21. De pech is niet weg

En ja hoor.....het is me wederom gelukt!
Wat is mij gelukt zal de lezer zich afvragen. 
Wel...ik heb zelfstandig mijn vrieskist weten te mollen. En nee, dat was nooit mijn bedoeling.
Gisteren schreef ik nog dat ik best tevreden was over de eerste rondgangen.
De omzetten waren redelijk tot goed. En niet onbelangrijk,  het ijs werd lekker gevonden.  Dus eindelijk leek het allemaal goed te gaan. Leek dus!

Wat heb ik gedaan? Dat was de vraag die ik mijzelf moest stellen om te achterhalen waarom mijn vriezer niet meer koud werd, ondanks haar zuchtende inspanning. Het motortje draaide, de vin koelde de motor. En toch werd ze niet koud op een klein plaatsje in de vriezer na. Ik vermoedde toen al dat ik de kist had kapotgemaakt.
Om mijn lepels te kunnen schoonmaken had ik spoelbakjes opgehangen aan de kist op de kar. Dat heb ik destijds zo hoog mogelijk gedaan om beschadiging aan de werkende delen te voorkomen. Mogelijk heb ik toch een leiding geraakt met het bevestigen van deze bakjes en is dat de reden dat de vrieskist zo hard haar best doet zonder resultaat te boeken! Mogelijk. ..want zeker is het dan eigenlijk ook weer niet.
Feit is dat ik nu een nieuwe vrieskist moet inkopen. En met het inkopen van een nieuwe kist ben ik er nog lang niet. Het kistje dat nu stuk is is kleiner dan de nieuwe lichting kisten.En dus moet ook het frame op de fietskar waar de kist in hoort te staan, omdat die nu te klein is voor de nieuwe kist, worden aangepast. Ook het frame wat binnen de kist zit moet nu vergroot worden. Dit frame houdt de eutectische platen op hun positie. En met al dat geinformeer naar een nieuwe kist ben ik erachter gekomen hoe vreselijk kostbaar en dus belangrijk mijn eutectische platen zijn! Daarnaast moet ook de kist weer worden bestikkerd. De gedachte daaraan maakt van mij een treurig mens. Ik moet dit vreselijke nieuws ook nog eens overbrengen op de gezinsleden.  Vooral mijn vrouw zal er niet blij mee zijn. Ik weet niet hoe ik het moet brengen, maar als mijn vrouw mij van mijn werk komt ophalen is zij de eerste die zegt dat ik een nieuwe kist moet kopen. Behoorlijk opgelucht begin ik opnieuw aan een nieuwe deadline. Een paar uur na het gekregen groene licht bestel ik mijn nieuwe kist. De kist kost mij 560 euro. Maar dat komt omdat ik schijnbaar dus hele bijzondere eutectische platen heb die ik moeiteloos kan overzetten in de nieuwe kist. Anders had dit geintje mij zeker 1500 euro gekost. Zo word ik toch nog een beetje gelukkig op deze overigens verder zo droevige dag. Maar goed, de kist is gekocht en dus nu weer vooruit denken! Er is genoeg werk aan de winkel! Afspraken afgezeggen hoort daar ook bij. Dat doet mij behoorlijk pijn. Niet om de verdiensten, maar om de teleurstelling die ik moet brengen.
Ik heb er maar weer een vrije middag voor opgeofferd. Pfff. Dat ook nog!
Welnu.
Als alles meezit kan ik misschien over twee weken weer uitrijden.

We gaan er uiteraard alles aan doen.
Voor nu is het evenwel niet anders.
Tot gauw!

Frank Boereboom