2019-23. Sneuvelende records!

Al 5 jaar registreer ik de omzetten behaald op dagen dat ik door de wijken rijd. Zet ik er ook bij in wat voor een weertype ik de omzet scoorde. En in die beginjaren zat de omzet altijd onder een bepaalde grens, gesteld door mijzelf als hoogst haalbare op een route door een wijk van Hengelo. Let wel! Als venter opererende, dus geen omzetten uit evenementen of anderszins. Nee, echt uit een route op de wijk, verdiend als ouderwetse venter. En alhoewel de omzet met de jaren steeg overschreed ik die grens pas na 3 jaar. En moest ik uiteindelijk na die 3 jaren van ijsrijden de door mijzelf bepaalde grens opschroeven. In al die tijd vanaf dat moment tot aan dit seizoen, was ik er stellig van overtuigd dat ik deze nieuwe grens niet zou overschrijden. Dat zou mijnsinziens onmogelijk zijn. Je rijdt namelijk meer dan je stilstaat. En wanneer je rijdt verkoop je niks. En wanneer je stilstaat gebeurd er soms ook niets, komt er dus niemand aan de kar. Met andere woorden; het zou daarom waarschijnlijk niet voor gaan komen. En zeker niet zo snel. Maar toch gebeurde het twee weken geleden. Eerst al op Groot Driene. Ik ging uiteindelijk net over die, voor mij onhaalbare, grens heen. Nog niet eerder meegemaakt. Een nieuw verkooprecord dus. De dag erna ging ik weer over dát record heen op de Nijverheid! Toen bedacht ik mij... dit is echt de top. Alles zat mee en er was ook iemand aan de kar verschenen die maarliefst 50 bollen tegelijk bestelde. Dat maakte dit record wel wat vertekend. Maar toch, een nieuw record! En ik was er maar wat trots op.
Vandaag (zaterdag) was ik op de Berflo Es. Een wijk waar ik nauwelijks ben geweest dit jaar. Waar ik dus nog geen regelmaat had gebracht en waar volgens mij  daarom geen beste omzet verwacht mocht worden. Weliswaar mooi weer, wat te warm zelfs, maar daarentegen ook nog eens veel mensen met een korte vakantie (hemelvaartsdag) van huis.
Het was in het begin dan ook niet druk en ik was eigenlijk bang dat deze dag slecht zou aflopen. Voor mijn gevoel was het de hele dag eigenlijk niet echt druk. Ik bedoel; ik heb wel zwaardere dagen gekend. Wel kwamen er steeds meer mensen aan de kar en ook wel met goede bestellingen, maar niet dat ik nu even dacht het nog maar net staande record aan diggelen te slaan. En toch gebeurde het!
Ik was beduusd. Ik heb de omzet wel 3x geteld. Het bleef steeds dezelfde.
Gek is het wel dat ik het gevoel een goede omzet te draaien volledig kwijt lijk te zijn.
Maar dat deert mij geenszins. Ik ben vooral blij, heel blij. Want de rek is er kennelijk nog immer niet uit. Gisteren draaiden we dus opnieuw een nieuw record en dus hebben we de grens wederom opgeschroefd. Onhaalbaar zeg ik. Tegelijkertijd was de omzet van gisteren niet eens veel lager. Met andere woorden; de vraag is niet óf ik die omzet ga halen maar meer wanneer!
Gisteren was dus prima maar deze omzet en die twee van een paar weken geleden zijn wel behaald bij uitstekend weer.

Op Facebook groeit het bedrijfje ook steeds verder. Het aantal volgers groeit gestaag. De berichten worden gewaardeerd. Het nieuws rond KiNDERDAG wordt goed gevolgd en de nieuwe poster/flyer geeft een mooi en vrolijk beeld van de aanstaande KiNDERDAG.
Komende week is er weer een vergadering. Dan zullen opnieuw alle zaken om de KiNDERDAG goed te laten verlopen, aan het voetlicht komen.

Op mijn facebookpagina ziet u steeds foto's van de ijskar zonder mensen. Sinds dit jaar fotografeer ik geen mensen meer die aan de kar staan. Dit om problemen met volgers te voorkomen. Sinds de wet AVG op 25 mei 2018 werd ingevoerd ben ik erg voorzichtig geworden. Ik ken mensen die het gewoon niet op prijs stellen wanneer hun kinderen op Facebook komen. En dat is hun goed recht. Helaas ken ik er ook een paar die ook hun kinderen niet op Facebook willen terugzien, maar zelf wel hun kinderen in het openbaar op hun eigen facebookpagina plaatsen. Dan denk ik ook wel eens; "kom op zeg! Kijk eerst eens bij jezelf!" Uit pure beleefdheid haal ik de foto dan toch maar weg, maar niet eerder dan dat ik de betreffende klaagster op hun fouten heb gewezen.

De wereld zit dan ook maar raar in mekaar. Geen foto's meer van drukte rond de ijskar. En iedereen mag er wat van vinden. Maar ik ben Frank en ik ben eigenwijs. Doe alles zoals ik het mij heb voorgenomen en anders doe ik het niet! Punt uit!

Het laatste wat ik nog wil toevertrouwen aan het blog van deze week is het verhaal dat ik een coach ga inhuren. Om te bezien of er een mogelijkheid is om voor 100 procent met FF door te kunnen gaan. Ik bedoel hiermee; wanneer ik bij bedrijven solliciteer moet ik ook FF een kans geven. Dat zou wel zo eerlijk zijn en mij bovendien goed inzicht kunnen geven in de mogelijk- en onmogelijkheden van Frankys Food. Een studie dus vooralsnog!
Wordt dan ook vervolgd.
En ook werk ik wat uren bij Reedijk Banden. Als bezorger van banden. Ik doe dat omdat ik het leuk vind en omdat ik wat kan doen. Verdienen doe ik er wel mee, maar omdat het UWV mijn uitkering ermee verlaagd schiet ik er financieel niets mee op. Ik werk dus echt omdat ik het leuk vind.

Ik ga besluiten! Het is warm buiten. Ik zie erg op tegen deze dag. Hij zal lang en warm zijn. Een korte broek is niet van toepassing en een koksbuis zal gewoon gedragen worden. Met logo. Vandaag moet ik namelijk nog op visite bij de Hasseler Borgh. Dit in het kader van de zorginstellingen aktie.

Ik wens u allen een mooie dagven week toe!
Ik zeg; tot volgende week!

Frank Boereboom
Frankys-Food
Hengelo