22. De wederopstanding

Ik was er helemaal klaar mee. Ik had het even he-le-maal gehad. Mijn leven heeft zoals bekend niet altijd op rolletjes gelopen.  Maar het had al een geruime tijd een opwaartse beweging gekend. En dat had deze jongen zo langzamerhand ook wel even nodig. Luidt de welbekende spreuk ook niet: "na 7 magere jaren volgen 7 goede jaren"? Ik was nog maar net begonnen aan die 7 goede jaren en nu al leek het, alhoewel dit slechts materiële schade betrof, alsof ik per ongeluk al was begonnen aan die 7 jaren terwijl ik daaraan nog niet had mogen beginnen.  Afijn: ik heb mijn pechgeval; het onherstelbare defect aan mijn vrieskist afgelopen week, geprobeerd een plaatsje te geven, om na de grootste teleurstelling weer vol met mijn poot op  het gaspedaal van mijn ijsbedrijfje te drukken. En ja, uiteraard in de vooruit.

De kist is dus stuk en daarom met behulp van mijn  zonen verwijderd van de fietskar.  Wat overbleef is de kale bakfiets.  Nou ben ik zelf ook redelijk kaal dus maakte deze afwaardering het overgebleven gedeelte van mijn ijskar een beetje ondergewaardeerd. Maar ik kan u verzekeren dat ik trots ben op het goedwerkende en goeduitziende onderstel.  Na deze flauwe afwaardering heb ik de stoute schoenen maar weer eens aangetrokken en heb ik zoals bekend in overleg met mijn vrouw een nieuw hart (lees kist) voor mijn bedrijfje gekocht. Een hele nieuwe kist. En ja mensen: ik ben heel blij. Want nu krijg ik de beschikking over een betrouwbaar bedrijsmiddel. Een echte Caravel. De Rolls Royce onder de kisten die in de mobiele markt gebruikt worden. Heerlijk!
Dit wordt genieten.
Maar er zijn wel een paar addertjes onder het gras. Want met de komst van een overigens niet goedkope kist is ook het frame waarbinnen de kist staat op de ijskar niet ruim genoeg, omdat de kist groter is dan degene die dus kapot is gegaan.  En dat betekent dus dat het frame met laswerk zal moeten worden aangepast.  Iets waarvoor je de juiste persoon moet vinden.
Na een plaatsing van de oproep tot het vinden van zo'n persoon kreeg ik al snel een naam van een wijkgenoot en inmiddels is het reeds zover dat deze man mijn fietskar gaat aanpassen. Op dit moment is mijn fietskar zelfs al gestationeerd op zijn werkplaats.  Morgen ga ik bovendien onderhandelen met de bestikkeraar van de kist. Want de nieuwe kist moet ook weer worden voorzien van een folielaag.  Dus heb ik besloten de stoute schoenen aan te houden. Ben benieuwd hoeveel hij voor de werkzaamheden gaat vragen. De vorige keer heeft hij dat nog gedaan zonder dat het mij 1 enkele cent had gekost. Maar dat was omdat een vriend van mij deze werkzaamheden en materialen aan mij had geschonken. Ik ga dit uiteraard niet weer vragen.

We zullen zien.

Als alles in deze versnelling blijft gaan is de kans groot dat ik over twee weken alweer gereden heb. En dat mensen, zou heel mooi zijn.
Positief als ik immer ben besluit ik deze week met de inmiddels bekende sluitingswoorden;

Later meer....

Frank Boereboom