2018-09. Soms...

Soms... Soms is niet alles voorspelbaar. Heb je werkelijk geen idee wat er een moment; een uur, een dag of zelfs week, later gaat/kan gebeuren. Soms heb ik nog bakken verdriet om het verlies van mijn vader. Soms ook nog om mijn moeder. Soms zie ik het even niet meer zitten maar gelukkig vaker dan dat juist weer wel. Soms is de verwachting om eindelijk weer ijs te verkopen zeer nabij om een dag later weer te mogen vaststellen dat het juist voorlopig weer niet kan. Het veel gebezigde woordje soms geeft iets mee van "af en toe" . Iets dat in ieder geval niet vaak voorkomt. En toch dekt het vaak wel de lading. Komt het nog goed met het ijs in de Super? Soms denk ik namelijk van niet. En vraag ik mijzelf hardop af of ik niet te hard van stapel loop. Wil ik dit alles wel? Zoveel kopzorgen; Zoveel meer werk. Zoveel meer geplan en investeringen. Geen adviesbureau meer bij de hand. Dat bureau vertoeft tegenwoordig in het hiernamaals. En er is geen telefoonnummer van. Heb het opgezocht op Internet, maar veel verder dan dure en voor mij onbekende bureaus kwam ik niet. Mijn eigen vetrouwde adviesbureau is met een pakje Cabalero's naar die andere dimensie. Daar waar geen telefoonnummer van bestaat. Vraag me trouwens af of daar wel gerookt mag worden. En nu ik eraan denk of daar ook zwarte pieten mogen zijn. Tegelijkertijd zou mijn vader zijn Cabalero toch wel van vuur hebben voorzien. Zo brutaal is die wel. En als het moet zou die zijn kop ook nog zwarter dan zwart smincken. In dat soort dingen was hij zo conservatief. Heerlijk! Terug naar het gemis aan advies. Mijn moeder zei altijd; volg jouw hart. Mijn hart! Ik heb dat vaak gedaan. Echt!  En het moet gezegd; meestal was het ook de juiste manier om met onzekerheden om te gaan. Dat hart van mij ligt overigens bij het verkopen van ijs vanaf de straat. Mensen met elkander in contact brengen onder het genot van een ijsje. Omdat we als mensen in deze wereld daar bijna geen tijd meer voor hebben. Maar ook mensen mogen ontmoeten. Horen wat ze bezig houden. Luisteren! Niet om van iedereen alles te (willen) weten. Neen! Dat is niet de reden. De werkelijke reden is slechts om hen even aan te horen wanneer daar de behoefte bestaat. Een mens tussen de mensen zijn. Gewoon normaal doen. Iets waarvoor ik dit alles uiteindelijk opgestart heb. Niets meer en niets minder. Maar soms (daar heb je het woordje weer) zoek ook ik de juiste route van mijn bedrijvigheid. Ben ik wel op de goede weg? Is op straat zijn wel voldoende? Moet ik persé ook ijs verkopen in de handel als supers en andere zaken? Twijfels, ze zijn er. Volg ik wel mijn hart? Heb ik anders gezegd, mijn moeders woorden wel tot tevredenheid van mijzelf gebezigd? Ja...U leest het goed. Een ijscoman kent net als alle ondernemers zijn twijfels, zijn onzekerheden. Tegelijkertijd besef ik dat die twijfels er ook zijn omdat ik nog steeds in de remise sta. En veel kan nadenken. Nog geen ijsje heb verkocht. Omdat het seizoen nog net niet daar is. We staan aan de vooravond van weer een nieuw seizoen.

Twijfels zijn er elk jaar rond deze tijd. Nu wat meer dan anders. Dat heeft meerdere redenen. Maar één van die redenen is die welke hierboven staat beschreven. Maar ik kom er als altijd wel uit. Feit is dat ik wel twee nieuwe ijssmaken heb gemaakt. En ook ga verkopen. Alleen is het nog de vraag of ik het op één of meerdere plaatsen ga verkopen. Ben er dus nog niet uit. Naast het hierboven beschreven gedachtengoed van Frankys ijs gaat het ook nog om de te investeren centen in de gang naar de retail. Een zeer duur project waarvoor ik in de steeds minder ruime buidel moet tasten. Maar eerlijk is eerlijk; het levert Frankys ijs ook geld op in de periode dat er niet met ijs gereden wordt. En dat is wel steeds het uitgangspunt geweest. En uiteraard gaan de kosten altijd voor de baten uit.

De beslissing valt hoe dan ook deze week. Punt! Mijn kop.moet weer rust krijgen. En klaar zijn voor het nieuwe, zware, seizoen. Momenteel ben ik weer mijn conditie aan het opbouwen. Zeer tevreden kan ik inmiddels terugkijken op twee weken conditietraining. Ruim 10 kilometers wandeling per avond. En dat met de kou!

Radler ijs is geïntroduceerd! Mijn collega's hebben mogen voorproeven. Vooraf had ik hen gevraagd een eerlijk en objectieve mening te geven. En ik heb niets anders dan lof gekregen over het ijs. Het smaakte echt naar Radler en was erg compact. Komende dagen maak ik de 10 volgers van mijn Facebookpagina bekend die een gratis bakje ijs mogen komen afhalen om te proberen. In ruil daarvoor vraag ik een eerlijke recensie van het door hen geproefde Radler ijs.

Mogelijk prijswijziging!

Het is mogelijk dat ik de prijs voor de twee eigen gemaakte ijssmaken (FAIM! en Radler) per bol ga verhogen. Dit omdat de grondstoffen van deze twee smaken nogal kostbaar zijn. Daim als grondstof is gewoon erg duur. En de hoeveelheid benodigde Radler voor het gelijknamige ijs is pittig. Het zou kunnen dat ik het daarom verhoogd tot € 1.20 per bol. De andere smaken blijven vooralsnog op 1 euro! Of ik hiertoe zal komen weet ik nog niet zeker. Ik kom daar nog op terug. Via mijn Facebookpagina.

Komende dagen treedt dan eindelijk de dooi in. En komt de lente echt dichter en dichterbij.

Hopelijk kan ik u binnenkort weer op straat begroeten. Liever vandaag dan morgen!

Ik wens u allen een hele fijne week toe.

Groetjes 

Frank Boereboom                                            Frankys-Food                                                  Hengelo