2016-03b De vermoedens rond de TV-commercial

Het is nog maar vrijdag, maar ik start alvast met mijn blog. De reden? De reden is dat ik zoveel in mijn hoofd heb zitten en het moet eruit. Veel gebeurd en dus veel om over na te denken.
Ik ben een welopgevoed mens. Ik ben mijn ouders vrijwel iedere dag dankbaar voor de wijze waarop ze mij hebben opgevoed. Altijd netjes blijven en respect houden voor de andere mens. En wanneer je het oneens bent met de ander, dan nog de mening van die ander respecteren. En ook weet ik niet beter of je bent dankbaar voor alles wat je krijgt. Al is het nog zo klein. Deze week kreeg ik wat mij betreft een heel groot kado, althans daar ga ik nog altijd van uit, want hoe langer de vraag blijft hangen wie en/of wat hierachter zit, hoe meer de onzekerheid over alles toeneemt. De gift?: Een heuse Spijkstaal ijskar, of beter nog wagen, uit het jaar 1971! Een wagen die ik eerder al, op papier althans, op 24 november 2015 dacht te hebben gekocht! Maar nooit kreeg, omdat de verkoper destijds ineens niet meer thuisgaf. De wijze waarop ik de kar alsnog ontving is in mijn vorige hoofdstuk al uitvoerig beschreven. Wat overblijft is die ene vraag. De vraag wie of wat verantwoordelijk is voor deze geweldige aktie. Want laten we eerlijk zijn en vooral blijven; het is natuurlijk uitmuntend georganiseerd en daarbij:  deze geweldige aktie houdt vele mensen bezig. Mij in ieder geval elke dag en zover ik op facebook zie en ook op de app, u ook. Vandaag dacht ik een eerste echte vermoeden te kunnen uitspreken. Uiteraard gingen daar vele andere aan vooraf. Zo dacht ik eerst dat mijn vader er verantwoordelijk was. Later weer mijn zusje. Toen dat allemaal stuk liep had ik mijn vizier op verschillende klanten van mijn ijsroutes op de korrel. Maar steeds kwam ik weer terug op slechts vermoedens. En ook nog eens echt slecht onderbouwd. Er werd op Facebook wel gesproken over een aktie van de spin off van de Staatsloterijshow, "puur geluk". Ik heb dat programma daarom woensdagavond maar eens goed bekeken. Wist niet eens van het bestaan ervan. Na het zien van het betreffende programma werd mij duidelijk dat de makers van dat programma zomaar mensen geluk brengen, door ze iets te geven of ze te verassen om hun langgekoesterde wensen in vervulling te doen gaan. Ze halen hun info van Facebook. En nou wil het toeval dat ik wel heel erg actief ben op facebook, zeker zakelijk gezien. Maar de mensen welke in die uitzending werden verrast, zijn mensen die het echt nodig hebben. In die categorie plaats ik mijzelf absoluut niet en al helemaal mijn bedrijfje niet! En toch moet ik er rekening mee houden. Want; voor de hele toestand was wel een hele Studio afgehuurd. Bovendien en dat is echt een zekerheidje: de kar, welke ik herkende van de Spijkstaaldeal (zie hoofdstuk 2015-43) was op verschillende plekken bijgewerkt. Zo waren provisorisch plekken roest weggewerkt en was er ook een nieuwe plaat op het dak bevestigd. Bovendien kon ik zien dat dat echt pas en inderhaast was gedaan. Allemaal om het op tv mooi te doen overkomen. Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd hoor, ik ben echt heel erg blij, ik wil slechts duidelijk maken dat dat wel opviel. En dan ook nog dat logo. Dus; een studio, een kar, een logo en het transport van de kar van Hilversum naar mijn huis. Dat kan slechts een groot bedrijf regelen. Zou het dan toch? Maar waarom hoor ik dan niets, waarom verneem ik helemaal niets meer van de mensen die mij gevraagd hebben naar Hilversum te komen. Niemand reageert op mijn, na de commercial die nooit een commercial was, geschreven mailtjes of gepleegde telefoontjes. Zelfs de vriend van de verkoper van de Spijkstaalkar, welke ik in de ochtend van afgelopen dinsdag (opnamedag commercial die dus geen commercial was) nog appte met mijn bewijs van de deal, appte mij notabene toen nog netjes terug!; "komt heus wel goed Frank". Later op de dag heb ik hem weer geapped met de tekst: "Nou, jij hebt mij er wel mooi ingeluisd zeg". Ook hij appte mij niet meer. Zwijgplicht, kan niet anders! Om gek van te worden. En toen werd het vrijdag. Een vermoeden, meer is het niet. Alweer een vermoeden. Maar iets wat ik u nog niet heb verteld is eigenlijk de hele tijd buiten schot gebleven. Ik heb er tot aan vandaag gewoon niet aan gedacht. Vorige week had ik namelijk een hele leuke jongedame op visite in Villa Boereboom. Ze was er om een interview af te nemen. Het viel mij op dat het echt om de ondernemer zelf ging in dat gesprek. Niet zozeer over ijs of hoe ik dat aan de man breng. Het ging dus puur over mij. "Waarom ben je zo'n open persoon en wat is de reden dat je anderen (meestal kinderen) zo graag gelukkig wilt maken?" hoor ik haar nog vragen. En erger nog; ze filmde mijn antwoorden. Met zo'n ipad. Een jonge vrouw die heel veel interesse toonde in de 'ijscomens'. Het was mij destijds, toen het interview werd afgenomen, uiteraard nooit opgevallen dat ze met een andere agenda plaats had genomen op mijn bank.Toen ze hier wegging, veel later dan gepland trouwens, zei ze nog dat het interview snel naar mij zou worden gemaild opdat ik de inhoud ervan kon lezen. Van deze dame heb ik sinds dat interview helemaal niets meer mogen vernemen. Vreemd! Deze vrouw was naar mij gekomen op voorspraak van mijn broer. Daags ervoor belde juist hij mij om te vragen of zij een interview bij mij mocht afnemen want ze zocht een startende ondernemer en tja...dat was hij inmiddels niet meer. Wat ik mij vannochtend daarnaast ook nog eens bedacht was een kortgeleden gevoerde app wisseling met mijn broer over die Spijkstaalkar. Dat ging over het feit dat ik met mijn bedrijfje een uitstraling had waarbij de oude Spijkstaal wagen perfect zou passen. Hij was op dat moment één van de weinigen die op de hoogte was van het feit dat ik reeds met een andere kar bezig was, omdat de verkoper van de Spijkstaalkar toch niet meer reageerde. Hij wist ook dat ik met die andere optie in ver gevorderd stadium verkeerde. Hij zei toen letterlijk: "maar die Spijkstaal kar past veel beter bij jouw uitstraling dan dat ding waar je nu mee bezig bent". Hij kende wel mensen die die kar wel eventjes voor mij op wilde halen. Uiteraard nadat deze keurig was betaald (Was dat wellicht slechts om mij te doen stoppen met die andere kar????). In datzelfde app gesprek vroeg hij daarom naar het adres van de plaats waar de Spijkstaalkar stond geparkeerd. Ik heb hem dat adres gegeven. En naar mijn weten is hij ook de enige die het adres van mij heeft gekregen.
Nou heb ik vandaag natuurlijk mijn broer met dit alles geconfronteerd, maar hij blijft hardnekkig ontkennen. Toch vind ik het verdacht. Daar komt dan nog een opmerking van hem bij die hij later op de app plaatste. Ik houd deze informatie overigens voor mijzelf, maar u kunt ervan uitgaan dat dat de bekende druppel was. Gek genoeg bleek hij ook verdachte nr. 1 bij mijn oudste zus en vader.
Hij heeft de kar niet betaald.  Hij heeft het geheel denk ik ook niet zelf geregeld of georganiseerd. Maar hij is wel direct betrokken bij de organisatie van de hele toestand.
Het enige waar ik maar mee blijf zitten is waarom ik nog steeds niet weet door wie en waarom die kar kennelijk sinds 24 november vorig jaar, toen de radiostilte met de verkoper inging,  aan mij is gegeven. Daarover blijft dus die onduidelijkheid.

Afijn. Vandaag heb ik proef gereden met de Spijkstaal.  Het was een 45 minuten lange rit. Het was echt een geweldige ervaring.  Hij stuurt wat zwaar en is nog wat langzaam. We gaan kijken of dat nog wat beter kan. De kar zelf behoeft enige aanpassingen.  Sommige platen zijn kapot en moeten worden vervangen.  Het dak van het schepgedeelte  (dus niet cabine) moet worden vervangen en ik zal wat spiegels erbij op moeten zetten. Verder wil ik graag de mogelijkheid een bbq aan boord te krijgen openhouden.  Ruimte zat! En kan ik straks complete feesten bedienen met de Spijkstaal. Ook een foodtruckfestival behoort straks tot de mogelijkheden.  Zo zie je maar...de ideeën gutsen alweer uit mijn kop.
We zullen het straks zien. Wanneer we klaar zijn.

Zaterdag;

We zijn weer een korte nacht verder.  Gedouched en vol nieuwsgierigheid.  De Tubantia moet ik halen en de kar krijgt zijn tijdelijke opslagplaats. Vanaf vandaag heb ik nog twee weken om een definitieve plek te creëeren danwel te vinden voor mijn Spijkstaal.
In de Tubantia van vandaag staat als het goed is een artikel over mijn mysterie. Ben benieuwd.
Toch gingen mijn gedachten vanmorgen heel vroeg nog terug naar het wie en waarom.  En in deze strijd de vraagtekens weg te nemen moet ook de rol van de verkoper nog eens goed onder de loep worden genomen. Want de kar was compleet afgeleverd. Dat wil zeggen dat de afspraak welke ik met hem op 24 november vorig jaar (!) had gemaakt over de bij te leveren assecoires, helemaal was nagekomen. Tot het meegeven van de oude accu's aan toe. Kortom, als je dat na twee maanden via een gekke weg allemaal aantreft is dat best verdacht. Dus daar ga ik eens dieper op in. Ook de rol van een  kennisje die ik nauwelijks zie maar wel regelmatig via messenger spreek ga ik vandaag nog eens nader onderzoeken. Die wist mij ook erg veel  wijs te maken deze week.
Het is een strijd mensen. Maar eerlijk gezegd is het best leuk. Zelf ben ik ook iemand die de mensen graag bezighoudt.
Zo heb ik ooit toen ik bij Cherry nog mede eigenaar was, 3 personeelsleden van ons in de maling genomen. Ik stuurde ze alle drie elke week een valentijskaart. Daarmee was ik in december destijds al begonnen.  Uiteraard liet ik een ander de tekst op de kaart schrijven, opdat niemand mijn handschrift zou herkennen. Met elke kaart kregen de betroffen personeelsleden een letter mee en zo konden zij ieder op zich tot aan Valentijnsdag precies genoeg letters ontvangen om alle drie een woord te maken. Ik meen, 'loverboy', 'slettebak' en 'stoephoer' (vergeef mij de lelijke woorden; woorden die ook geen inhoud droegen). Terwijl ik in die periode regelmatig met hun werkte hoorde ik ze steeds met elkaar praten over die mysterieuze kaarten. Het enige wat hun verbond was Cherry, dus zo bedachten zij: "het moet hier vandaan komen". Ik ben daarom in die tijd ook veel beschuldigd van de aktie, maar elke keer wist ik de beschuldigingen te pareren. Eénmaal een dag voor Valentijn moesten ze alle drie, zo schreef ik in de laatste kaart,  in de Tubantia kijken onder de Valentijnsdag berichtjes. In één zo'n berichtje  had ik de drie woorden welke door de drie personeelsleden gemaakt waren geplaatst met nadere instructies. En de slot instructie was: "kom op Valentijnsdag om 20.00 uur op café Brink 5 en ontmoet je geheime minnaar"
En zo werd ik een dag later, vermomd als een oude man, uiteindelijk in café  Brink 5 ontmaskerd als de mysterieuze lover. Haha. Blijft leuk als ik er aan denk. 2 dikke maanden vol plezier.
Tja. En dan overkomt mij dit.
In de Tubantia staat geen artikel. Ik denk dat ze het gaan plaatsen als ik weet wie erachter zit. Zijn ook zij met de zwijgplicht geconfronteerd? ??
Zo direct neem ik zitting in de kar en rijd ik hem naar de tijdelijke opslag.
Daarna ga ik naar Hilversum. Op naar mijn vader.

In Hilversum keek ik achter elke boom. Bij het uitstappen alleen al was ik zo verschrikkelijk op mijn hoede. Niet normaal meer. Eventjes waande ik mij een voortvluchtige die uit handen van zijn belagers probeerde te blijven. Ik werd er zo langzamerhand moe van.
Eénmaal bij vader op zijn appartement kwam ik weer tot rust. Wij hebben samen onderzoeken ingesteld naar de vreemde dingen van de laatste week. En opnieuw kwamen we uit bij mijn broer. De verkoper pleit ik zeker ook niet vrij. Hij moet het geweten hebben. Ik neem dan ook per direct alle slechte dingen die ik hem heb geschreven terug.  Ik was gewoon zo verschrikkelijk teleurgesteld.  Bah..Niet normaal meer.

Het is tijd. Tijd om een rustige zondag in te duiken. Ik weet dus niets. Echt niets.
U appt mij, u vraagt het mij via messenger en Facebook.  Soms belt u zelfs. Maar echt....Ik weet NIKS!
Ik weet alleen dat veel niet klopt.
En....dat ik een hoofdverdachte heb in het meehelpen dit zo goed mogelijk uit te spelen. Niets meer en niets minder.

Ik wens u allen een fijne week toe. En geloof mij nou dat ik het volgende echt zal doen.
Ik ga u op de hoogte brengen wanneer er iets te melden valt. Echt, dat beloof ik u allen.
Maar voor nu; ik heb dus echt geen idee.

NB. De 45 (!) jaar oude spijkstaal is van origine een melkboer wagen geweest. In bijgeleverde foto ziet u een iets andere uitvoering!

Frank Boereboom
Franky's ijs en Ontbijtservice
Hengelo