23. Een nieuw begin!

Het is medio mei 2014.
En het lijkt wel herfst! De donders en bliksems vliegen mij om de oren (en nu heb ik geen kleine oren)  en er staat een behoorlijke wind. Geen ijsweer!

Nu is het ook niet zo verschrikkelijk erg, tenslotte staat de kar in ruststand omdat we zijn begonnen aan het herstel vam mijn pechgeval.  De vrieskist moest dus vervangen worden omdat de oude zo dood als een pier was. Probleem daarbij was dat de fietskar ten behoeve van de nieuwe kist moest worden aangepast. En ja, als de fietskar moet worden aangepast moet ie uiteindelijk ook weer gelakt worden. Los nog van het binnenwerk van de oude kist dat nu ook moet worden aangepast aan de nieuwe! En daarnaast moet ook die nieuwe kist weer voorzien worden van een nieuwe folielaag.  De hernieuwde kans om met ijs te gaan venten die al geflopt is voor die überhaupt begonnen was!

Maar de rasoptimist die zo nadrukkelijk in mij huist maakt dat ik deze hernieuwde start zie als een meer betrouwbare stap voorwaarts. Ik geef eigenlijk ook nooit op. Ligt niet in mijn aard. En dus accepteer ik de gevolgen.  Maar leuk is natuurlijk anders. Ik had nu echt wel meer succes verwacht.
Ook het weer laat mij en mijn bedrijf behoorlijk in de steek.  Iets wat ik nu natuurlijk niet kan gebruiken. Zelfs schilderen van de herstelde fietskar kan geen doorgang vinden. Het regent eigenlijk aan één stuk door. Maar zoals bekend;  er is 1 ding wat je nooit in de hand kan hebben; het weer!

Maar alles zal goedkomen.  Daarvan ben ik overtuigd! Wel is het zo dat het o zo belangrijke voorjaar zo goed als op is. En daar lagen nu juist mijn beste kansen.

Wanneer ik mijn gedachten aan dit verhaal toevertrouw is het zondag 11 mei. En het is moederdag. Uiteraard had dit een topweekend kwa omzet moeten worden.  Eerder reed ik op deze dag met Rode Rozen door de wijk. Om moeders te verassen.  Jammerlijk kan ik dat nu niet! Ik zou het beslist weer hebben gedaan! Ik zinspeel nog wel met de gedachte om hier nog op terug te komen op één of andere manier. Maar... had ik geen pechgeval hoeven optekenen had ik ook niet kunnen rijden vanwege het weer. Het is koel, nat en te windrijk. Geen goed weer dus. Zoals ik al zei; het lijkt meer herfst dan voorjaar.

Ik kan niet anders dan wachten op beter weer. Het is nu eenmaal een belangrijke voorwaarde om tot verkopen van ijs te geraken.  De vooruitzichten zijn voorlopig nog negatief.  De kar is medio volgende week weer operationeel.  Dus wanneer onze lieve Heer besluit tot het dichtdraaien van de ruim opengedraaide waterkraan kan ik de fietskar weer voorzichtig uit mijn carport rollen.
En weer met mijn belletje schallen alsof mij leven ervan afhangt. God weet hoe graag ik dat wil. En dus lieve Heer. "Draai dicht die kraan en verwarm mij en mijn medemens met uw prachtige koperen ploert, ook wel uw zon genoemd!". Hupsakee!

Intussen heb ik maar een binnenaktiviteit opgestart. Probeer ik een app van mijn bedrijfje te maken. Eigenlijk is die klaar maar nu ben ik ook weer niet zo slim dat ik weet hoe die gepubliceerd moet worden dus dat is nog even afwachten. Kom ik ook wel weer achter. Ach...ik leer nog zoveel.

Wat wel ontzettend leuk is, is dat mijn werk, ondanks dat ik nog maar kort en zelfs weinig op pad ben geweest,  zeer veel bekendheid heeft gekregen. Ik wordt inmiddels alweer veel gevraagd voor feesten en partijen.  Eigenlijk best wel ongelooflijk.  En ook zo ontzettend leuk. Het geeft mij het vertrouwen voor de komende tijd.  Want ik wil dit nog jaren blijven doen. Dat stond eigenlijk al vast, maar nu ik een dure kist heb moeten aanschaffen is het zelfs noodzaak geworden.

In afwachting van wat komen gaat voor wat betreft het weer wacht ik rustig op mijn nieuwe kans. Voorlopig heeft Hij nog geen groen licht afgegeven en zal ik wachtende voor het rode licht mijn geduld,  hoe moeilijk ook, moeten houden.

Ik ben trouwens wel benieuwd hoe deze blog gelezen wordt.
Zou daarvan graag op één of andere manier van op de hoogte willen worden gebracht.  Misschien kan iemand dat op één of andere manier laten weten.  Ook graag hoe het gevonden wordt.

Ik zou zeggen. ...laat het mij weten!

Tot later. ..

Frank Boereboom