

Tot volgende week!

Frank Boereboom
Franky's Food
Hengelo