2020-42. De eerste dagen in Quarantaine!

Vorige week zondag, op de verjaardag van mijn jongste zoon, was er binnen de Villa één zoon die erg moe was. Hij zag er overigens ook niet geweldig uit. Op de stoel lag hij te pitten, kennelijk ver weg. Ik dacht op dat moment niet aan Corona. Als ouders hebben wij onze kinderen zoveel mogelijk meegegeven om dit virus buitenshuis te houden. Dit vooral omdat vrouwlief in de zorg werkzaam is en ik mijn geld moet verdienen met opdrachten uit mijn eigen bedrijf. En vooral omdat ik geen vergoeding krijg wanneer ik niet kan of mag werken. Lang ging het ook goed. Op het werk van mijn oudste zoon waren er weliswaar steeds momenten van onrust onder het personeel,  maar werden twijfelgevallen door de leiding direct aan een test onderworpen. En steeds was die uitkomst goed. Bij de jongste zoon waren er in zijn omgeving geen problemen. En bij de uit huis wonende zoon, de middelste, waren binnen zijn vriendengroep ook wat problemen, maar hij nam de boel zo serieus dat hij steeds wist te ontsnappen aan dit klote virus. Daar komt bij dat hij niet bij ons woont en dus ook weinig schade aan kon richten. 

Toch gebeurde het. Overkwam het ons. Afgelopen zondag dus. Mijn zoon was moe, heel moe. En ging ook nog eens vroeg naar bed. Ongewoon vroeg. Niets vermoedend vierden wij de verjaardag van de andere zoon. Totdat ook wij naar bed gingen. De volgende dag, maandag, kwam de vermoeide zoon eerder terug van zijn werk. Hij zei dat hij getest moest worden omdat hij danweer koud danweer warm was geworden. Ook had hij een vreselijke spierpijn. Op dat moment zagen wij de ernst van de situatie goed in. Mijn vrouw nam direct kontakt op met haar werkgever om te vragen wat ze moest doen met deze wetenschap en de andere zoon belde ook meteen naar zijn werk en zegde kort daarna zijn werk af. Dat had ook een reden. Ook hij voelde zich niet meer zo zeker. En het verantwoordelijkheidsgevoel zei hem thuis te blijven. Ookal leverde hem dat geen inkomsten meer op. Mijn vrouw moest ook thuisblijven uit voorzorg. De uitkomst van de test zou bepalen of ze weer aan het werk mocht. 

Omdat test afdelingen met nogal wat overbelasting van doen hadden kon mijn zoon pas op woensdagmiddag getest worden.  De uitslag, zo werd hem verteld, zou binnen 48 uur, via een bericht aan hem worden bekendgemaakt. 

Donderdagavond rond 22.30 uur werd hem dan uiteindelijk het testresultaat positief medegedeeld. 

Toen hij benedenkwam, om het ons mede te delen, zag je dat hij zich enorm schuldig voelde. Ik geloof dat ik m wel 3x heb gezegd dat hij er niets aan kon doen. Dat het overal voorkomt en dat in principe iedereen hiermee te maken kan krijgen. Natuurlijk schoten er ook negatieve zaken door mijn hoofd. Wat nu met die hamburgers bakken of wat nu met de ontbijtservice? Alle afspraken moesten worden afgezegd. Zo ook moesten alle betalingen van reeds bestelde  ontbijtmanden terug worden geboekt. Weg geld, weg werk! Geen inkomsten deze week. En daar stonden toch leuke opdrachten voor in deze periode hoor.

Maar gezondheid gaat voor alles. 

Mijn zoon had inmiddels al geen last meer van griepverschijnselen. Alleen was hij nog wat vermoeid. Maandag, zo zei men vanuit het GGD, mag hij alweer aan het werk, mits hij geen verschijnselen meer heeft. Mijn andere zoon heeft kort daarna ook een test laten doen, net als mijn vrouw. Beiden voelden zich niet helemaal ok. Niet dat wat zij voelden nu zo erg was, maar uit verantwoordelijkheidsgevoel gingen ze toch maar, voor de zekerheid naar een test afdeling. Beiden hadden, zo is inmiddels bekend, een negatief resultaat. Kortom: geen Corona. Ja en zelf ben ik prima in orde. Geen enkele reden om mij te laten testen. 

In mijn werkzame leven ben ik ook weinig ziek geweest moet ik zeggen. Slechts in het griepseizoen van 2017/2018 ben ik een korte periode echt ziek geweest. En met de Corona verschijnselen van nu. Echt waar! Leg het mij maar uit.

Afijn, ik voel mij goed en moet nu dus nog enige tijd verplicht in huis blijven. En in die tijd kan ik niks ondernemen. Komt er dus ook geen geld binnen. De kans om alsnog ziek te worden is er overigens nog immer. Echter wordt die kans met de dag wel kleiner. Aanstaande woensdag ligt het omslagpunt. Dan zou ik niet meer ziek kunnen worden via een besmetting door mijn zoon. 

En dat betekent dat ik na komend weekend weer aan het werk kan. Uiteraard wel wanneer ik niet via een ander kanaal alsnog ziek zou worden. 

Maar positief als we zijn gaan we daar natuurlijk niet vanuit.

Dagen in huis zijn is echt vreselijk. Vervelend en niks voor mij. Ik kijk tv, netflix, sport en lees veel. Geen Facebook voor mij. Saai als het is geworden. Geen praatprogramma's. Ik word zo moe van al die negativiteit. Ik zou willen wandelen. Fietsen en buiten zijn. Werken, geld verdienen. Maar het mag allemaal niet. En dan zijn wij eigenlijk nog blij met de testresultaten van de andere twee. Gestel dat ook zij positief getest werden begon de quarantaine regel weer opnieuw vanaf de testdag. Nog langer binnen blijven.  Lekker voor een ondernemer die zijn geld moet verdienen buitenshuis. Deze week van quarantaine heeft mij minimaal 1000 euro gekost. En daar baal ik echt van. Moet er niet aan denken dat dit nog verlengd had moeten worden. 

Dat wij buiten mijn zoon met Corona geen Corona hebben opgelopen is erg fijn. Ik moet mijn zoon daarvoor een dik compliment geven. Eerstens verbleef hij veel, zo niet elk uur op zijn kamer. Droeg hij steeds een mondkapje en had hij ook steeds schone handschoenen aangetrokken wanneer hij naar beneden kwam. Ook hield hij afdoende afstand en waarschuwde hij wanneer hij in de buurt kwam. Dit heeft hij echt prima gedaan!

Nu de periode van quarantaine ongeveer op een goede derde van de totale tijd zit en de testen verder negatief waren kunnen we ons weer wat oprichten. Ik heb mij in die eerste dagen soms erg rot gevoeld. Niet omdat ik ziek was maar omdat het ons is overkomen. En er niets aan te doen was. De regels moeten nu eenmaal worden gehandhaafd. 

Ik hoop dat diegenen waarvan ik helaas de bestellingen moest annuleren snel weer bij mij terugkomen. Ik wil graag weer geld verdienen. Het ging dit jaar allemaal zo mooi. Echter, deze verplichte quarantaine periode en het slechte weer in deze maand oktober, waar ik geen ijs meer kon rondrijden, hebben mijn bankrekening niet veel goed gedaan.

Mogelijk kan ik waarschijnlijk vanaf 1 november weer voluit. Eerder ben ik met handen en voeten gebonden aan de regels. Dus zal ik op mijn facebookpagina ergens rond donderdag bekendmaken dat we vanaf zaterdag weer werk mogen aannemen.

En dan maar hopen dat we weer wat geld kunnen verdienen. Want een totale lock down sluit ik niet uit, nu mensen nog steeds alle regels aan hun laars lappen en de complottheorieën  niet van de lucht zijn. 

De cijfers zeggen mij genoeg! Ik begrijp ook niet alles, dat geef ik toe, maar regels zijn regels. Zo ben ik opgevoed. Laten we samen proberen die regels na te leven. 

Daarna is of komt er vast wel een moment of periode om over de andere zaken na te denken. Wanneer er geen mensen meer dood gaan door onverantwoord gedrag. 

Samen Sterk. Ik kan het weten. Mijn zoon en alle anderen hier in huis  volgden hier in huis de regels. En is het goedgekomen?

Vooralsnog zeg ik volmondig JA! Mijn andere zoon negatief alsook mijn vrouw. Omdat ik geen test heb gehad geldt dit voor mij niet. 

Vanaf woensdag, echter, zal ik het weten. Dan kan ik hier in quarantaine zittende, niet ziek meer worden via mijn zoon.

Dat is zo zeker als 1+1 2 is. 

Ik ga ervoor! Samen Sterk!

Tot gauw!

Frank Boereboom

Frankys Food 

Hengelo