2019-40. Uitbreiding?

Ja een mooi vak. Was het maar zo dat ik ervan kon eten, wonen en er zelfs nog wat leuke dingen van kon doen; anders gezegd: ervan leven! Dan was het super. Nu kan ik er van wonen en er af en toe nog iets leuks van doen. Meer (nog) niet. En daarom blijft het zoeken naar meer (financiële) zekerheid van kracht. Maar ook omdat ik iets wil bijdragen aan de maatschappij anders dan met FF, zoals ik dat graag als bijvoorbeeld, conciërge op een basisschool zou willen doen en daarmee onder de mensen ben. En ik het vooral geweldig vind om met mensen en vooral kinderen te mogen werken. Met ze te ouwehoeren en ze bij tijd en wijle ook te dissen. Maar ook om er voor hen te zijn wanneer dat nodig mocht zijn. Dat is wel iets wat ik een beetje mis, dat beetje verantwoordelijkheid dragen. Dat ik dat met FF ook moet is juist gesteld maar toch is dat anders. Geef mij een takenpakket en een aantal scheidslijnen waarbinnen ik mij bewegen moet, terwijl ik tegelijkertijd het gevoel mag hebben dat ik een bijdrage lever aan de maatschappij en ik voel mij echt gelukkig. Zeker wanneer dat te combineren valt met FF. Voor de duidelijkheid; met mijn werk uit FF verveel ik mij geenszins hoor. Trots ben ik op de route die ik in 5 jaar ijscoman heb afgelegd. Op die route zijn heel wat schulden weggewerkt. En dat allemaal met verkopen aan ijsjes a 1 euro en later 1.10! Mooi toch? Ben best wel tevreden. Maar ervan kunnen leven is  echt nog wat anders hoor. Als een ijsseizoen nu eens uit 12 maanden zou bestaan dan zou het wellicht kunnen werken. Hoewel er dan bij mij meteen de vraag opdoemt of dat de jaaromzet echt zou doen verhogen. Het voorjaar en het eerste gedeelte van de zomer wordt er namelijk altijd veel beter ijs geconsumeerd dan in het tweede gedeelte van het seizoen. De verzadiging treedt dan toe. En dus is het wellicht juist ook goed om even geen ijs meer te verkopen (wintertijd). En zoals de koeien in de lente (nog) naar buiten komen zo ook de ijscoman weer te mogen aantreffen in de straten blijft toch een bijzonderheid. Zeg nou zelf: Dat is toch ook leuk? Ik zie het elk jaar bij mijn eerste routes door de wijken. Dan vinden de mensen het leuk dat de ijscoman weer gesignaleerd is. Voor velen een teken dat de Nederlandse winter (saai en nat) voorbij is. En trouwens;  waar vind je nog ijscomannen? Een uitstervend beroep. Maar ik weiger op te geven. Ondanks de tekortkomingen in de verdiensten. Vandaar ook dat ik mij buig over verschillende manieren waarop ik wellicht de omzetten kan vergroten.

Een aanhanger waaruit ik ijs verkopen kan is zo'n voorbeeld. Veel sneller en zoveel gemakkelijker op afspraken kunnen komen is zoveel beter. Dat werkt echt wel omzetverhogend.
Maar deze ijscoman moet alle zeilen bijzetten om het verdiende geld in te zetten. Dit jaar heb ik echt de laatste financiële ellende achter mij gelaten maar daarmee is wel het werkkapitaal op. En ik kan dus niet zelfstandig een investering doen van 6000 euro.
Daar heb ik echt wel anderen voor nodig. Overigens verwacht ik dit bedrag binnen een half jaar na de start van het nieuwe seizoen te hebben terugbetaald. Zoveel is het namelijk nu ook weer niet. Maar voor mij is het met de laatste aflossing van schulden nu net iets teveel. Ik moet dus een externe partij vinden. Een mooie uitdaging. Lukt het niet, dan heb ik de aanhanger nog voor juli 2020. Geen enkel punt. Maar wil ik dit jaar, deze winter, nog profiteren moet ik nu ook handelen. Binnen twee weken kan zulks geleverd worden. Dus daar verwacht ik geen enkel probleem. We gaan zien wat er de komende week of weken gaat gebeuren. Zullen er partijen zijn die mij willen helpen?  We gaan het zien. Overigens wil ik nog wel even opmerken dat daarmee niet en met nadruk NIET het leven uit de Snor getrokken zou worden. Sterker nog; ik verwacht eigenlijk dat die er geen minuut minder om zou rijden. De Snor is nu éénmaal mijn verkoopattractie. En zal het wat mij betreft altijd blijven!

KiNDERDAG 2019 is alweer even voorbij en ik ben blij verrast met zoveel positieve reacties. Ook blij met zoveel mooi naslagwerk als foto's en filmpjes. Het was een mooi feestje. De avond viel tegen. Het leek door de weinig aanwezigen meer op een privé feest. En dat was natuurlijk niet de bedoeling. Wat mij betreft is dat voortaan niet meer nodig. Gewoon van 10.00 tot 17.00 uur en klaar!

Met de afgelopen KiNDERDAG is het feestjaar ook voorbij! Gaf ik in 10 groepen (groepen 0 t/m 8) van verschillende Basisscholen ijs en een lezing over mijn ventberoep weg in de periode van februari tot en met maart of april, deed ik dat later in het jaar over bij 5 zorginstellingen om ook de ouderen te verrassen. En maakte ik tot slot de KiNDERDAG groter dan ooit.
Het feestjaar is wat dat betreft dan ook echt voorbij. Op naar de 10 jaar van ijscoman zijn zullen we maar zeggen.

En laten we hopen dat we de groei kunnen maken die nodig is om nog even ijscoman te kunnen zijn. Ik zou er graag van eten, wonen en leuke dingen van willen doen. Kortom; Er van leven!
Dat laatste zou wellicht nog beter kunnen dan tot nu toe is gebleken in combinatie met een leuke baan als conciërge.
Laten we hopen dat er binnenkort goed nieuws is op het gebied van financiële daadkracht tbv een aanhanger als ook een baan waarmee ik FF goed kan combineren.

Dat zou dit feestjaar nog meer vorm geven.

Frank Boereboom
Frankys Food
Hengelo