2017-31. De vakanties

Dat het niet altijd meezit of heeft meegezeten is een feit! Dit seizoen kenmerkt zich vooral door tegenvallers. Is het niet het weer, dan wel een pechgeval.
Zeuren wil ik niet. Ik kan zo inmiddels met alles wat er in mijn leventje is gebeurd wel wat hebben. Ben zover ik weet ook nooit negatief, wel heel vaak optimistisch, alhoewel ik wel durf toe te geven dat ik mij kort na een terugslag erg teleurgesteld kan voelen. Maar zo snel als een teleurstelling plaatsneemt, zo snel keert ook het optimisme weer terug. Ik kan gewoonweg niet lang piekeren. Heb er simpelweg geen tijd voor. Ik moet immers verder. Nu de Snor weer prima rijdt is het wachten op de nieuwe vriezer voor de fiets-ijskar begonnen. Aanstaande dinsdag komt deze binnen. De nieuwe vriezer gaat dan uiteindelijk op de Snor, terwijl de vriezer welke nu op de Snor staat plaats zal krijgen op de fietskar. Voordat dat kan gebeuren zullen beide vriezers eerst gewrapped moeten worden. Tenslotte wordt de kleur van de vriezer op de fietskar weer rood en op de Snor gebroken wit. Bovendien zal het logo op de fietskar 'Frankys ijs' blijven, terwijl die op de Snor 'Frankys Food' wordt. Meer het algemene logo dus.
Dat heeft te maken met de crêperie. Die ik meestentijds vanaf de Snor bedrijf.
Goed. Nu hopen dat het laatste deel van het seizoen alles wil gaan meezitten. Ik heb er hoop op. En ook zin in. Het weer dat eerst diep was weggezonken, lijkt zich weer te gaan herstellen. Ondanks dat het nog onstabiel blijft zijn er vast goede momenten. Nog een kleine mededeling voor volgers is er nog wel: Nog meer dan last van regen heeft de ijscoman namelijk van wind. Sterke wind dan he! Want die blaast alle koude uit de steeds te openen vriezer. En dat is funest voor de kwaliteit van mijn ijs. Zo heb ik bijvoorbeeld afgelopen vrijdag om juist die reden niet gereden. Neem van mij aan dat ik deze vrijdag bij uitrijden, halverwege had moeten stoppen ivm te zacht geworden ijs omdat de wind de bovenlaag van de vriezer had doen ontdooien. En dat zal ik nooit toestaan. Niet alleen om het halverwege stoppen (ik zou daar mensen verderop de route mee teleurstellen), maar ook en vooral omdat ik geen ijs wil weggooien. Dat heb ik namelijk deze week al moeten doen door een eigen fout! Zoals velen van u al weten, ben ik de stekker van de volgeladen vriezer zomaar vergeten in het electriciteitsnet te pluggen. Alles kapot!
Ben niet gauw boos en teleurgesteld. Maar nu was ik woest. Op mijzelf natuurlijk😀! Hoe zoiets kon gebeuren is natuurlijk een raadsel voor velen. Maar ik wijt het aan pure vermoeidheid! Het is namelijk een routine handeling. Je komt thuis, ruimt het ijs op, maakt alles schoon, haalt de overgebleven wafels uit de kar, vult het water om te spoelen bij, voert het afvalwater weg en..... stopt de stekker van de ijskar aan het net! Meer is het niet. En het gaat ALTIJD goed. En toch vergat ik het afgelopen zondag. Ach ja, ook dat past in het verhaal van dit jaar. Maar lang erbij stilstaan heeft geen enkel nut. En dus; "Niet zeuren maar de dag kleuren" Mijn motto!
En dus gaan we weer vrolijk verder.  Godzijdank ook wat meer uitgerust. En daar ben ik nog het meest blij van. Niet dat ik nu uitgeslapen ben maar het gaat weer wat beter.

Nu al deze genoemde tegenvallers mij part hebben gespeeld doet zich wel steeds meer de vraag opdoemen wat nu eigenlijk wijsheid is. Steeds is daar weer die twijfel. Zo doorgaan kan eigenlijk niet. Zie mijn vrouw en kinderen nagenoeg nooit of anders zeer kort. Werk me te schompes en de belastingdienst hijgt mij in de nek. Ondertussen neemt de bank ook maar wat graag geld van je af door gewoon even 80 euro aan kosten te incasseren, terwijl ze er eigenlijk niks voor doen. En zo zijn er wel meer hoor.
Mee eters noem ik dat! Wordt er moe van als ik eraan denk. Sparen voor de winter lukt daarom naast de pechgevallen ook nog niet zo goed. Zo goed als ik het ook probeer. Dan zijn er ook nog instanties waarvan ik nog geld te ontvangen heb. Ze geven gewoon niet thuis.  En dat terwijl ze bij aanvang van de opdracht verwachten dat jij wel op tijd bent en keurig je werk doet. Daarnaast heb je nauwelijks tijd om ook bezig te gaan aan nevenactiviteiten als de ontwikkeling van mijn evenement KiNDERDAG. Want als je als ijscoman een keer niet op de wijk verschijnt maakt dat een boel tongen los. En ergens begrijp ik het ook nog. Maar zou dat andersom ook zijn?
Al deze zaken maken mij aan het twijfelen. De vermoeidheid, de hoeveelheid werk, de belastingdienst, de pechgevallen, het opeisen van de ijscoman en de relatie werk tot verdiensten.
Dit jaar zou het jaar van de waarheid worden. Hoe duidelijk de waarheid is staat op het bankafschrift zo halverwege dit seizoen.

En toch hou ik zo van dit werk. Ik zou het ook nooit kunnen loslaten. Alle ergernissen ten spijt, mij als ijscoman raak je nooit kwijt. Alleen is de vraag; hoe ziet mijn nabije toekomst er nu eigenlijk uit?
Vragen, vragen en nog eens vragen......
Twijfel, twijfel en nog eens.....

Het jaar nadert inmiddels de nazomer. De vakanties zijn begonnen. De ergste drukte is voorbij.  Zeer waarschijnlijk rijd ik de komende twee weken voor weinig centen door Hengelo en omgeving. Daarna ga ik zelf een week op vakantie.

Er is naast al dat wat minder vrolijke nieuws ook goed nieuws te melden. Zo is KiNDERDAG 2017  financiëel weer rond. En is het programma zo duidelijk als wat.
Er is een mooie groep (de vaste kern) van vrijwillgers die met mij kei- en keihard werken om deze dag (17 sep) tot een onvergetelijke dag te maken voor alle aanwezige kinderen. Ik ben hen zo dankbaar. Mooi dat dat nog bestaat, die onvoorwaardelijke steun. Nu al zeg ik; DANK!

En.... het andere mooie nieuws is dat mijn zelfbedachte ijs FAIM! binnenkort in de Supermarkt komt te liggen. Hoe bijzonder is dat? We moeten daar nog even op wachten maar het is wel aanstaande. Zodra ik zover ben zult u het zien.
Ik, in ieder geval, ben apetrots!

Ook leuk om te vermelden is, is dat de Snor sinds vrijdagmiddag is uitgerust met een led verlichting op het verkoopgedeelte. Het is fijn om bij schemering te kunnen zien wat je doet. Ook omdat het er gezellig uitziet. Een mooie aanwinst derhalve! Bedankt collegea vd Batterij-Specialist (Zie foto). En wat ik ook niet onvermeld wil laten is het steeds weer plaatsen van ontzettend leuke gefotoshopped fotos en daarvan gemaakte filmpjes door Jan Dekker. Ik heb de man nog nooit ontmoet maar zijn onophoudelijke humor welke hij steeds in die foto's cq filmpjes weet te leggen is ongekend. Ik ben hem daarvoor enorm dankbaar. Jan, als je dit leest; super! Je weet als geen ander middels de geplaatste fotos de ijscoman te trakteren op heerlijke humor. Ik hou er zo van!

Ik ga besluiten, want ik ga zo het uitgedunde tuindorp op. Het is vakantie. En ik zie het. De rust is daar. Kiekn wat wordt.

Ik wens u allen fijne dagen toe. Een mooie vakantie als u nog gaat of wanneer u dit leest vanaf uw vakantie adres.
Ik hoop u weer snel te mogen ontmoeten, waar en of wanneer dan ook.

Groetjes
Frank

Frankys Food
Hengelo