2020-05. Een vreemde week!

Aanbeland op 1 februari 2020 en de winter is in geen veld of weg te bekennen. Rustig koersen wij af op de aanstaande lente, die volgens mij sneller komt dan anders. Temperaturen in de dubbele cijfers leiden ertoe dat de vogels al zijn begonnen met het zoeken van bouwmaterialen voor hun nest, de knoppen van bomen in sommige gevallen al op springen staan en sommige heesters al bloei vertonen. Het is duidelijk te vroeg, maar dit hebben wij niet in de hand, tenzij we ons gedrag in de jaren welke achter ons liggen, beschouwen als medeplichtigheid aan de opwarming der aarde. Maar ik weiger te geloven dat alleen dat de reden van de te vroeg op gang gekomen lente is, net als dat ik ook weiger te geloven dat er helemaal niets aan de hand zou zijn. De vele maatregelen van Politiek Nederland betwijfel ik wel. Alsof wij alleen de wereld kunnen doen verbeteren. Echt niet! Maar ondanks dat wij klein zijn willen we wel altijd vooraan in de klas zitten en het braafste jongentje of meisje zijn. Ok, genoeg politiek! 

De week welke nu achter ons ligt bracht veel verschillende en ook opvallende zaken. Zo bestelde ik definitief de nieuwe foodtrailer. Dat ik de keuze maakte voor de trailer uit Zeeland en niet uit Zwolle had te maken met het feit dat de trailer uit Zwolle ineens kleiner werd geoffreerd. Zo spraken wij, tijdens ons bezoek aan het bedrijf, weken geleden, over een trailer van 2.0 bij 2.50 meter. Dat heb ik zeker en in het bijzijn van mijn zoon, welke mee was op bezoek, nog maar eens herhaald; "dus we hebben het over een trailer van 2 bij 2.50 met deze prijs?", waarop de directeur bevestigend antwoordde. In de offerte van afgelopen maandag was de aanhanger ineens 20 cm minder breed. En ook duurder. Ik zeg u:  20 cm minder breed is echt veel. Geloof het of niet maar ik kon het niet accepteren. Ik zag ook ineens meer euro's worden opgeslokt aan zaken die volgens mij niet zo duur hoefden te zijn. Het kwam dus helaas voor hen, wat onbetrouwbaar over. En dus koos ik uiteindelijk voor de halfronde aanhanger die wat mij betreft ook beter bij mij past. De aanbetaling is reeds gedaan en de aankoop ermee bevestigd. Ergens in de maand mei kan ik de kar ophalen. Wordt een beste rit, maar zo zij het. 

Deze week werd ik ook twee keer bijzonder verrast. Het betrof enerzijds een bijzondere ontwikkeling en anderzijds werd ik ook onaangenaam verrast door een tiding die ik niet als zodanig had herkend. 

De bijzondere ontwikkeling gold een oproep voor een sollicitatiegesprek naar aanleiding van een sollicitatie gedaan in november (!) van vorig jaar. Die had ik niet zien aankomen. Nee, natuurlijk niet! Hoe kun je daar nog op rekenen. Maar de persoon van het bedrijf die over het aantrekken van personeel voor de vijgekomen functie ging, wilde mij toch een keer spreken. Het ging om een functie van logistiek medewerker voor 3 dagen of te wel 24 uur. En ik wilde het,  ondanks mijn eerder ingevulde plannen 100 procent voor FF te gaan, een kans geven en sprak daarom af langs te komen. Ik zou de betreffende functionaris wel uitleggen dat de situatie inmiddels sterk was veranderd en dat ik best wilde luisteren maar ook vragen zou stellen om tot een goed inzicht te komen alvorens ik ook maar een moment aan het werken in deze functie zou denken. Ik bedoel; ik heb wel een foodtrailer aangeschaft, dus daar heb ik wel rekening mee te houden. Afijn; het gesprek liep prima. De betreffende functionaris begreep mijn positie, zonder mij daarmee direct  te doen degraderen tot weinig serieus. Nu eerst maar het resultaat van het gesprek afwachten alvorens een radicale verandering door te voeren. 

Vooralsnog ben ik na het gesprek gewoon weer doorgegaan als Frankys-Food.

Onaangenaam was de tiding van iets wat ik pas daags na meerdere berichten zag zoals het ook daadwerkelijk was. Nietsvermoedend lees je soms berichten op facebook die je niet helemaal thuis kan brengen. Dat heeft vaak te maken met het feit dat je niet iedereen van haver tot gort kent en berichten daarom niet helemaal kan thuisbrengen. Zo leerde ik in 2018 een jong gezin kennen waarvan de man, ook ondernemer, mijn zakelijke berichtjes op facebook, deelde. Een teken dat hij leuk vond wat ik deed en mij ermee wilde helpen door dat te delen. Ik vind dat altijd zo bijzonder wanneer mensen door delen van een bericht laten blijken het goede met jouw bedrijf voor te hebben. De berichten welke ik niet kon thuisbrengen gingen, zo bleek later, over zijn overlijden. Geschrokken, verbijsterd en vooral overpeinzend waarom ons lieve Heer zo'n jong mens tot zich had geroepen. Ik was echt een paar dagen helemaal van slag. Had ik het op tijd gezien en ook begrepen dan had ik uit respect een laatste eer willen bewijzen. Zeker aan zijn directe familieleden. Maar ik zag het dus te laat. In ieder geval heb ik mijn condoleance kunnen overbrengen aan zijn directe familie en hen sterkte gewenst voor deze zware periode van rouw.

Als mensen zo vroeg overlijden dan kan ik daar vrij lang mee worstelen. Twee jaar geleden maakte ik het ook al mee. Ik kan er niks aan doen maar ik ben dan echt even van de leg en wil iets doen om de verdrietige mensen te steunen. Dat zit nu éénmaal in mij. Het moet er ook uit. Met erover schrijven kan ik het naar verwachtig uiteindelijk loslaten. Een kind hoort natuurlijk in principe ook nooit eerder te gaan dan de ouders. Maar zo werkt het kennelijk niet. Te vaak hoor je dat jonge mensen overlijden. Het zal onderdeel van ons leven zijn. Maar begrijpen zal ik het nooit.

De week is weer voorbij. De weerkaarten hebben mij nog steeds geen uitrijddag in het vooruitzicht gesteld. Maar wat nu niet is kan volgende week weer heel anders zijn.

Het zou fijn zijn wanneer ik weer lekker in de Snor kan zitten. Op weg naar mijn klantjes en klanten. 

Wat ik deze middag nog wel ga doen is testrijden. Kijken of de Snor nog steeds goed reageert. 

De testrit verliep uitstekend. Gerustgesteld parkeerde ik de Snor weer op zijn parkeerplaats aan huis. Alles werkt naar behoren. De Snor is wel erg vuil van de kerstritten. Er hangt ook nog wat versiering van de kerst aan de kar. Er moet dus nog wel wat gebeuren, maar haast hebben we niet. 

Langzaam maar zeker koersen we op de lente af. Mijn mooiste seizoen. Ik heb er al weken zin in. Bomen, planten en vogels zijn er klaar voor. Ik zeer zeker ook!

Tot volgende week!

Frank Boereboom 

Frankys Food 

Hengelo