2017-37. De voorbereidingen op KiNDERDAG

Natuurlijk! Het is opnieuw mis met het Hollandse weer. En ik had zo'n goede hoop op een mooie nazomer. Het zag er best goed uit eind augustus. Maar september kwam en daarmee ook de afkoeling en de regen. Niks nazomer. Niks mooi weer. Het is over voor je het weet. De optimist in mij heeft plaatsgemaakt voor zijn wat somberder vriend. Dat is diegene die zijn wenkbrouwen altijd fronst, die immer zoekt naar positief nieuws en diegene die ondanks dat, blijft knokken voor een beter en opgewekter leventje. Maar wanneer dat te lang duurt verandert in een pessimist. Maar Godzijdank bezit ik een geweldig optimistisch karakter waardoor ik de pessimist in mij nooit zijn zin geef, nooit een kans geef te groeien naar het gedaante als dat de optimist in mijn lichaam is. Maar eerlijk is eerlijk. Somber ben ik wel. Bang voor tegenvallend weer op de voor mij meest belangrijke dag van het jaar; "KiNDERDAG". Al zoveel tijd en energie in gestoken. Ik wil zo graag slagen in deze derde (en 3x zo grote als de eerste) editie. Het mag de kleine gastjes aan niets ontbreken. Zij zijn waar het mij om te doen is. Ze zijn onze toekomst. Ik wil ze graag laten merken dat buitenspelen nog steeds leuk kan zijn en dat binnenblijven weliswaar ook leuk is, maar teveel beschermend werkt. Het buitenspelen maakt een kind mijns inziens veel wijzer. Er ligt immers meer 'gevaar' op de loer. Moet je net ff meer nadenken bij wat je doet dan tussen de veilige muren van je thuis. Maar ja, dan moet het natuurlijk niet regenen. Of gaan regenen.

Ik kijk naar buiten. Deze zondag ziet er nochtans goed uit. Zo mogelijk nog ff de wijk in. Ik zou zo tekenen voor zo'n zonnige dag volgende week zondag. Zou geweldig zijn. Ik blijf uiteraard hoopvol. We gaan het zien.

En zo ben ik er elke dag mee bezig. Kinderdag 2017. Er gebeurt continu iets. Voor het eerst werk ik met een heus organisatieschema. Wie doet wat en wanneer. Dat moet ook met maarliefst 20 vrijwilligers. Er is immens veel druk. Voel ik ook. Maar de adrenaline houdt mij scherp. Ik start elke doordeweekse dag met werken bij de baas om vervolgens na 13.00 uur de hele middag bezig te zijn met KiNDERDAG. Het mag nergens fout gaan. Daarvoor ben ik teveel perfectionist.

Er zijn vele sponsoren. En uiteraard zal ik ze allemaal benoemen. Kennelijk zien deze bedrijven duidelijk een welk mooi maatschappelijk doel ik probeer na te streven. En zien ze ook het nut van een leuke dag voor kinderen. Veel wensjes komen uit. Heb ik keihard aan gewerkt. En toch moet mij iets van het hart.
Soms komen er wensjes binnen van kinderen en/of ouders om een dagje naar de Efteling of een ander groot park als bijvoorbeeld Wild life te mogen gaan. Omdat elke wens voor mij gelijk staat, het gaat namelijk om het kind en niet om de grootte van de wens, probeer ik ook deze wensjes te honoreren. Ik ben er dit jaar achter gekomen dat deze grote parken niet zelf meer de aanvragen voor dit soort verzoeken regelen. Ze geven dan als antwoord op de vraag of ze kaartjes willen geven, dat je dan naar bepaalde stichtingen een verzoek kunt sturen. De lijst met stichtingen waartoe ik mij kon richten werd in de antwoordmail bijgeleverd. Ik heb bij alle (4 stuks) stichtingen gekeken naar de voorwaarden waarop zij een kaartje ter beschikking stellen. En alle 4 hebben ze de uitdrukkelijke voorwaarde dat het betreffende kind ziek of doodziek moet zijn. En daarmee vallen alle verzoeken rond de wensjes bij mij op KiNDERDAG ingediend af! Want deze kinderen zijn niet ziek. Het is ongelooflijk, maar wel waar! Ik noem dit discriminatie. Let wel; ik gun alle zieke kinderen uiteraard al het goede toe. Maar waarom is er bijvoorbeeld geen 5e stichting die ook gezonde kinderen een kans wil geven. Ik bedoel; Stichting Nelly, mijn eigen goede doelen stichting, geeft juist kinderen die uit financiëel oogpunt leuke dingen vragen een kans. Wat is daar in Godsnaam mis mee??? En dus ben ik een beete verontwaardigd. Ik hoop dan ook dat mijn Stichting, nu een jaar aktief, eindelijk eens wat geld gaat binnenkrijgen. Want tot nu toe is er alleen maar door Frankys Food en mijn vader geld gestort. En dat is natuurlijk niet genoeg.
En dus is er op deze KiNDERDAG meer dan ooit aandacht voor deze stichting.
Zo worden delen van de omzet op KiNDERDAG gemaakt aan de Stichting gegeven. Prachtig toch? Kunnen we weer gezinnen helpen.

Zojuist teruggekeerd van de route over het tuindorp. Heb zowaar nog wat verdiend. Niet zo heel veel. Er was een zeer groot evenement in de binnenstad. En dat maakte dat het onderweg erg rustig was.
En dus was mijn rit meer een rit om mijn normale schema weer op te pakken. Morgen is het weer opnieuw slecht en dus alweer geen rit. Waarschijnlijk deze hele week niet. Het is gewoon te wisselvallig. Te onbetrouwbaar.

Komende week kom ik mogelijk weer in de Twentsche Courant de Tubantia. Dan met mijn evenement KiNDERDAG. Het is te hopen want we kunnen nooit genoeg aandacht krijgen. Al was het maar voor de Stichting!

Ik ga besluiten. De volgende aflevering zal niet eerder dan maandag worden geschreven, immers.... ik ben de komende zondag tot laat met KiNDERDAG bezig en zal daarom geen tijd vinden om te bloggen.

Ik hoop u wel nog te mogen ontmoeten deze week. Waar dan ook. Maar mocht het door de week niet lukken, kom dan even kijken bij KiNDERDAG. Zou ik heel erg leuk vinden.
Uiteraard hoop ik dat het weer u ook in de gelegenheid stelt langs te komen. Dan...wanneer u niet belemmert wordt door slecht weer... pas dan ben ook ik super tevree.

Tot gauw, waar of wanneer dan ook!!!

Frank Boereboom
Frankys-Food
Hengelo