2019-27. De drukte!

Het is zatedag 29 juni wanneer ik mijn nieuwe hoofdstuk aan u als lezer toevertrouw. Nauwelijks nog energie over. Het lichaam zeurt om rust. De zweetdruppels lopen van het hoofd. Het hoofd bonst! Een glas water is weg eer ik het doorheb. De Snor staat even verderop op zijn rustplek. Ik hoor de vriezer. Hij draait weer sinds ik de stekker in het stopcontact heb gedrukt. Ook de lader van de accu, tbv zijn aandrijving, hoor ik draaien. Het is nog steeds warm. Ik ben moe. Moe van de warmte en de wil om te slagen. De druk was groot vandaag. Het is zaterdag en zojuist heb ik 5 afspraken afgewerkt.  De één wat minder groot dan de ander, maar toch, dé verplichting om overal op tijd te zijn maakt het allemaal wat onrustig. Ik heb het gered. Alles is goed gegaan. Maar ik moet wel eerlijk zijn; ik was er niet gerust op. Het was allemaal best krap ingepland. Maar ik ken de wetten van de Snor, ken mijzelf en weet zolangzamerhand wat ik moet doen om te bereiken wat ik heb afgesproken. Het ging dus ok voor wat de planning betreft. En dan het ijs. Het ijs moest hoe dan ook 5 uur zonder stroom (lees; nieuwe kou) worden geconserveerd. De laatste keer dat ik met zulke temperaturen van doen had was niet zo heel goed bevallen. Nog maar 5 dagen geleden stond ik op het Ladies only event op het Prins Bernhard Plantsoen. Ook deze dag was het bijzonder warm. Warmer als vandaag naar mijn bescheiden mening. De vriezer op de Snor stond toen aangekoppeld op het stroomnetwerk en zelfs dat bleek niet voldoende. De vriezer moest ook steeds worden geopend voor het maken van ijsjes voor de dames, welke in redelijke getale op de Snor afkwamen. En daardoor werd het ijs, ondanks de blijvende aanmaak van kou, nooit meer hard. Ik moest het voor vandaag (zaterdag 29 juni) dus anders oplossen, vooral omdat ik continu op weg zou zijn en nergens kon inpluggen. En dus bedacht ik een proef als oplossing en maakte ik een koudedekentje. Een deken van luchtkussen folie afgeplakt met aluminiumfolie. Dat moest het ijs tijdens het transport in ieder geval gaan beschermen tegen de hitte van vandaag. De temperatuur klom en klom tijdens deze dag. En de Snor reed door de stad. Het werd opnieuw 33 a 35 graden. Ondanks dat ik geen nieuwe kou meer zou krijgen had ik  alleen met vanille wat problemen. De rest bleef uitstekend. Vanille heb ik later nog door een verse bak vervangen. Is de proef daarmee geslaagd? Wat mij betreft wel. Het proefdekentje werkte volgens mij wel degelijk. Uiteraard ga ik hem vaker gebruiken. Om te zien of die inderdaad werkt, maar ik heb er wel een goed gevoel aan overgehouden.

Ik ben thuis, opgedroogd. Helemaal naar de galemiezen. Kapot! De warmte heeft duidelijk zijn sporen nagelaten. Wil maar 1 ding: slapen en drinken. Veel zelfs. De eerste liters spa rood zijn al dankbaar opgenomen door het uitgedroogde lichaam. En dan te bedenken dat ik overal wel wat heb gedronken. Overal dacht men aan de ijscoman.  Ik kwam echt niets tekort.

Maar rijd maar eens in die hitte in de warme Snor. Dan weet je wel hoe het is. Zelfs de telefoon gaat op uit. Automatisch, omdat de omgevingstemperatuur steevast te hoog is. Wilde vandaag een foto maken, maar de zeer heet geworden mobiel ging niet meer aan. Heb m toen maar in de broekzak gestoken, maar dat hielp ook niet veel.

Het was een warme week. Waarin ik niet altijd kon uitrijden. Te warm. En vandaag moest ik. Immers, afspraken zijn afspraken. Eerst bij de Moskee. Toen een verjaardag. Daarna een buurtfeest, nog een buurtfeest en als laatste een familiedag. Het was al met al een mooie en gezellige werkdag. Veel verschillende mensen mogen ontmoeten.

De komende dagen blijf ik onverminderd druk. Zijn er nog immer wijken waarop ik nog niet kan terugkeren. De drukte duurt nog precies twee weken voort. Dan moet het eindelijk even wat gaan minderen in drukte. Dan, beginnen ook de schoolvakanties en vliegen velen weer uit en blijft uw ijscoman weer rijden voor de achterblijvers.

Nog even volhouden dus. We hebben ondanks de hitte, een prima week achter de rug.  En dan moet morgen nog komen!

Ik wens u allen een mooie zondag toe. En uiteraard ook een hele mooie nieuwe werkweek.

Ik ga besluiten. Het lichaam de rust geven.

Tot volgende week!

Frank Boereboom
Frankys-Food
Hengelo