2019-24. De Avond4daagse!

Het blijft toch een bijzonder gebeuren hoor, die Avond4daagse. Zoveel kinderen met hun ouders of één der ouders. Ook vaak zonder maar dan altijd in groepsverband. En ik zie de vele kleuren. De ene school hult zich in gele shirts, terwijl andere scholen zich weer in andere kleuren (schoolkleuren) hullen. Prachtig om te zien. De ene school groot in aantal deelnemers terwijl de andere juist weer klein is. En wanneer de jonge gastjes aan de ijskar voorbij lopen schreeuwen ze steevast "Franky Franky!" Het is elke keer weer zo bijzonder. De meeste kinderen kennen mij, omgekeerd is dat zeker niet zo. Ik ken er echt een heleboel, maar op vragen als: "hey Frankiehhh, jij weet toch wel wie ik ben hé?" of "Kom je nog bij ons in de straat binnenkort?" kan ik echt geen antwoorden geven hoor. Ik weet van veel kinderen echt de naam niet en al helemaal niet waar ze precies wonen. Ik ken ze meestal wel van gezicht, maar kan ze dan nog niet altijd in één van de wijken waar ik kom plaatsen. Maar het enthousiasme is enorm groot. Ik waardeer de naar de ijscoman schreeuwende kinderen. Het betekent dat je er goed opstaat. Het aantal dat je geknuffeld wordt tijdens het rustpunt is groot. En daarom en om de eerder genoemde zaken is het vanuit die oogpunten bezien elk jaar een ontzettende leuke bezigheid. Tegelijkertijd is de Avond4daagse ook een kwelgeest voor uw ijscoman. Elk jaar weer komen de negatieve zaken ook weer bovendrijven. Dan zijn er kinderen die om een ijsje vragen en ze niet van mij krijgen omdat ze niet behoren aan de school waarvoor ik op de Avond4daagse aanwezig ben (lees ingehuurd). En dat doet pijn. Vreselijk pijn. Het voelt zo oneerlijk en gemeen. Kinderen snappen namelijk niet dat het ene kind wel en het andere geen ijsje mag afhalen. Je bent ingehuurd door de paarsen die dan ook allemaal een ijsje mogen afhalen. Maar de gelen, roden, blauwen en witte mogen daarom weer geen ijsje afhalen. Het voelt verkeerd. Ik heb weleens gedacht om daarom maar geen opdrachten van scholen op de Avond4daagse aan te nemen. Maar dat zou ook raar zijn. Ik moet ook aan mijzelf denken. En scholen kunnen mij allemaal boeken.

Jammer is het wel dat er geen gezamenlijke aktie kan worden opgezet door alle op de Avond4daagse aanwezige scholen. De kosten van de ijsinkopen zouden namelijk best nog wel eens bijzonder kunnen zakken wanneer ik grote aantallen afneem. Die verlaging kan ik dan meteen doorvoeren in de verkoopprijs. Het betreffende waterijsje zou dan best wel eens zeer goedkoop kunnen worden. En ik hoef er ook niet rijk van te worden. Mij gaat het er vooral om dat elk kind een ijsje mag afhalen.
Over het fysieke gedeelte (hoe ga je dat aanreiken?) zijn meerdere opties mogelijk.
Een oplossing zou kunnen zijn dat je op elke avond 25 procent van de ijsjes uitreikt. Zo heb je na 4 avonden alle deelnemers een ijsje gegeven. Moeilijk daarin is wel weer hoe je dat gaat registreren.
Een andere oplossing zou zijn: Op 1 avond iedereen een ijsje overhandigen door vlak na de zgn. "Frankys ijs poort" via 4 tafels waarlangs de deelnemers lopen, ijs uit te delen. Met daarachter, na een meter of 10, wat prullenbakken voor de papiertjes. In ieder geval vlak voor het rustpunt. Dit geldt voor beide oplossingen. 

Of het ooit zover gaat komen is mij een raadsel  Ik ben er al jaren mee bezig, maar eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik niets ben opgeschoten.
De Avond4daagse blijft in ieder geval een bijzonder evenement. Waar saamhorigheid in het wandelen een groot goed lijkt. Tegelijkertijd in deze kwestie juist weer niet aanwezig lijkt!
Verbazingwekkend.

Naast de Avond4daagse was het de week van de vele afspraken tussen de ritten door. Het was een behoorlijke puzzel geweest om overal tijdig aanwezig te zijn. Maar eigenlijk ben ik overal op tijd verschenen. Tot aan deze laatste werkdag (het is nu zondagavond) aan toe.

Nu neem ik even rust. Welgeteld 1 dag. Maar dan ook echt rust. Er is worden geen mails gelezen, geen afspraken gemaakt en geen andere werkzaamheden verricht. Even de kop leegmaken. Wat lezen, wellicht wat Netflixen. We zien het wel
Komende week wordt het wederom zeer druk. We gaan ervoor.

Kinderdag heeft vandaag zijn eigen facebookpagina gekregen. Zo kunnen we veel directer informatie verstrekken. De komende weken ga ik via die pagina veel voor geïnteresseerden, belangrijke informatie, delen. De organisatie van deze dag verloopt overigens prima. Er moeten uiteraard nog wat zaken worden geregeld, maar daar zijn we dan ook mee bezig. Wel liggen we voor op schema en als dit zo blijft gaan hebben we KiNDERDAG mooi op tijd geregeld. Ik heb er nu al ontzettend veel zin in en zo ook de groep mensen in de organisatie. Ik ben supertrots op hen.

Een dagje vrij. Daarvoor sta ik nu.
En dus ga ik besluiten. Mogelijk maak ik morgen nog wel mijn kinderdagverhaal af. Het verhaal dat 10 weken voor KiNDERDAG wordt opgestart en in de laatste week op KiNDERDAG zelf zijn einde zal kennen.
Elke week publiceer ik dan een hoofdstuk, 10 weken lang achtereen, waarbij het plot op KiNDERDAG zelf geschreven moet worden. Daar zal het verhaal zijn einde kennen.

Een mooi verhaal hoop ik. Een verhaal dat kinderen dus meenemen naar  KiNDERDAG. En daar ook zelf naar hun hand doen zetten.

Ik ga weekend houden.

Tot volgende week!

Frank Boereboom
Frankys-Food
Hengelo