2021-03. De herstelde Snor.
Toen ik in januari 2016, bijna 5 jaar geleden, uit handen van de redactie van het RTL4 programma 'Puur Geluk' een prachtige en 45 jarige oude ijskar kado kreeg kon ik nooit bevroeden dat ik zoveel plezier zou beleven aan het gebruik ervan. Het klinkt of leest wellicht wat vreemd, maar de ijskar is zo belangrijk voor mij geworden dat ik heel beroerd kan zijn wanneer er iets niet goed werkt. Of wanneer hij schade heeft opgelopen. Dan kan ik bij wijze van spreken zelfs emotioneel worden.
de foto met de bewuste Snor.
Edwin druk bezig.
De bumper in mooi zwart
Een strip voorkomt beschadiging
de motorkap ontbreekt nog
de Snor kreeg een kadootje uit handen
Natuurlijk was de gedachte dat ik iets bijzonders had gevonden er ook wel toen ik in december van 2015 op een verkoopsite diezelfde ijskar te koop zag staan. Zag mij al dromende, rondrijden in die prachtige oude elektrische tot ijskar omgebouwde melkwagen van het merk Spijkstaal. Want dat was in zijn eerste deel van zijn leven zijn taak geweest. En gek genoeg bezocht ik niet veel dagen na de vondst op de verkoopsite de verkoper en de ijskar. Om samen tot een deal te komen dronken we binnen een kop koffie, na een kleine proefrit te hebben gemaakt. Weliswaar nog op papier, maar we waren er wel uit. Een bericht op facebook, later die avond na thuiskomst, over die done deal bevestigde waarom ik hem zo graag wilde hebben. De reacties waren zeer positief. Men vond het zelfs een aanwinst voor Hengelo.
Dat die koop uiteindelijk niet doorging had te maken met een gebrek aan wederzijds vertrouwen. De verkoper eiste dat ik de ijskar meteen of in ieder geval van te voren betaalde en daarna kon komen ophalen. ik wilde hem daarentegen juist pas betalen bij het afnemen en dus afhalen van de betreffende ijskar. Ben niet gekke Henkie! De verkoper wilde ineens niet meer. Teleurgesteld schreef ik later een bericht op facebook dat de deal was afgeketst. De lezers waren net als ik teleurgesteld.
Het bericht van het afketsen van de done deal werd heel toevallig opgevangen door de redactie van RTL4 'Puur Geluk'. Een redactie die middels berichtjes op facebook zocht naar mensen die ze ergens blij mee konden maken. Een foto van mij met opgeplakte Snor was ook door de redactie gezien en maakte de redactie nog nieuwgieriger naar uw ijscoman. En dus las de redactie niet veel later een aantal door mij geschreven en geposte blogs en bladerde hevig door alle berichtjes op mijn facebookpagina Frankys Food en kwam uiteindelijk tot de conclusie dat ik moest worden geholpen om de Spijkstaal alsnog bij mij te laten afleveren. Ze kochten de ijskar zonder dat ik het wist. Later zou ik de Spijkstaal op een bijzonder indrukwekkende wijze alsnog in mijn bezit krijgen. Via een zogenaamde opname voor een reclamespotje voor de Staatsloterij, waartoe ze mij hadden uitgenodigd. En terwijl ik dacht dat het allemaal een echte reclame betrof, bleek tijdens de opnames dat het hun manier was om mij tijdens die zogenaamde opname een ijskar te schenken.
Verbijsterd nam ik uren erna in Hengelo, mijn nieuwste aanwinst in ontvangst, vol met vragen en in absolute onwetendheid verkerende.
Het blijft een prachtige periode. Eén waarop ik met veel plezier terugkijk.
Nadat ik de ijskar had opgeknapt met heel veel hulp van een mede-wijkbewoner doopte ik de ijskar: "de Dekselse Snor". Naar de Snor welke ik ooit droeg op een evenement op mijn eigen tuindorp en waarvan een foto was geplaatst op facebook. En juist die foto was de redactie zo opgevallen waardoor ik vermoed dat ze juist toen mijn facebookpagina bekeken. Die foto hebben ze dus gebruikt om mij over te doen halen om in dat zogenaamde reclamespotje te doen figureren/acteren. Ik zag er zo leuk uit, als een echte ijscoman, zo zeiden ze aan de telefoon. Ze konden mij goed gebruiken in ieder geval. Uiteraard wilde ik met mijn porem wel op tv. Zeker een mooie manier om bekendheid te genereren. En dus zei ik; 'graag'.
Alles is alweer 5 jaar geleden. De Snor (verkorte naam) is dit jaar 50. En na 5 jaren van werk in Hengelo had de ijskar hier en daar wat mindere en zelfs kale plekken gekregen. Ook waren kleine plekjes van roest aangetroffen. Bovendien was de motor nog aan het einde van het ijsseizoen al onder handen genomen. En dus moest de buitenkant er ook aan geloven. 50 jaar oud en dan graag wel een mooi uiterlijk. En dus plaatste ik een bericht om ergens in Hengelo een plaats te vinden om de ijskar te lakken.
Vriend Edwin, schilder van beroep, had aangeboden om mij te helpen. Toen een juiste ruimte werd aangeboden reed ik de Snor afgelopen zondag naar die plek en werd maandag vol overtuiging ingezet om de Snor zo snel mogelijk, maar wel op verantwoorde wijze, te lakken, uiteraard na schuren. Edwin deed vrijwel alles alleen. Ik was er ook wel, maar hield mij juist bezig met opruim- en schoonmaakwerkzaamheden. Woensdag tegen de middag was de Snor vrijwel helemaal klaar. Edwin had geweldig werk geleverd. Een pracht van een Snor, klaar voor weer heel wat seizoenen. Maandag zal ik de ruitjes van de Snor nog even voorzien van een schoonmaakactie. En zal ik de accu weer even bijladen. Dinsdag of woensdag mag hij weer naar huis. Dan is hij vrijwel helemaal klaar voor de eerste werkdag. De kaart waarop alle smaken werden geschreven verdwijnt. Ik ga het vanaf nu anders doen. Op de eerste rit kan men zien hoe.
van Bart Brinkman van Agri Servo!
Ik ben blij. Blij met het resultaat van de herstelwerkzaamheden. Een object uit 1971 dat er zo uitziet als dat het er nu uitziet is een lust voor elk oog. Ik dank daarom een paar mensen. Mensen die het mogelijk hebben gemaakt om deze klus tot een goed einde te brengen.
Allereerst Edwin Elfring. Zonder zijn deskundigheid en zijn goede ideeën zijn we nu weer voor een tijd in het bezit van wmb de mooiste ijskar van Nederland. Dank je Edwin. Dank voor jouw onaflatende hulp en inzet. Uiteraard vergeet ik dit niet. En kom ik je komende week even wat brengen.
Dank ook voor diegene die mij deze ruimte beschikbaar stelde. Om de lak goed op te brengen en te laten uitharden heeft zij niet alleen de ruimte beschikbaar gesteld, maar heeft ze ook de verwarming voor mij opgeschroefd. Buiten dit alles om wilde zij ook niks hebben voor de gebruikte ruimte. Wel hebben we afgesproken dat ik haar eerdaags een ontbijtje langsbreng. Dat vond ze een veel betere en leukere wijze om haar te bedanken. Het zal geschieden!
En dan is daar ook nog de dank voor de tipgeefster. Degene die mijn oproep voor werkruimte doorspeelde naar de eigenaresse van de ruimte. Ook haar wil ik heel erg bedanken. En last but not least wil ik ook mijn vrouw wederom bedanken omdat ze weer op een creatieve en aanstekelijke wijze heeft bijgedragen aan het bedenken van alternatieven van verschillende problemen met werkwijzen op de Snor.
Komende week halen we de Spijkstaal dus op. Voordat ik dat ga doen zal ik op mijn facebookpagina Frankys Food een stukje geschiedenis van Spijkstaal delen. Het Nederlandse merk dat sinds haar productie van vervoermiddelelen al elektrische voortbrenging plaatste in die motorvoertuigen.
De week is weer voorbij. Een nieuwe staat voor de deur. Een variant van het Corona virus waart rond en dus wens ik dat iedereen gezond blijft. Pas goed op jezelf en hou hoop. Het komt goed, zeker weten. Maar het gaat allemaal wel langer duren. Dat is een feit!
Een feit is het ook dat ik een blij mens ben. Zulke leuke ervaringen, zulke leuke mensen en natuurlijk een pracht van een ijskar.
50 jaar en nog altijd fit voor weer heel wat kilometers. Binnenkort vieren we zijn 50ste verjaardag. Eerst nog even wachten op mooi weer. Het is inmiddels half januari. Het gaat snel nu. Ik ben er inmiddels alweer klaar voor, zo ook de Snor!
Lang leve de Snor!
Tot volgende week!
Frank Boereboom
Frankys Food.
Hengelo
Reacties
Een reactie posten